Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Anoniem - Anoniem
31 augustus 2020
Bij een overlijden zeggen mensen dikwijs;” koester de mooie herinneringen”. Bij oudere mensen begrijp ik dit maar bij jonge mensen zoals jij doet het pijn. Er hadden nog zoveel mooie herinneringen bij moeten komen lieve Marije.
Vorige week heb ik met een lach en een traan samen met Carry herinneringen opgehaald.
We hadden het o.a over de slakken race.
Tussen de beplanting zochten Marc, Thomas, Lesley, Matthijs en jij een slak. Op het pleintje trokken jullie een streep, ik zie jullie nog op de billen zitten. Met veel geduld zaten jullie op de slak te wachten die als eerste over de finish zou gaan.
Picknicken op het pleintje op een mooi Indonesisch kleed.
Carry en ik hadden op een woensdagochtend kleertjes voor jullie in Hekelingen gekocht. Na school moest je dit even passen. Er zat een stoere kaki korte broek bij. Deze zat te strak bij je buikje en moest voor een maatje groter geruild worden. Voor ik het wist was je naar het pleintje achter ons
huis gerend. Mama zocht je op en vertelde dat je even mee naar binnen moest om de broek uit te doen. Ter plekke deed je de broek los en liet hem zo in een verse hoop hondenpoep zakken. Een jaar later was je kleuterbuikje verdwenen en heb je nog veel plezier van je korte broek gehad.
Marc en Thomas gingen met je om alsof je een zusje van hen was. Jullie speelden altijd lief met elkaar. Door je grotere broer en zijn vriendjes was je gewend om met jongetjes om te gaan. Je was een stoere kleuter die met hen in bomen klom, in plassen stampten, etc. Bang voor vieze handjes en vuile natte kleertjes was je niet. Rond deze periode werden Marc en jij verliefd op elkaar. Er was één probleem, hoe moest dit nu later? Marc wilde bij Peter en Carry blijven wonen en jij bij papa en mama. De oplossing was snel gevonden, jullie zouden een tunnel naar elkaars huis graven.
Over en weer waren jullie bij elkaars kinderfeestje aanwezig. Jij als enigste meisje bij Marc en Thomas en zij als enigste jongetjes op jouw feestje.
Tussen de middag aten jullie vaak bij elkaar, de broodjes met knakworst waren favoriet.
Met Ilona, Carry en de moeder van Maurice en natuurlijk de vaders, hebben we als afscheid van jullie basisschool periode op de Bernisse voor de hele klas een barbecue georganiseerd. Wat was dit een gesjouw met partytenten, koelboxen, barbecues, etc. Het was een mooie zomeravond en de moeite meer dan waard.
In 2016 zou je drie weken door Bali gaan backpacken. Je nam met Peter en Carry als ervaren Indonesië gangers contact op. Heel toevallig zouden zij een paar dagen later ook naar Bali vertrekken. Mama was hier erg blij mee, mocht er wat zijn, dan kon je op hen terug vallen. Peter wist je over te halen om er nog een weekje Java aan vast te plakken. Je vliegticket werd om geboekt en een week extra op je werk was geen probleem. De accommodatie op Java zat vol waardoor je een paar dagen bij Peter en Carry op de kamer mocht slapen. Hoe bijzonder is dit? Het zegt iets over Peter en Carry maar ook over jou, lieverd. Door hen heb je Martin en Wayuni leren kennen, met elkaar deden jullie excursies. Je vond Carry een bikkel bij het beklimmen van een vulkaan. In de nacht zijn jullie naar een plek geweest waar kleine schildpadjes uit hun ei kwamen. Zoveel indrukken en mooie plekjes. Na je overlijden kregen we van Wayuni een mooi waardevol fotoboek, één foto sprong eruit en hebben we laten vergroten. Hier sta je met een groot blad als parasol boven je hoofd in een groen rijke omgeving. Bij thuiskomst vroeg je of we een keer met je mee wilden gaan en zou je ons alle mooie plekjes die je had bezocht laten zien. Ooit wanneer ik mijn verdriet een plekje weet te geven hoop ik dit te doen lieve Marije.❤️
Denk aan je Marije. Liefs Heidi
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.