Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Karin - Spijkenisse
18 november 2017
Lieve Marije wanneer ik aan jouw en je huisje moet denken, dan denk ik aan:
* Het bezorgen van jouw loodzware bank die wij met de mannen van karwei niet naar boven gesjoud kregen. Toen de bank weer op straat stond vroeg een aardige donkere man:"kan ik u ergens mee helpen", waarop mama reageerde: "nou als dat zou kunnen, deze bank moet naar boven". De man was ineens foetsie en kwam later met 2 pezig getinte mannen terug. Binnen korte tijd stond de bank in het voorportaaltje van jouw woning maar helaas kwam hij klem te zitten en paste hij niet onder je deur door. Na veel manoeuvres en een geschaafde hand van de aardige man kwam de bank los en werd hij weer op straat gezet voor plan b. Door de tuin van de buren is de bank over de schutting getild en met spanbanden via de tuin van je onder buurman opgehesen. De bank begon te tollen terwijl er 2 mannen onder stonden. We waren zo bang dat hun iets zou overkomen. Toen de bank op zijn plaats stond en de mannen voorzien waren van een hapje en drankje kwam de spanning er bij jou uit en moest je huilen.
* Je passie voor cactussen, dit heb je net als Matthijs van papa.
* Aan de handdoek die jij voor ons op het aanrecht neerlegde wanneer we na het toilet bezoek hiervan gebruik wilden maken, je was bang dat er druppels water op de houten vloer zou vallen.
De duiven poep op je balkon was erg vervelend.
Van Matthijs zijn vrienden heb je ooit een nepkraai voor je verjaardag gekregen. Voor korte tijd was dit afdoende. Uiteindelijk ben jij op eigen houtje doorzichtig draad van je balustrade naar je plafond gaan spannen. Papa en mama waren hier niet blij mee gezien het gevaar. Je beloofde in het vervolg dit met één van ons te doen.
* Veel spulletjes zaten geordend in allerlei soorten dozen van karton met motiefjes, plastic en vilt.
* Het kopen van jouw tv meubel, samen hebben we dit bouwpakket in elkaar gezet. Mama was verbaasd over jou inzicht.
* Je brandde altijd kaarsen of waxine lichtjes.
* Kaarten met geschreven teksten spraken jou aan.
* Iedere maand kocht jij een vt wonen, het stijlen van huizen had jou interesse.
* De spiegel die we op een avond bij Ikea hadden gekocht maar eigenlijk te groot was om in mijn autootje te vervoeren.
Wanneer het niet zou lukken, zouden we hem direct terug brengen.
Met de kap open ging het net. Onderweg waren we bang dat het zou gaan regenen of dat we door de politie aangehouden zouden worden.
Van de spanning kregen we de slappe lach, wat hebben we een lol gehad.
Gelukkig is het gelukt om hem onbeschadigd in jouw huisje te krijgen.
Op woensdag 19 juli gingen we naar het strand. Omdat het nog vroeg, kil en op de route lag stelde Mama voor om langs de kringloop van de kerk te gaan die maar 1 ochtend in de week geopend was. Echt zin had je niet maar mama wist je over te halen.
Direct bij binnenkomst zag jij een mooie stoel. Hij moest 7,50 kosten maar ja, we waren onderweg naar het strand. Kenissen hebben hem onder de carport van de buren gezet. Jij zou hem zelf opknappen maar diep van binnen wist je dat mama de uitdaging niet kon weerstaan. Het ontvetten, langdurig schuren van al die spijltjes was een monnikenwerk. Tijdens jouw vroege dienst hebben we hem in je huisje gezet. Je had niet verwacht dat hij al klaar zou zijn. 's Avonds kregen we meerdere appjes met foto's en de vraag:"zet ik hem hier of daar, met een vierkant, rechthoekig kussentje of bontje erin"?
Als tegen prestatie zou jij mijn auto van binnen en buiten schoon maken.
We vonden het leuk elkaar te verrassen.
❤️
Van weinig of niets wist jij iets leuks van je huisje te maken.
Zo knus en sfeervol.
