Op deze plaats mijn condoleance voor de nabestaanden onder de voorspraak van de Zalige Peerke Donders 🙏🙏🙏

Beste Lout,
Ik heb nooit met je gewerkt, nooit je van dichtbij mogen meemaken. Ik ben maar een gewone burger uit het Brabantse land. Maar je stem herken ik wel uit duizenden. En ik herken ook de passie waarmee je jouw werk en presentaties deed.
Merci voor alles wat je voor ons als Brabanders heb gedaan. Ik heb altijd graag naar je mogen luisteren en ik denk velen met mij.
Rust zacht Lout.

Cees

Lieve Lout,

Bedankt voor het vertrouwen dat je in me had al vanaf dat ik als broekie bij de Varia redactie begon. Gouden tijden waren dat. Daarna kwamen er gelukkig nog veel meer mooie projecten waaraan ik voor en met jou mocht werken. Ik heb veel van je geleerd en genoten van je lach, je verhalen en gewoon van wie je was.

Wat ga jij gemist worden! Ik zal je nooit vergeten. Dag lieve Lout. X

Heel veel sterkte aan je lief, je vrienden en natuurlijk je zoon Max waar je altijd vol trots over vertelde.

Lieve Lout, we hebben heerlijk gesteggeld over vanalles en nog wat, maar altijd met respect voor elkaar. Wat was je een lieve steun voor me na het plotselinge verlies van mijn Theo. Ik denk nog vaak aan je knuffels. Ik zal je brede lach missen…… deed ik al sinds je verhuizing. Ik wens Max veel sterkte met dit enorme verlies. Xxx

Hoewel het al een paar dagen geleden is, ben ik nog aan het natrillen van de mokerslag toen een buurtgenoot vertelde dat jij die ochtend overleden was. Eigenlijk geloof ik het nog steeds niet. Ik zou je vandaag of morgen zo maar ineens voorbij zien fietsen op die hippe Vanmooffiets van je. En dat je dan zegt: “Ja, fake news! Ik ben er nog! En dóór gaan we!”. Maar het zal zo wel niet zijn. Je bent vertrokken.

Toen jullie Max en onze Wam nog peuters waren, hadden wij samen een moestuin. Ik spitte, woelde, schoffelde, zaaide en plantte. Jij deed pogingen om in die tuin te werken, maar meestal trof ik je daar slapend aan, vaak nog met een schop in je handen. Je was doodmoe van het veel en vaak te hard werken in die grootste passie van je: de journalistiek. “Vooral de radio”, zei je er altijd snel achteraan.

Nog maar een paar maanden geleden zaten jij en ik met jouw Stephy en mijn Gerard heerlijk samen te eten op het terras van je prachtige nieuwe huis. Je was zo trots op jouw bio-slagersvaardigheden en je hoopte dat je gerecht goed gelukt was. Dat was het ook en je ogen glommen op die van jou bekende manier bij het aansnijden. We genoten van het samenzijn en het eten en spraken af dat we dit vaker gingen doen.

Maar dat gaat niet meer gaan. Je bent vertrokken. We gaan je missen Lout. Ik wens Max en Stephy en andere nabestaanden heel veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

Onze werkrelatie was ingewikkeld. Je steunde me, soms zelfs op momenten dat ik het niet verwachtte. Maar je viel me ook af in situaties waarin ik juist had gerekend op je bijval. Ik heb je geprezen en vervloekt. Er waren pieken en dalen. Nu voor altijd alleen nog maar in mijn herinneringen.
Rust zacht.

In Memorium Lout Donders

Een Brabantse wereldgozert is niet langer onder ons. In slaap gevallen om nooit meer wakker te worden. Zo maar uit het niets. Als een zombie nam ik het nieuws tot mij. Verdoofd drongen gaandeweg mijn herinneringen zich aan.

Lout leerde ik kennen in 1999. Hij was de voorman van de commerciële televisiezender TV8 in de provincie Noord Brabant. Ik was hoofdredacteur van Omroep Brabant TV. Nauwelijks een jaar nadat ik Hilversum had verruild voor Eindhoven. Regionale publieke televisie stond nog in de kinderschoenen. Maar die brutale televisiemakers van het commerciële TV8 lieten ons alle hoeken van de kamer zien. Toegankelijke televisie met een goed oog voor wat er leefde in Brabant. Niet van dat ouderwetse, maar slim goedkoop gemaakte televisie die binnen kwam bij de kijkers.

