Lieve Mieke,
het is een voorrecht geweest dat onze wegen elkaar gekruist hebben
altijd belangstellend en betrokken,
voor altijd in onze gedachten,
een onuitwisbare herinnering na deze indrukwekkende morgen
dikke kus

Mieke,

Vandaag hebben we in grote getale afscheid van jou genomen.
Heel indrukwekkend.
Vandaag heb ik heb weer iets bij geleerd:
\" alles uit het leven halen wat mogelijk is ook al weet je dat je einde nadert\".
Een hele sterke positieve instelling van jou die ik erg bewonder.
Het ga je goed op jou reis en tot weerziens!

Mieke,

Ik ben samen met mijn zus Marjo nog bij je langs geweest. Vol met goede hoop hebben we afscheid genomen. Soms loopt het anders. We hebben in de berichten van Jan kunnen lezen hoe je hebt gevochten.
Wij hopen dat je nu rust hebt gevonden.
Sterkte ook voor Jan en de kinderen.

Fam. Swanenberg
Jan, Marjo en Petra.

De beste schoonheidsbehandeling is vanuit je hart lachen, en dat kon je, van harte!

Het moet zo rond 1973 zijn geweest dat ik je voor het eerst ontmoette. Ik was bevriend geraakt met Ans en belandde op een zondag bij jullie thuis alwaar jullie moeder Jans mij vroeg of ik koffie wilde of honger had en jij vroeg of ik ook mee wilde kaarten.
Jullie waren thuis mi ongeveer net zoveul mundjes als bij ons. Maar bij jullie waren het eige keinder en bij ons 4 eige en een rits jongens veelal via Kinderbescherming. De aardappelpan èn de gastvrijheid waren in beider gezinnen even groot. Over Indische gastvrijheid gesproken! De Heikantse din echt nie onder veur de onze. En de herrie van iedereen die durmekare zo\'n bietje schreeuwend praatten was ook vergelijkbaar.
In \"mijn\" Heikantse tijd hebben we altijd leuk gebuurt als jij thuis was. Je woonde niet meer thuis en was al getrouwd volgens mij?

Ans en Reggie trouwden en daarna volgden Lunenburg- of van den Dungen momenten en gelegenheden dat we elkaar zagen. En altijd gezellig kletsen, soms diepzinnig, soms heel diepe ? zinnige? klets.
Toen mijn moeder aan de Runweg woonde had ze het regelmatig over jou en ze vertelde dan steevast een anekdote van jullie samen, en gelachen! Dat speelde zich natuurlijk altijd af op straat of in de winkel. Ze was dol op jou (jouw schateren), om in haar Indische taaltje te blijven.
Sprak ook altijd over Mieke en Jan en beslist niet over Jan en Mieke.
Rondom de dood van mijn ouders en daarna Pietie en Reggie was jij ook in beeld. Meelevend, belangstellend en meevoelend.
Jullie waren zelfs vervroegd van vakantie terug gekomen om bij de uitvaart van Reggie te zijn.

En op een dag zocht ik een nieuwe keuken voor m\' n nieuwe huis en jullie zochten een huis voor Twan. Die avond was het beklonken. Alweer een reden om mekaar te treffen. Wat heb jij later toen Twan er woonde geschoefeld in die ouwe tuin van mij!
En wat hebben we na de eerste schrik gelachen omdat de keuken die ik bij jullie had gekocht de nacht voor deze gezet zou worden in mijn nieuwe huis was gestolen.
Nou ja, we lachten eigenlijk omdat de dieven ook mijn wc bril hadden gestolen! Gedemonteerd van de pot! Ok, die apparatuur, maar waarom die bril? Wat een lef. Weten ze dan nie hoe koud da is? En Jan kon zodoende weer een keuken leveren, had ie weer wa te doen!

Al die smeuïge praat over lekker eten, fietsen, het Pieterpad, en na het stoppen met roken het leven voor en na het stoppen, en \'n goeie conditie da we hadde gekrege!

Samen hebben we 2 lieve neven. Ik weet zeker dat hun vader en oma lekker voor jou koken daar boven dus
selamat makan! Geef ze maar een dikke zoen van mij, en een dubbeldikke voor jou erbij.
Dag lieve dappere Mieke.

Isa van den Dungen

Beste Jan , Twan en Joyce , Beau , Dave en Wendy

Het verlies van Mieke is een grote klap , Wij herinneren Mieke als een spontaan en lief persoon die altijd voor iedereen klaar stond. Wij wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe in deze moeilijke en komende tijd.

