Ter herinnering aan Marije Rietdijk

Marije Rietdijk

22-03-1993

31-08-2017

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Dat ik niet kan slapen en ligt te piekeren.

Gisteren ochtend had ik Ellen aan de telefoon en vertelde ik dat het sinds een maand beter met me ging. Gisteren en vandaag vloog alles me weer zo aan.

Sinds zes weken rijden we wekelijks naar Sommelsdijk en Middelharnis om op afstand oma op haar balkon, opa achter een kiep raam en Joost Jan op afstand in de tuin te zien en te spreken.

Oma die voor de tweede keer, positief getest is, Opa die zijn geduld verliest en niet beseft wat zich buiten zijn woongroep afspeelt.

Ome Joost die de bijnaam van papa benoemde en vertelde dat jou bijnaam Mijl of Mijle was.

Ik had hem even willen knuffelen maar dat kan en mag nu niet.

Ik mis je iedere minuut van de dag maar op deze momenten des te meer.

We konden zo fijn met elkaar praten waarbij we elkaar feilloos aanvoelden. Soms hadden we geen woorden nodig en zeiden onze blikken genoeg. Ik vraag me nog steeds af hoe het komt dat ik niets gemerkt heb?

Was ik teveel met mij zelf bezig, was ik te druk, speelde je toneel of voelde je je veilig in onze nabijheid en vergat je dan je zorgen en verdriet en vlogen de muren op je af wanneer je weer alleen in je huisje kwam?

Vanavond scheen het zonnetje in de keuken. In de groefjes van de telefoon zag mama opgedroogd vuil zitten en is dit er met een tandenstoker tussen uit gaan halen. Bij het verwijderen vroeg ik me af of er misschien nog dna van jou tussen zou zitten? Een rare gedachte, maar ik kan het op zo’n moment niet blokken. Waarschijnlijk slurpen de herinneringen aan jou lieve Marije mijn geheugen op en vergeet ik de dagelijkse beslommeringen.

Mama was op zoek naar een foto van jouw om op memori te plaatsen. Toen mama aan het scrollen was, kwam ze deze schelpen schilderijen tegen. Ooit zouden we op het strand schelpjes gaan zoeken en zou mama proberen deze schilderijen voor je te maken.

Op 26 augustus 2017 was het laatste nachtje dat jij bij ons op het logeerbed hebt geslapen. Het witte dekbed was smoezelig geworden en uiteindelijk heb ik het op 4 mei dit jaar gewassen. Voor anderen een klein dingetje maar voor mij een moeilijke stap. Soms zou ik de herinneringen aan jou even uit willen schakelen misschien dat de pijn en de heimwee dan wat minder wordt.

LIEVE SCHAT IK HOU VAN JE! ❤️

Inspiratie nodig voor uw reactie?

De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.

Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?

Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

Marije Rietdijk

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Inspiratie nodig voor uw reactie?

Wachtwoord vergeten