Lieve lieve lieve Marijke,
Jeetje.. ik ben er nog steeds een beetje stil van. Ik wil je eigenlijk graag bedanken. Naast een boel ongeloof, want ik kan het echt niet bevatten, voel ik een boel dankbaarheid. Bedankt voor je luisterend oor en je mentorschap in de eerste jaren op kantoor. Bedankt voor je samenwerking, dat was namelijk echt een feestje met jou. Bedankt voor de gezelligheid in de studiohoek. Je creativiteit, je optimisme, je pragmatisme, je liefde voor het vak en voor de mensen om je heen. Bedankt dat je er altijd voor me was, dichtbij en ver weg. Zelfs vanuit Taipei heb ik je warmte ontvangen, door de leuke berichtjes, de trotse reacties en de steun bij verdriet. Lieverd, bedankt, dat jij jij was.
Ennuh…Nu ik die reisfoto’s hier zo zie, moet ik opeens weer denken aan dat filmpje dat je stuurde vanuit je verre reis, met een boodschap voor de film van het afscheid van Ad. Dat was echt iets voor jou. Om zelfs op familievakantie nog aan je collega’s te denken. Zo lief! Ik wens jouw kanjers (je gaf Hugo een dikke 10, dat herinner ik me nog goed) en je lieve dochters heel veel sterkte. Liefs Marloes