Weinig nemen en veel geven
Altijd hartelijk en warm
Als de mensheid zoals Mieke was
Was de wereld niet arm.

Jos & Malanda , Xiomara & Kevin en Shaquil van Helvoirt

Lieve Oma Mieke,

\\\'s Avonds voor ik slapen ga,
komen mij 14 engeltjes na,
2 aan mijn hoofd eind,
2 aan mijn voeten eind,
2 aan mijn linkerzij,
2 aan mijn rechterzij,
2 die mij dekken,
2 die mij wekken,
2 die mij wijzen,
naar Hemels Paradijzen.
Maar vanaf nu komt daar nog een Engeltje bij.
dat is de liefste, want dat ben jij.

Ik mis je heel erg. Lieve kus van Beau

Tante Mieke,

Bedankt voor alle mooie herinneringen,
Ik vond het fijn jou als peettante te hebben.
Ik zal je nooit vergeten!!!!

Als een ster sta je nu aan de hemel,
stralend kijk je op ons neer.
Zo zal je in mijn herinnering blijven,
telkens als ik naar boven kijk.
Keer op keer.

Veel kracht en sterkte met het dragen van dit verlies Ome Jan,Twan,Joyce,Beau,Davy en Wendy.

Lieve Mieke,

In 1986 hebben we Jan, Mieke, Twan en Davy ontmoet in Oostenrijk bij Carla. Christ, Wilhelmien en Walter kwamen in 1985 voor het eerst bij Carla. Die avond bij het eten mochten we aanschuiven bij Ad, Diny en Lilian. Voor ons was het nog wennen omdat we voor het eerst in een pension waren. Na een week met z?n zessen Oostenrijk te hebben verkend, werd afgesproken dat we volgend jaar weer terug zouden komen. In 1986 waren Jan, Mieke, Twan, Davy, Piet, Jeanne, Marga, Susan en Elke ook bij Carla en het klikte meteen. In de loop der jaren werden we een echte vriendengroep. In 1994 gingen we voor het eerst met de bus naar Parijs. Dit was zo goed bevallen dat we vaak een extra uitstapje maakten naar o.a. Wenen, Barcelona, Rome, Istanbul, La Palma. Om de 2 jaar gingen we terug naar Carla. In 2010 zouden we 10 dagen gaan om onze 25-jarige vriendschap te vieren, maar dan gebeurt het onverwachte: Mieke werd ziek. Ons uitstapje ging voorlopig niet door. In het ziekenhuis en thuis zochten we Mieke op. Mieke wilde ons uitstapje niet verstoren, ze wilde per se mee naar Carla in Oostenrijk. Wonder boven wonder heeft Mieke alles mee gedaan tot zelfs 10 km wandelen door de bergen. Nog een paar keer zijn we bij elkaar geweest met in mei nog een paar dagen op de camping in de Moer. We kunnen op een mooie vriendschap terug zien. Als we weer met z?n allen weg gaan, gaat Mieke in onze gedachten altijd mee.

Rust zacht Mieke,

Piet, Jeanne, Ad, Diny, Christ en Wilhelmien

Lieve zus Mieke, onsmiek,

Wat heb jij geknokt en wat was je altijd positief en optimistisch.

Het is nog maar zo kort geleden dat we bij ons op een middag toevallig uit het keukenraam keken.
Was dat ons Mieke op de fiets met een flinke gang erin??
Neeeee, dat kan niet.......
Maar ja hoor, een stukje verderop zagen we Jan, die flink aan moest poten om je bij te houden.
Overal werd je gesignaleerd op de fiets.
De laatste keer nog donderdag 2 weken geleden, \'n dag voor je laatste opname in het ziekenhuis........
Lieve Mieke.....Jij zult altijd een groot voorbeeld en steun voor ons blijven.
Bedankt voor je zorg en je liefde.
Voor altijd in ons hart.

BerMar

Beste Jan, kinderen, familie en vrienden,

Uit de vele mooie reacties in dit register blijkt dat Mieke een fantastisch mens was:

\"De waarde van een leven wordt niet bepaald
door de hoogte tot waar het opklimt
maar door de diepte tot waar het doordringt\"

Ik wens jullie heell veel sterkte en steun toe, voor nu en later!

Annelies van den Berg