Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Martin, aangrijpend je foto te zien. Wat zou ik je graag horen praten, lachen en zingen. Niet te geloven dat je er niet meer bent. Wat een ontzettend gemis voor Gerda, en je kinderen. Voor mij was je (op de afdeling VE) een geweldig mens en een supercollega. Welke woorden schieten me te binnen als ik aan je denk: belangstellend, empathisch (ja, dat zeker), humoristisch, sportief, een verhalenverteller, een graag geziene docent (je sprak altijd vol warmte over je leerlingen), en wat hield je van de Duitse taal.
Ik koester de mooie herinneringen aan onze tijd op de afdeling volwasseneneducatie. En die hebben zeker heel veel met jou te maken.
Loes Lourens
PS Aan de familie: heel veel sterkte met dit grote verdriet

Pas gisteren hoorde ik dat Martin op 31 maart is overleden. Hoewel ik hem al een paar jaar niet meer had gezien, schrok ik daar erg van en maakte het mij heel verdrietig.
Gedurende vele jaren was Martin mijn collega en later leidinggevende en ik bewaar alleen maar goede herinneringen aan hem.
Het eerste woord dat mij te binnen schiet als ik aan hem denk, is empathie. Hij had steeds oprechte aandacht voor iedereen en als je een vraag of een probleem had, kon je werkelijk altijd bij hem terecht. Ik ken weinig mensen die zo goed kunnen luisteren als Martin dat kon. Als leidinggevende was Martin voor mij onovertroffen; als mens een voorbeeld voor velen.
Wat had ik hem graag nog een heel lang en gelukkig leven gegund....
Ina Scholten
(oud-collega)

Martin was mijn leraar Duits op het Isala College te Silvolde (Almende)
Daar was hij een leuke, jonge leraar die altijd oog voor ons (leerlingen) had.
Ik weet nog dat ik met een groepje altijd achterin de klas zat en we zaten galgje te spelen in plaats van te oefenen met Duitse teksten. Dit werd door ons erg gewaardeerd.Jaren later zag ik hem in de koffiekamer van het Graafschap College terug en hij tikte op mijn schouder: "Als dat Linda Heister niet is...". Ontzettend leuk om hem nu als collega te hebben. Ik heb jaren samen met hem in de docentenband gespeeld waarbij hij zijn voorliefde voor Jacq. Brell niet onder stoelen of banken plaatste.
Veel mooie en leuke, waardevolle herinneringen aan een aimabele man.

Martin,
Jarenlang zaten we in hetzelfde team. Ik heb je ervaren als een fijne collega. Altijd een goed gesprek, veel respect, zelfs hele kleine dingen zag je niet over het hoofd. Vooral de persoonlijke belangstelling deed mij goed. Jammer dat de opleiding systeembeheer naar Techniek ging. Gelukkig zagen we elkaar toch nog regelmatig.
Voor mijn pensionering heb ik je nog opgezocht op "Ruimzicht" en uiteraard gezellig gesproken. Je wenste mij een goede tijd toe. Jammer dat deze welverdiende tijd voor jou zo onvoorstelbaar kort is geweest.

Rust zacht, je blijft in mijn gedachte.
Hans de Jager

Een korte periode heb ik met Martin mogen samenwerken en ik herinner mij hem als een bijzonder warm, vriendelijk en betrokken persoon. Iemand die nog veel langer van zijn pensioen had moeten genieten.
Ik wens de familie veel sterkte met dit grote verlies in deze moeilijke tijd.​

Ontzettend geschrokken van het overlijden van Martin.
Ik heb Martin jarenlang als Duits leraar gehad op het Graafschap collega. Hij was iemand die echt plezier had in zijn werk en altijd vol enthousiasme les gaf. Het was altijd leuk en leerzaam om les van hem te krijgen. Met Martin kon je echt over van alles en nog wat praten. Hij had enorm veel algemene kennis.
Na mijn schooltijd ben ik hem jarenlang uit het oog verloren, tot dat ik hem weer tegenkwam bij Basic Fit. Mij viel op dat hij er zo enorm fit en getraind uit zag. Hij vertelde mij dat hij het lesgeven miste en hij was eigenlijk nog helemaal niet toe aan zijn pensioen, daar was hij nog veel te jong voor.
Ik kan daarom ook nog steeds niet geloven dat zo'n jonge en vitale vent nou ineens niet meer onder ons is. Rust zacht Martin en bedankt voor de fijne herinneringen.

Wat een shock, dit vreselijk bericht! Ik heb Martin in 2010 ontmoet, ik liep bij hem stage als leraar Duits in opleiding...het was meteen een dikke klik tussen ons. Martin was niet alleen een zeer behulpzame collega, hij was meer, mijn mentor, ook een vriend en ja, eigenlijk een vaderfiguur. Martin heeft mij ook bij mijn studie ontzettend geholpen...vaak zat ik aan zijn keukentafel op de Amphionstraat. Gerda en Martin waren bij mijn diploma uitreiking. Na mijn 1.5 jaar bij het Graafschap College ben ik na Den Haag verhuisd en nu al 10 jaar Deutschlehrer. We hielden altijd contact, wederzijdse bezoeken...maar vooral: had ik een vraag of advies nodig: even Doetinchem bellen...de grijze en wijze eminence. Op school was Martin "der Alte" (de hoofdcommissaris in deze Duitse Krimi uit de jaren 70/80 en ik zijn assistent...wat hadden we lol). Ja, we hadden...helaas!

Ik wens Gerda, familie en vrienden heel veel sterkte bij dit enorme verlies!

Wenn über den Wolken die Freiheit wohl grenzenlos ist, dann sicher für Martin. Gute Reise Martin!! Christian

Wat een verschrikkelijk en overdonderend nieuws dat jij er niet meer bent. Wat had jij nog moeten genieten van je pensioen. Met familie en vrienden in jullie heerlijke tuin waar we altijd zo gastvrij werden ontvangen voor de eindbarbecue. Of op reis op bezoek bij familie of gewoon de wereld zien met jou nog steeds zo jonge , nieuwsgierige blik. Wat gunde ik jou samen met Gerda nog vele jaren om de wereld samen mooier te maken. En nu ben je er niet meer. Ongeloof en enorm veel verdriet. Ook voor mij ben je een mentor geweest. Een man die altijd tijd voor een gesprek maakte. Die mensen echt zag en wilde zien. Dankzij jou ben ik verder gegaan in het onderwijs, omdat jij me hebt laten zien hoeveel je kan betekenen. Wat was iedereen ook gek met je. Dat bleek ook uit jouw afscheid op het Graafschap College. Wat krijgen alle filmpjes en foto's die we toen maakten nu een andere lading. Een lading die ik nog niet kan bevatten. Helemaal nu. Ik hoop dat er snel weer een moment komt dat we gezamenlijk herinneringen aan jou kunnen ophalen en Gerda en jouw familie ook fysiek kunnen steunen.
Lieve familie, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Er wordt aan jullie gedacht.

Wat was ik blij om jou als mentor en Duits docent te hebben! Een man met zoveel geduld en positiviteit die alles over had voor zijn leerlingen.
Bedankt voor de kennis en levenslessen die je hebt gegeven, we gaan je missen Martin Elburg.
Sterkte voor alle nabestaanden.

Wat was je een fantastisch mens Martin! Ik zal nooit vergeten hoe we een jaar lang bijna na iedere schooldag nog een half uur of langer bij de poort konden staan om het te hebben over de gebeurtenissen van de dag. Jij had altijd tijd en aandacht voor de mensen om je heen. Je zal gemist worden!