Je kunt het je nu niet meer voorstellen, maar wij deelden één TV kanaal. Van kwart voor 7 ’s avonds tot half 8 mocht Omroep Brabant uitzenden. Daarna verscheen het flitsende TV8. De oudgedienden bij Omroep Brabant waren smalend over hun nieuwsvoorziening. En o ja, die Lout was een overloper. Eerst bij Omroep Brabant gewerkt als reporter en nu de blitz maken bij die commerciële pulpzender. Intussen ik was stikjaloers. TV8 wist de ‘rikketik’ van de samenleving te vangen in hun half uur programmering. En toen kwamen daar de provinciale statenverkiezingen in 1999. De provincie eiste als financier van Omroep Brabant dat wij die samen met het TV8 van Johan van Uffelen zouden moeten verslaan. Live op verkiezingsavond.

Lout en ik zaten tegenover elkaar aan een tafel. Aan ons om een goed programma neer te zetten. In de lucht hing enige animositeit, maar niet voor lang. Lout en ik deelden dezelfde gedrevenheid, de energie en de journalistieke passie, zo bleek al snel. Toen ik een paar weken later een hoofd informatie kon aanstellen, dacht ik maar aan één ding. Ik zou en moest Lout Donders binnenhalen. Maar zo makkelijk ging dat niet. Er moest een procedure komen, en wat moest die overloper terug in het toen nog wat ambtelijke publieke Omroep Brabant was de reactie toen?

Lout heeft doorgezet. Ik heb doorgezet. Samen wisten wij dat samenwerken ons ieder apart als mens en professional sterker zou maken.

Aanvankelijk als een boemeltrein, maar in razend tempo werd Omroep Brabant een sneltrein. Tim Zunneberg ontwikkelde op majeure wijze internet. Lout Donders en ik gaven ruimte aan een nieuwe lichting makers. De eerste TV opnamen met de toen nog jonge meisjes en jongens van Krezip, Carnaval en Route en Spraakmakende radio in Robbertje Bartol.

Samen met Lout heb ik ook het televisie interviewprogramma ‘De Beslissers’ gemaakt. Gewoon de hele dag ons werk doen en dan om 18.30 uur de vloer op. Het kostte weinig moeite om prominenten uit de Brabantse politiek en het bedrijfsleven in de studio te krijgen. Na afloop wisten zij: ze zijn aardig en charmant die twee, maar we zijn wel binnenstebuiten gekeerd. Van iedere gast wisten we wel een geheim dat ze liever niet wilde delen. Met humor en veel scherpte werden deze Brabantse gasten ook daarover aan de tand gevoeld.

Snoeihard werken zeven dagen in de week, 24 uur per dag. Alles geven om te zorgen dat Omroep Brabant vat kreeg op het nieuwe Brabant dat aan het ontstaan was. Aan een paar woorden onderling hadden wij genoeg als er echt druk op de ketel stond. En dat was iedere dag.

Op andere momenten van zo’n dag stonden we vaak uitgebreid stil bij het leven met een grote L. Van hilarische anekdotes naar de weerbarstigheid van het bestaan en omgekeerd. Lout was een echt mensenmens, nog voordat handige headhunters dit als eis gingen stellen in hun profielen van vacatures. Zo’n mensenmens om je heen gun ik iedereen. Scherp als nodig was, fijnbesnaard voor wie er oog voor had, energiek, gevoelig en Lout was in staat om zich kwetsbaar op te stellen. Wat een man !

Na mijn vertrek naar IKON (toentertijd de documentaire omroep bij uitstek) ontwikkelde Lout zich van een neus voor nieuws tot een begenadigde allround programmamaker die menig prijswinnende documentaire heeft geproduceerd. Ik heb nog geprobeerd hem naar Hilversum te halen. Het was eigenlijk een onfatsoenlijke vraag aan iemand die een gouden Brabants hart heeft.

Ik durf te stellen dat zonder Lout Donders Omroep Brabant zich niet als een zo’n toonaangevende regionale publieke omroep zou hebben ontwikkeld. De omroep en heel veel programmamakers zijn héééél veel schatplichtig aan deze ProgrammaMeester, deze Brabantse Wereldgozer, deze heerlijke Rebel.

Lout, je was een erg belangrijke Maestro op het juiste moment in mijn leven. Donders Mooi!

Ik wens zoon Max Donders, kleinzoon Gijs en geliefde Stephy erg veel sterkte met het omgaan met dit grote verlies. Mijn gedachtenis gaat ook uit naar Marlies Dammann.

Martin Fröberg
Oud hoofdredacteur Omroep Brabant