En? Heb je nog gelopen dit weekend? Zo begon de week vaak voor ons op de tuin. Als het maar even kon trok Martijn zijn loopschoenen aan. Maandag wisselden we dan de loopverhalen uit. Heerlijk vond je dat Martijn. Lekker weekend en dan hardlopen. En reizen maken natuurlijk. Elke paar maanden begon het te kriebelen bij je en moest er weer een mooie reis worden gemaakt. Groot gelijk had je. En zo zonde dat je nu je laatste reis hebt moeten maken. Je zat nog vol plannen en dromen. Een marathon lopen, naar Lapland op reis, en ga zo maar door.
Ik zal je optimisme en enthousiasme erg missen. Martijn, bedankt!
Anton, Anne, Gerard en Dorothy, veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies.

Lieve Martijn

Door de jaren heen zijn we stilaan virtuele maatjes geworden in het spel miniconomy.

Iedere keer als ik online kwam, was jouw wolkenkrabber (hotel) net een paar verdiepingen hoger dan de mijne, en als jij dan opnieuw online kwam, dan was mijn wolkenkrabber net een paar verdiepingen hoger dan de jouwe. Een leuke grappige strijd om elkaar telkens weer opnieuw uit te dagen en verder te groeien in dat spel.
We vertelden door de jaren heen, veel dingen aan elkaar, ik vernam zo alles over je reizen en als je terug was van je reis, was je al aan het plannen voor je volgende reis met evenveel enthousiasme als voorheen. Je vertelde me zoveel, kleine dingen en grootse dingen,….. als ik online kwam hoorde ik zo vaak pssst pssst privee, ben je er,
ik wil je iets vertellen …..

Van het moment ik hoorde je ziek was, heb ik iedere week een kaars voor je aangestoken in de kerk, zo eentje die een week brand, en de week nadien stond ik er opnieuw voor een nieuwe kaars aan te steken en telkens stond ik er even bij stil ….. en hoopte ik stilletjes er een wondertje zou gebeuren en je terug kon komen zoals het vroeger was.

Nu ben je er niet meer en als ik nu buiten wandel en het zonnetje schijnt, dan kijk ik naar boven in de lucht en dan denk ik zou Martijn hier boven nu in de hemel zijn of op een wolkje zitten….

Dinsdag kom ik naar het vertrekpunt van je allerlaatste reis Martijn en kom ik je uitwuiven met intense verdrietigheid om wat niet meer is, en niet meer zal zijn en zal ik dankbaar zijn voor wat was en altijd zal blijven.

Rust zacht Martijn.

Veel sterkte aan de ouders, de broer en zus van Martijn, de naaste familie en vrienden.

Van Plastic dame uit België.

Ik heb Martijn leren kennen tijdens een rondreis door Canada. Dit was een erg mooie en gezellige reis, mede door de aanwezigheid van Martijn. Hij was altijd positief, vrolijk en gezellig. Daarna nog een tijd contact gehouden: over persoonlijke dingen, maar vooral over reizen. Dit nieuws kwam echt als een schok.
Ik wens familie en vrienden veel sterkte.

Wat schrok ik vanmorgen toen het bericht op Facebook voorbijkwam. Ik heb Martijn een aantal jaar geleden leren kennen tijdens het lopersproject van Olympus. Hij was het die mij overhaalde om ook een keer met de dinsdag groep mee te lopen. Uiteindelijk hebben ik iets van 2 jaar met Martijn getraind totdat ik verhuisde. Soms gingen we ook jn het weekend samen of met meerdere van Olympus trainen. Ik wilde dat ik had geweten dat hij ziek was. Ik had graag steunende woorden naar hem gestuurd ipv de betekenisloze berichtjes wat nu het laatste contact was. Ik wens de familie alle sterkte toe!
Lieneke

Ik heb een tijdje met Martijn mogen werken in de anjers. En we reageerden af en toe bij elkaar op Facebook als we weer eens wat hadden beleefd of als ik het over Feyenoord had. Dit bericht had ik totaal niet verwacht en ben ook echt geschokt.
Ik wil de familie de kracht toewensen om dit grote verlies te kunnen verwerken.
Martijn ik vond het leuk om je te hebben leren kennen. RUST ZACHT MARTIJN

Esther van der Ende - Nadorp

Ik heb Martijn leren kennen tijdens een rondreis door Canada in 2015. Dit was een geweldige reis, mede ook dankzij zijn deelname. Hij bracht veel vrolijkheid en gezelligheid in de groep. Ik ben blij dat ik Martijn toen heb leren kennen en we hadden ook daarna nog weleens contact, met name over onze reisplannen voor de toekomst. De laatste tijd hoorde ik niets meer van je, ook geen enthousiaste reacties op Facebook meer, maar dit bericht had ik zeker niet verwacht en ik ben dan ook erg geschokt.
Rust zacht lieve Martijn en veel sterkte gewenst aan de nabestaanden.

Jaren terug met Martijn bij de anjerkwekerij gewerkt, maar nooit heel veel contact. Dat kwam pas toen we allebei gingen reizen, ieder andere reizen maar allemaal fantadtisch. Ik had ook verwacht dat Martijn zou reageren op de aankondiging van mijn komende reis. Die kwam er niet, maar er kwam een bericht waar ik enorm van schok, een heel triest bericht.

Ik wil zijn ouders, broer, zus, familie, vrienden en iedereen die Martijn lief had enorm veel sterkte en kracht wensen met dit enorme verlies.