Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ergens ... achter in een donker woud
Heeft een rups een cocon om zich heen gebouwd
Het eeuwige kruipen maakte haar vreselijk moe
Ze sleepte zichzelf naar dit veilige plekje toe
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen
Maar ze voelde zich ook eenzaam en kon zich niet bewegen
In de cocon bleef ze klein
Diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn
Ze is alleen bang voor de enorme verandering die ze zal ondergaan
En voor wat haar straks te wachten zal staan
Dapper als ze was besloot ze zich aan de natuur over te geven
En te vechten voor een gelukkig leven
Ze voerde in haar cocon een zware strijd
Ze raakte de controle over haar lichaam en leven kwijt
Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon
Dit was het moment waarop voor haar een nieuw leven begon
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen
Ze voelde dat dit de bron was waar zij echte liefde kon halen
Haar kleurrijke vleugels spreidde ze uit in het licht
Ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht
Ze vloog over zeeën, langs bergen, door dalen
Ze rustte op bloemen en durfde nectar te halen
Ook hield ze van de sterren en vloog graag bij nacht
De aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht
De wereld lag voor haar open, ze voelde zich vrij
Diep in jouw hart zit deze vlinder .....
die vlinder dat ben jij.