Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marie - Louise Weijenberg

14-02-195905-08-2004
      lieve mam na een 20 jarige strijd heb je het opgegeven het viel niet mee om je gezin achter te laten. We wouden nog zoveel dingen met je doen maar je hebt eindelijk je rust verdiend.Het laatste jaar was erg zwaar voor je, en dan nog een beenamputatie dat valt erg zwaar. Je hebt te veel geleden.het had anders moeten zijn maar helaas lag het lot bij jou en moest jij de strijd continue strijden. We stonden voor jou machteloos we konden niets doen.
      Maar mam we zijn trots op jou hoe jij voor ons hebt gevochten. Je blijf een engel boven mijn schouder.
      Liefs je kleintje, en natuurlijk jou adje en linda

      Overige informatie
      Alle familieleden, vrienden en kennissen bedankt voor jullie goede steun.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 302   |   niet OK
        Verdomme weet het gewoon niet meer!!!

        Kus Linneke

        Anoniem -
        16 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 301   |   niet OK
        Verdomme waar ben je als ik je nodig heb!!!

        Mis je zo

        Dikke kus Linneke

        Anoniem -
        16 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 300   |   niet OK
        Lieve mama, De strijd die jij gestreden hebt is erg zwaar geweest. Maar wat ben je dapper en sterk geweest. Alleen wij konden langs de zijlijn toe kijken hoe je je laatste reis alleen ging maken. Het idee dat je dit laatste stukje alleen hebt moeten doen doet me erg zeer. Mam zoals je merkt Patty schrijft niks meer op deze site maar dat heeft een rede. Helaas heeft het lot jou gekozen deze weg te moeten gaan. Ons verdriet blijft groot en het gemis blijft altijd. Nu pas merk ik hoe fijn ik het vond te zorgen voor jou. Je mist het pas als het er niet meer is. Mam ik mis je zo verschrikkelijk ik deze tijd.

        Love ou so much

        Dikke kus Linneke

        Anoniem -
        12 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 299   |   niet OK
        Tja hier zit ik dan te huilen om jou!!! Mam waarom? waarom jij? Ik kan dit niet zonder jou. Kon ik dit maar doen MET jou. Ik heb zoveel vrienden en toch voel ik me zo eenzaam en alleen. Zijn mijn kindjes bij jou???

        Love you

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        7 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 298   |   niet OK
        de pijn die ik voel bij jou verlies in onbeschrijfelijk

        tiamo

        Dikke kus Linneke

        Anoniem -
        31 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 297   |   niet OK
        Even een kaarsje voor jullie mama!

        Esmee -
        15 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 296   |   niet OK
        nog een paar dagen...mis je zo verschrikkelijk

        Love you
        Kus Linneke

        Anoniem -
        31 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 295   |   niet OK
        Een kus voor jullie allemaal

        malou -
        30 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 294   |   niet OK
        Het is zo oneerlijk

        Linneke

        Anoniem -
        28 juli 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 293   |   niet OK
        Lieve mama,

        Alweer bijna 5 jaar geleden dat je weg moest gaan.
        Ik denk nog elke dag aan je.
        Laatst zat ik in de auto en zat ik te denken wat het voor ons en vooral papa betekend zou hebben als je hier nog geweest zou zijn. Alsof ik nu na 5 jaar pas wil inzien dat je echt niet meer terug komt. Het is alsof al mijn verdriet en boosheid waarom jij nu naar boven komt en voor mij het verwerken nu pas begint. Mam ik zie het allemaal even niet meer zitten en zou willen dat je nu hier was. Ik weet dat ik de dingen soms verkeerd aanpak maar ben nu bezig het weer allemaal op de rails te krijgen.Hoe vind je het klinken Ad en Mies. Klinkt wel leuk maar even wennen. Gelukkig kunnen we allemaal goed met elkaar over weg. Mam was je nog maar even hier heel even maar... We hebben 20-07-09 Grijsje in moeten laten slapen. Papa kon het niet dus ben ik gegaan maar het viel mij alles behalve makkelijk om Grijsje na 17 jaar al mijn 'geheimpjes' mee gedeeld te hebben af te moeten geven. Mam het was echt niet prettig om te zien het staat op mijn netvlies gebrand net zoals jij je laatste adem uitblies. Ik ben blij dat ik je de laatste 2 weken van je leven nog zelf heb mogen verzorgen. Mam deze 2 weken zijn de mooiste weken van mijn leven geweest en blijven. Soms heel even maar zie ik je weer liggen en lijden. Mam ik kon het niet je laatste morfine geven en dat doet me verschrikkelijk veel pijn jou nog 3 uur langer moeten laten lijden totdat de nachtdienst van de thuiszorg kwam. het spijt me verschrikkelijk. Mam nu pas begin ik te beseffen hoezeer een kind een moeder nodig heeft. Elke dag denk ik aan je en wil ik tegen je praten en bij je zijn maar dat zal nooit meer gaan en het besef dat dat nooit meer zal gaan begint nu na 5 jaar pas te komen. Mam ik heb zo'n pijn mijn hart zal voor altijd gebroken zijn. Niemand die jou plek ik kan nemen, niemand die de dingen zei zoals jij ze zei, niemand die zo sterk is zoals jij was, niemand die zoveel verdriet kon dragen en toch blijven lachen. Mam de herinneringen die ik aan je heb zullen voor altijd bij me blijven.
        Overal waar ik ga hoop ik dat je bij me bent. Mam heb jij nu mijn 2 kindjes bij je. Zorg er goed voor je zou een geweldige oma zijn geweest en als ik dat opschrijf besef ik dat mijn kindjes dat nooit tegen je zullen zeggen maar tegelijkertijd denk ik eraan dat jij hetzelfde hebt meegemaakt alleen jij was 1 toen je biologische vader overleed en toen kwam opa en wij zagen hem ook als opa en we waren ook nieuwsgierig wie onze biologische opa zou zijn maar ik ga mijn kinderen vertellen wie je was en hoe sterk je met beide benen op de grond stond. Ik wil mijn herinneringen aan jou overdragen aan mijn kinderen zodat ze zullen weten dat je een geweldige oma geweest zou zijn.

        Mam ik mis je zo verschrikkelijk alstjeblieft wat moet ik er nu mee ik weet niet meer wat ik moet doen.

        Love you
        j'taime
        tiamo
        Linneke

        Anoniem -
        28 juli 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.