Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Lucienne Plaatsman

23-01-196620-09-2015
      Denk aan mij terug maar niet in de dagen van pijn en verdriet
      Denk aan mij terug, in de stralende zon, hoe ik was toen ik alles nog kon.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 62
        Lia

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Lia - Den Helder

        26 september 2015

      • reactie 61
        Max

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Max - De Weere

        25 september 2015

      • Onze stralende dochter Lucienne
        reactie 60   |   niet OK
        Zondag 23 januari 1966 werd je geboren Ons Zondagskind.
        Je voelde je ook een zondagskind, zei je geregeld.
        Je stond altijd voor iedereen klaar. Vond het heerlijk om familie en vrienden te verrassen met kaartjes vol mooie woorden en cadeautjes.
        Van je hobby's heb je je werk gemaakt. Zingen in de band was je lust en je leven. Ook school droeg je een warm hart toe, niks was je teveel om kinderen verder te helpen. Je mooie hartelijke lach klonk overal.
        Mooie reizen gemaakt met Peter. Toen Ishja er was altijd naar Griekenland heerlijk in de zon.
        Daar hield je van en van jullie tuin heerlijk genieten in je eigen paradijsje.
        Juli 2012 sloeg het noodlot toe. Je werd ziek.
        Je hebt alles gedaan en ondergaan om maar bij Peter en Ishja te blijven .
        Kuren waar je echt doodziek van werd. Dan keek je uit naar de dag dat je je weer wat beter voelde want dan gingen wij samen ergens lunchen. Ons uitje samen.
        Na een week begon het dan weer overnieuw maar nooit een klacht.
        Altijd het glas half vol. Altijd een lach voor ons.
        Dankzij je enorme wilskracht en optimisme heb je het vol gehouden, maar helaas heeft niets geholpen.
        Het is voor ons niet te bevatten dat je er niet meer bent.
        HET IS NU STIL, DOOD STIL.
        Lucienne je was een zondagskind
        Je kwam op zondag en je ging op zondag.
        Je bent voor ons een geweldige dochter
        Een kanjer!!!

        Elli - Den Helder
        25 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        Kanjers
        reactie 59   |   niet OK
        Geen moeilijke tekst of zoeken naar de juiste woorden. Wij willen gewoon even zeggen dat we aan jullie denken. Hele dikke kus Lon & Marlies

        Lon - Wieringerwaard
        25 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        Lieve Peter en Ishja
        reactie 58   |   niet OK
        Als eerste wil ik jullie natuurlijk heel veel kracht en moed toewensen met het enorme verlies van jullie lieve echtgenoot en mama.
        Ik heb tijdelijk vrij nauw samengewerkt met Lucienne,en had een geweldige collega aan haar.
        Altijd behulpzaam en opgewekt en zeer kundig,een voorbeeld voor mij!
        Lucienne was een prachtige vrouw,innerlijk en uiterlijk!
        Lucienne,je hebt een plekje in mijn hart. Liefs,Saskia

        saskia - den-helder
        25 september 2015

        Deel deze pagina:

      • Liefste Luus
        reactie 57   |   niet OK

        Wat zal ik je missen...

        Toen wij nog klein waren , jij 8 jaar ouder en dus een grote nicht voor mij, kwamen jullie in de vakanties bij ons logeren , en wij gingen regelmatig in de zomervakanties vanuit Vianen naar Den Helder, naar t strand, spelen met Scotty en naar de speeltuin van Ome Kees. Later zagen we elkaar vooral nog op de familie verjaardagen.
        Jij had getoupeerde lange blonde haren, gave sieraden en was zangeres! Dat wilde ik ook wel! We schreven elkaar brieven en ik vond jouw handschrift zo mooi en kopieerde jouw A- tjes en G -tjes. Jarenlang had jij het druk met Sesam , was was t leuk voor ons als jij mee kwam naar opa en oma.

        Toen we allebei onze zoons kregen werd het contact hechter, Ishja en Luca kunnen het samen zo goed vinden .
        Er kwamen tante en nichtjes dagen , een workshop bonbons maken, zilveren ring smeden, bootje varen, high tea...t waren altijd super gezellige dagjes!

        Hoogtepunt was jullie huwelijk vorig jaar, wat een prachtige dag , helemaal in Lucienne haar stijl, een sprookje!

        Wat is het leven soms toch oneerlijk... Jij als super positief mens, liefste vrouw en super moeder werd ziek , zo veel respect voor jou hoe jij dit hebt gedragen. Nu heeft de hemel er een engel bij...

        Lieve Pé en Ishja, wij denken aan jullie , heel veel sterkte om dit verlies te kunnen dragen.

