Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marie - Louise Weijenberg

14-02-195905-08-2004
      lieve mam na een 20 jarige strijd heb je het opgegeven het viel niet mee om je gezin achter te laten. We wouden nog zoveel dingen met je doen maar je hebt eindelijk je rust verdiend.Het laatste jaar was erg zwaar voor je, en dan nog een beenamputatie dat valt erg zwaar. Je hebt te veel geleden.het had anders moeten zijn maar helaas lag het lot bij jou en moest jij de strijd continue strijden. We stonden voor jou machteloos we konden niets doen.
      Maar mam we zijn trots op jou hoe jij voor ons hebt gevochten. Je blijf een engel boven mijn schouder.
      Liefs je kleintje, en natuurlijk jou adje en linda

      Overige informatie
      Alle familieleden, vrienden en kennissen bedankt voor jullie goede steun.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 321   |   niet OK
        Dromen laat ze maar komen
        Angstig en soms heel klein
        Laat mij me dromen, dromen
        Soms verdrietig soms heel fijn
        Dromen over jou die ik o zo mis
        Hoe het was en niet meer is

        Kusss Linneke
        Dromen waarin je terug mag turen
        Mogen voor mij een eeuwigheid duren

        Anoniem -
        5 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 320   |   niet OK
        Ik denk aan je
        Elke dag mis ik je een beetje meer.
        Zeker met de komende voor mij moeilijke periode die er aan zit te komen.
        Ik zou willen dat je hier was.
        Door jou eerlijkheid en oprechtheid. Je botheid en je kracht denk ik dat ik er misschien minder tegenop zag.
        Ze zeggen weleens niks kwaads over de dode maar mam nu ben ik blij dat je voor ons af en toe zo hard was. Bij papa kan ik altijd terrecht maar die zit nu op een roze wolk. Als wij weleens buikpijn hadden moesten we niet zeuren, ja dat kwam omdat de pijn die jij had veel erger was. Maar ik ben er wel veel sterker uit gekomen al zeg ik het zelf.
        O, ja vorige week vrijdag zat mijn knie op slot!!! Erg pijnlijk maar dat heb je weleens gezien he.

        Mis je

        Kus Linneke

        Anoniem -
        2 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 319   |   niet OK
        Ieder moment ging je een stap verder naar het einde
        Elke dag werd je kracht kleiner
        Maar als je lichaam niet meer wil
        Sterf je vanzelf en wordt het stil

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        2 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 318   |   niet OK
        Mis je elke dag meer en meer.
        Kon ik nog maar even bij je zijn.

        Love you

        Kussss Linneke

        Anoniem -
        26 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 317   |   niet OK
        Lieve mama,

        Ik heb net naar je foto's gekeken en zodra ik die zie is alsof ik er middenin zit en ik alles vandaag de dag weer herbeleef. Ik denk dat het nu na 5 jaar pas echt tot me doordringt dat je niet meer terug komt. Steeds als ik naar je foto staar voel ik de tranen achter mijn ogen prikken en denk ik was ze nog maar hier. Heb vanmorgen met Elize over jou gepraat en ook Elize mist je nog elke dag. Gelukkig heb je met haar haar trouwjurk uit kunnen zoeken heb je dat toch maar mooi gedaan. Mam we missen je zo hier kon je nog maar even hier zijn. Ik heb geen zin in die stomme kut behaneling en wil daar ook niet naar toe maar ik moet van Dirk. Ik wil weer gewoon kunnen werken en leuke dingen doen.

        Love you

        Dikke kus
        Linneke

        Anoniem -
        23 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 316   |   niet OK
        Lieve mama,

        Jou liefde was mijn liefde
        Je hart was ook een deel van mij
        Je strijd was ook de mijne
        Jouw vreugde die van mij
        Je pijn bracht mij in tranen
        Je strijd deed mij ook zeer
        Zo waren wij met de jaren
        Een eenheid meer en meer

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        22 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 315   |   niet OK
        Liefste mam, je blijft leven
        Je blijft in mijn gedachten zweven
        Ik denk nogsteeds aan jou
        De persoon van wie ik zielsveel hou
        Ik weet het wel, je bent dood
        En daarom is mijn verdriet ook zeer groot
        Maar ik zie je schoonheid in een bloem
        En je lach weerklinkt in de bijen hun gezoem
        Ik hoop dat je gelukkig bnet hierboven
        Verlost van die onmenselijke pijn
        Maar ook weggerukt uit ons zalig samenzijn
        Ik zal je alvast iets beloven
        Nooit zal ik jou licht in mijn hart doven
        En ik zal maken dat je trots op me kan zijn

        Dikke kus
        Linneke

        Anoniem -
        22 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 314   |   niet OK
        Lieve mam,

        In een leven vol inhoud
        Rijk aan humor en door wilskracht omgeven
        Heeft zij alles wat zij bezat
        Teruggegeven voor het eeuwige leven.

        Love you
        Linneke

        Anoniem -
        22 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 313   |   niet OK
        Mijn tranen zijn gedroogd
        Mijn glimlach is terug
        Ik luister weer naar anderen
        Ben na tijden minder stug
        Maar diep van binnen zit nogsteeds die pijn
        Dat kan ik niet veranderen, ook al wil ik vrolijk zijn.

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        21 september 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 312   |   niet OK
        Waarom moest het nou gebeuren?
        Moeten we afscheid nemen
        Het leven was zo fijn
        Nu zal ik voor altijd alleen zijn
        Waarom ben je niet gebleven?
        Waarom moest je dood?
        Je lag helemaal te beven
        Je was in ademnood
        Ik stond te huilen
        Ik stond te roepen
        Ik stond...
        Waarom bestaat te dood

        Kud Linneke

        Anoniem -
        21 september 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.