Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve, lieve Margriet,
In Koedijk leerden we elkaar door de kinderen in de speeltuin kennen. Beiden woonden we er net en kenden er niemand. We hadden veel gemeen, net zo lang getrouwd, kinderen zelfde leeftijd, maar vooral gevoel van gezellig samen zijn. Ook met Olaf en Hein erbij was t gezellig.
We hielpen elkaar door die eerste onwennige periode heen.
Later werd jij opasmoeder van Irene en Steven, en waren zij het weekend bij jullie toen Tessel geboren werd.
Afgelopen juni belde jij mij, we hadden al een een tijdje geen contact toen wij naar Rotterdam waren verhuisd. Het was alsof we elkaar net nog gezien hadden.
Wat ben ik nu dankbaar dat jij mij toen belde , weer zo vertrouwd.
Lieve Margriet, altijd positief en enthousiast, ik denk met warme gevoelens aan onze vriendschap en jou terug en zal je missen.

Veel liefs Franka

Wat ga ik je missen, onze gezellige gesprekken achter de koepel bar, jouw vermogen om mijn ' kleine irritatie' te voelen, gewoon jou als fijn mens!
Ik wens jullie heel veel kracht om dit verlies te dragen, leef voort met de prachtige herinneringen.