Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Olaf, Lieve Margriet
Deze herinnering hebben wij aan jullie als stel en Mathilde als vriendin van Margriet,
We konden samen eten en ons hart delen. Geen onderwerp was dan te gek. We konden kwetsbaar en eerlijk zijn. Margriet die een stabiele factor was en de rust zelve. Je moest soms moeite doen om ook je zegje te kunnen doen. Maar je was ook zo heerlijk jezelf in het contact. De kerk ervaringen en hoe geef je je geloof nu vorm, waren steevast onderwerpen die langskwamen.
Je kon zomaar verrassen met prachtige bloemen. Bij de inrichting van jullie huis was je ook zo jezelf. Al die koeien attributen en dan die tafellamp. Van die geweldige uierzuigers. En dan jullie geweldige plek aan het water waar we met zijn vieren hebben gezeten: De Heerlijckheid met de Green Egg. Genieten van lekker eten en Moordenaarskloof drinken. Want wat zijn jullie levensgenieters en Bourgondiërs. We hebben ook s zomers spontaan een middagje gevaren om daarna gezellig met zijn vieren in een restaurant te belanden.
Reizen en de wereld overvliegen, mede dankzij Maarten, daar genoten jullie zo van. Jullie droom om ooit een huisje in de U.S te kopen, om zo op gezette tijden dichtbij jullie zoon, schoondochter en kleinzoon te kunnen zijn. Daar en ook in NL, oma zijn en van de kleinkinderen genieten. Bewust stoppen met werken omdat je als manager in de ouderenzorg het zo zat was om eeuwig te vergaderen en bij je moeder thuis de zorg zo beroerd was. Je trouw in vriendschappen was zo voelbaar en zichtbaar.
Daar hebben we van genoten en dat zijn mooie herinneringen die we koesteren. Lieve Margriet, wat gaan we je enorm missen lieverd. Woorden schieten te kort.

Beste Olaf en familie,

Een schok van ontsteltenis ging vanmorgen door onze aquajogginggroep.
Margriet was er vorige week dinsdag nog bij, hoe kon dit? Margriet lag meestal in het midden van het bad door soms wel vijftien liefhebbers van bewegen in het water.
Ze was enthousiast en fanatiek.
Nadat ze was gestopt bij de Zorgcirkel bleef ze ook koffie drinken na afloop. We hadden serieuze gesprekken maar er werd voornamelijk veel gelachen.
Vanaf nu zal ik haar herinneren als gelijkgestemde die voor dag en dauw zowel sportief als sociaal één van ons was.

Heel, heel veel sterkte nu jullie zonder Margriet verder moeten.
José de Haan-Captein

Toen we zaterdag het bericht kregen, waren we echt in schok. Zo verschrikkelijk. Nu zijn we een paar dagen verder, maar nog steeds is het onwerkelijk iets. Jullie waren zo close. Zo'n echt paar. Op de foto's die we voorbij zagen komen, waren jullie altijd samen. Samen naar het strand aan het einde van de dag. De vakanties. Wat een grote leegte laat ze achter.
Olaf en kinderen. Woorden kunnen misschien een beetje, een heel klein beetje het leed verzachten. Daar hopen en bidden we voor. Maar de leegte blijft. We wensen en bidden jullie Gods troost toe. Heel veel sterkte gewenst. Liefs Hermien & Peter

Lieve familie van Margriet,
Zojuist het nieuws vernomen dat Margriet is overleden…. Wat een schok. Heb haar moeder een jaar mogen verzorgen nabij Westerhout en zo kwamen we weer met elkaar in contact en waren we weer collega’s bij De Zorgcirkel. We hebben lang geleden samen gewerkt voor Albatros en was puur toeval dat ik bij haar moeder in de keuken een prachtige familie foto zag hangen. Mooi lief mens en wat zal ze gemist worden.
Wens jullie alle kracht in deze moeilijke en zware tijd.
Lieve groet,
Marieke van Oldenborgh

Lieve Margriet en familie,
Wat een dappere stap nam jij door te gaan voor waar je hart ligt en de Zorgcirkel los te laten.
7 jaren hebben we intensief samengewerkt en hebben we heel veel mooie, maar ook moeilijke momenten samen gedeeld. We hebben gelachen en gehuild.

Voor het afscheid bij de Zorgcirkel hadden Laurette en ik een ABC voor je gemaakt.
Hierbij een kleine terugblik met woorden die zelfs nog tekort schieten om alles te omvatten:
C van citroenboom: when live gives lemons, make lemonade
D van doen en durven: jij durfde en je deed en het leek of het niet uitmaakte wat anderen daarvan vonden.
K van Kracht, kinderen en kleinkinderen: je vertelde altijd hoe blij je was om je kleinkinderen te kunnen zien. Toen je een week ging oppassen, had je een boek gekocht waar ik zo enthousiast over verteld had: Help, ik heb een dierentuin. Je vertelde hoe je genoten had van het voorlezen. Tijdens je afscheid hebben we toen deel 2 aan je gegeven voor nog meer plezier met de kleinkinderen.
L van loslaten en leef je leven: dit deed je de laatste jaren steeds meer, je leefde met volle teugen.
W van werk en waarde: 'als een werk het waard is om te doen, dan is die het waard om goed te doen.'
Deze wijsheid is zo van toepassing op jou Margriet. Je had oog voor detail.

Als een regenboog vol kleur,
als een zonnetje heel fel…,
een herinnering zo dierbaar,
in gedachten geen vaarwel.

Ook al is het gemis groot, ik zal de mooie herinneringen de boventoon laten voeren.
Lieve groet, van je collega Marijna Bosch

lieve Olaf,
Gerdi berichtte me over het overlijden van je vrouw, Margriet. Wat een schok, wat een verdriet voor jou, je kinderen en kleinkinderen. Ik heb jullie een paar keer samen bij Gerdi ontmoet Een hecht stel. Jouw verhalen over thuis, over je familie, onderstreepten die indruk: liefdevol, trots, warm....
Wat een gemis nu ze er niet meer is. Heel veel sterkte voor jou, je naasten en jullie vrienden.
Liefs Anki

Wat een schok toen ik vrijdag het bericht kreeg dat je was overleden.
Eind maart hebben we afscheid genomen in Volendam omdat je wegging bij de Zorgcirkel.
Wie weet komen we elkaar weer eens ergens tegen zeiden we tegen elkaar.
Maar dat gaat helaas niet meer gebeuren.
Je was een fijn mens, altijd informeren hoe het met me ging en zelf vertelde je ook enthousiast over jouw privéleven.
Heel veel kracht en sterkte aan jouw familie!
Death leaves a heartache no one can heal, love leaves a memory no one can steal.

Van Gerdi hoorden we het trieste bericht van het onverwacht overlijden van Margriet.
Wat ongelooflijk verdrietig voor jullie om zo'n prachtige vrouw zo plotseling te moeten verliezen.
Wat zullen jullie Margriet gaan missen, dat is nu nog nauwelijks te bevatten.
Wij kenden Margriet niet persoonlijk, maar wel af en toe uit de verhalen van Olaf.
Olaf, die zolang veel voor het Kinderopvangfonds heeft betekend.
Heel veel sterkte, ook namens Gijs, Patrick en Nicolette van het bestuur van Het Kinderopvangfonds.
Els