        Wij houden van jullie!
        Nanette , Michele en Luca


        Nanette - Utrecht
        25 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        De handtekening van Luus
        reactie 56   |   niet OK
        Misschien is het niet gepast om hier voor een tweede keer iets te schrijven maar ik vind het bijzonder genoeg om het wel te doen, dus waarom niet.
        De reden voor de herdenkingsdienst is vreselijk maar mooie woorden.
        Ondanks intens verdriet benadrukte die woorden, moedig uitgesproken, weer dat jij wonderbaarlijk goed en lief bent. "Het is echt zo”, dacht ik.
        De muziek treffend uitgekozen zoals de boeketten met zonnebloemen.
        Geen zwaar en dramatisch gedoe.
        Perfecte rusten tussen songs, de spreeksters en keurig uitgevoerde fado.
        Ook ik heb zitten janken Luus maar op een of andere manier bood uiteindelijk de muziek en de pakkende teksten troost.
        Misschien omdat muziek ook bevrijdend kan werken.
        Ik werd steeds rustiger en iets zei opeens in mij dat jij het moet zijn geweest die de muziek uitgezocht zou kunnen hebben en dat het mij niet zou verbazen dat je Johan gevraagd had de knoppen te bedienen.
        Dat jij degene was die op deze wijze de aanwezigen aan het troosten was.
        Dat zei mijn gevoel en ik moest een klein beetje in mijzelf gniffelen van:
        „Je kan het ook niet laten he Luus ?"
        Na de dienst mijn lange wandeling terug in de regen, paraplu uit.
        Frisse lucht, hoofd leeg makend en ik probeerde aan leuke momenten te denken waarbij wij samen lol hadden maar het lukte mij niet echt.
        Dat lukte gisteren wel toen ik een kop koffie pakte in een stralende zon.
        Daar heb jij naar gevraagd Lucienne. En weet je? Jij bent die stralende zon.

        Je bent een groot voorbeeld en inspiratiebron, ik zal je nooit vergeten.
        XXX

        Jack - Den Helder
        25 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 1988
        Onbegrijpelijk en onvervangbaar verlies...
        reactie 55   |   niet OK

        Ik wens jullie heel veel sterkte met dit onvervangbare verlies. Ik heb Lucienne leren kennen eind jaren '80 van de vorige eeuw. Zij was stagiair bij ons op school, later viel zij ook regelmatig bij ons in. Zij was altijd vrolijke en creatieve juf met hart voor de kinderen. Een aantal keren is Lucienne mee geweest met het Texelkamp van groep 8...daar was zij "kind met de kinderen"...! Ook was zij zeer muzikaal en heeft vaak muziek gemaakt (en gezongen) op De Fontein. Zij was een en al levenslust! Deze herinneringen zullen altijd bij ons blijven voortleven. Ik hoop dat de herinneringen aan Lucienne jullie troost geven om door te gaan...
        Bert Heuvelman (oud-directeur basisschool De Fontein)


        Bert - Den Helder
        24 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        Liefs voor jullie
        reactie 54   |   niet OK
        Lieve Peter,

        We wensen jullie sterkte en dat alle mooie herinneringen aan je vrouw maar de boventoon mogen voeren voor jou en jullie zoontje. We wensen jullie hordes met lieve mensen om op te leunen, om bij te huilen, om praktische hulp te krijgen voor de dingen van alledag, om fijne herinneringen mee te delen, om je voor af te sluiten wanneer jullie willen, om tegenaan te schoppen, om stil bij te zijn.
        Er wordt door enorm veel mensen aan jullie gedacht. Twee daarvan zijn wij. Sterkte met jullie verlies...

        Liefs, Jenneke en Matthijs

        Jenneke - Alkmaar
        24 september 2015

        Deel deze pagina:

      • 2015
        Afscheid Lucienne
        reactie 53   |   niet OK
        Luus je hele levensloop ga ik hier niet vertellen.
        Al hadden die hele mooie hoogte punten. Je passie zingen, je carriére, een prachtige zoon Ishja en uiteindelijk toch trouwen met Pé.
        Maar zeker ook diepte punten,
        het verliezen van Kevin en dat je zelf ziek werd.

        Lieve Luus opeens moest ik alles tegen je zeggen waar ik eigenlijk nog
        30 jaar over wilde doen.
        Maar gelukkig heb ik dat kunnen doen.

        Een paar herinneringen die ik vertellen wil.
        Samen op vakantie met de auto naar Zuid Frankrijk, na 2 heerlijke weken waren we weer op weg naar huis. Net voor Parijs zei ik;
        Luus ik heb het een beetje koud wil jij me trui even geven.
        Dat moet je dus niet zeggen tegen een juf in hart en nieren......... want met een vaartje van 140 km p.uur reed ik opeens met een trui over m'n gezicht en zag ik niets meer.
        Oooooooo! Ja, ik help ook altijd de kinderen met hun trui aantrekken,
        wat stom hé ............zegt ze.
        Maar gelukkig stonden we om 8 uur s'morgens weer veilig bij mam bij de winkel .......we zijn d'r weer.

        In 2001 gaf je me een Hyacinten "taart" voor de kerst, die kwam uiteindelijk bij Kevin aan zijn voeteneind te staan.
        En ieder jaar weer, kwam je met een hele grote taart van Hyacinten 2 weken voor Kevin z'n sterfdag. Want dat stond zo mooi en rook zo lekker, hoe druk je het ook had.

        Wat ik van je heb geleerd en de meeste indruk op me heeft gemaakt.
        Is dat jij altijd zei; ........maar het gaat nu even niet om mij, maar wat ik voor een ander kan doen.

        Waar ik jou om bewonder, de onvoorstelbare strijd die je hebt geleverd en altijd positief...het ging je lukken!

        Mijn aller liefste zus zal je altijd blijven.
        Ik hou van je en mis je nu al.
        Ik hoop dat je het grasheuveltje vind.

        Angelique - Julianadorp
        24 september 2015

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.