Het voelde als een warme deken wanneer we bij jouw thuis kwamen.
Toen je 19 was zag je een antiek bed met 2 nachtkastjes bij de kringloop staan.
Je was er weg van, plannen om op jezelf te gaan waren er nog niet, waar moesten we het opslaan, waar koop je een matras van 1,50 breed, etc?
Uit praktische overwegingen heb je het bed laten staan.
Ruim twee jaar later na het tekenen van het voorlopig koopcontract hebben we je verteld dat we het bed stiekem hadden gekocht en bij oma Antje in de kelder hadden opgeslagen.
Wat was je blij, alleen de kleur moest je nog bepalen.
Mama is het met veel enthousiastme met witte krijtverf gaan schilderen.
Wat viel dat tegen, er kwamen allemaal oranje vlekken van het bloedend hout naar boven.
Na veel geduld is het uiteindelijk gelukt je bed egaal wit te krijgen.
Papa had een mooie brief aan jouw geschreven en deze in een boek over Rotterdam Delfshaven onder jouw kussen gelegd.
Jij had voor ons een kaart gekocht waar zoveel liefde uitsprak.
Wat is er gebeurd dat je die wederzijdse liefde los hebt kunnen laten?
Ik noemde je kleine zelfstandige.
Nu vraag ik me weleens af of het verstandig is geweest jouw te helpen om op jezelf te gaan. Wanneer je langer thuis had gewoond hadden we dan meer grip en zicht op je leven gehad?
Als ik door je huisje loop, komen er veel herinneringen boven. 90% hebben we samen gekocht, weet ik wat je van wie gekregen hebt, waar het gekocht is,enz.
Met pijn in ons hart zetten we ooit je huisje te koop en proberen we zorgvuldig en respectvol je spulletjes onder een ieder die jouw lief hebben te verdelen.
Wat hebben we toch zielsveel van je gehouden lieve, mooie Marije. ❤️❤️
Lieve Marije,
Vandaag heb ik de foto's bij elkaar gezocht van jou, van ons. Het voelt zo dubbel, een glimlach om mijn mond voor de mooie herinneringen. Een traan op mijn wang omdat ik je mis. Elke dag denk ik aan jou!
Liefs,
Eef
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Joël & - .
13 november 2017
Lieve schat, vandaag zou je voor een maand naar Thailand vertrokken zijn. Je oude rugzak was ingeruild voor een betere met rugondersteuning. Je reisplan lag klaar, alleen de hotels moesten nog aangepast worden omdat je deze te groot en te luxe vond. Samen hebben we naar kleinere en meer idyllische accommodaties gezocht. Je had veel tijd in de voorbereiding gestoken. Je enthousiastme wilde papa en mama door onze bezorgdheid niet temperen. We gunde het je en waren blij dat je een privé gids geregeld had. Al jouw toekomst plannen maakt je overlijden voor ons en vele anderen zo onwerkelijk. ❤️
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Leonie - Krimpen aan den IJssel
7 november 2017
Vandaag 3 jaar geleden kreeg jij de sleutel van je mooie huisje.
In de ochtend zijn we op verzoek van de makelaar wezen kijken of alles in orde was.
Vervolgens ben jij met papa en de vorige bewoners naar de notaris gereden om het koop contract te ondertekenen terwijl mama alvast begonnen was met het schuren van je deuren.
Wat was je blij en wat hebben we met veel plezier je huisje gewit, geverfd en schoon gemaakt.
Nu 3 jaar later heeft papa je balkon en trapgat schoon gemaakt en heeft mama je nieuwe voordeur afgelakt.
Wanneer je deur voor niets was ingeslagen omdat jij nog lekker lag te slapen, de stad in, of aan het trainen was voor de marathon, dan hadden we hier nog vele jaren met elkaar om moeten lachen. Helaas is dit niet zo, het was stil zonder jouw.
Met pijn in ons hart hebben we dit gedaan lieverd. ❤️
Lieve, gezellige en knappe Marije!
In gedachte altijd bij me,
Totdat ik je weer zie
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.