Ik wil langs deze weg Ferry ,Trinca en Daniek, Nico, Karen en Dirk van harte condoleren met dit zo verdrietige verlies.
Wat onverwacht en immens treurig, onbegrijpelijk en oneerlijk voelt dit.


Met Nanda en Nico heb ik altijd een speciale band gehad; Nico is mijn onderwijzer geweest (het jaar voordat hij met Nanda trouwde) en Nanda, mijn lieve tante, was een van de redenen dat ik later naar de kunstacademie ben gegaan. De fijne en bijzondere logeerpartij bij hen, toen wij met ons gezin van Haarlem naar Eindhoven verhuisden, is me altijd tot in details bijgebleven.
Mikkie was toen nog niet geboren, ze is veertien jaar jonger dan ik.
Veel samen gespeeld hebben we dus niet, behalve op familiefeesten bij opa en oma, samen met alle kleinkinderen en een aantal ooms (en tantes ?) voetballen in de grote tuin, en veel ‘stand in de mand’ spelen!
Maar toen we wat ouder waren en het leeftijdsverschil veel minder ging uitmaken zochten we elkaar tijdens familiefeesten, en nadat opa en oma waren overleden tijdens de reünies, altijd op; Karen, Mikkie, Ruth (mijn zusje) en ik. En later ook met onze vriendjes erbij.
Terwijl Nico zijn vertrouwde plekje achter de barbecue opgezocht had, waren wij altijd wel ergens daar in de buurt samen te vinden. We hadden altijd zo veel plezier met elkaar en praatten de tijd die we elkaar niet gezien hadden weer een beetje bij. Ik vond Mikkie altijd zo vrolijk, lief, grappig, geïnteresseerd en niet-oordelend, net als Karen trouwens. Mijn favoriete nichtjes.
De rest van onze familieleden verwaarloosden we hierdoor zelfs misschien wel een beetje….
Buiten de reünies om zagen we elkaar eigenlijk niet; zo gaat dat, soms, helaas, in drukke levens en als je niet zo dicht bij elkaar woont.
Wat zal ik haar enorm missen op een volgende familiereünie!!

Liefs, Nikkie

(Condoleances ook namens André en Daantje)

Lieve Ferry, Nico, Karen, Trinca en Daniek,
Gecondoleerd met dit verschrikkelijke verlies. Alle kracht en sterkte die jullie absoluut nodig zullen hebben om te verwerken toegewenst.

Lieve Mik,
De eerste kennismaking met jou was op de tennisbaan en gaat echt jaren terug. Je zat in een groepje samen met je vriendin Mariek. Wat ik me kan herinneren van toen is je drive, gedrevenheid en openheid. Wat het voor mij als trainer makkelijk maakte om je dingen te leren. Na een paar jaar stopte je met tennissen en zagen wij elkaar af en toe. Na ik denk zeker 15 jaar later en na het overlijden van Nanda hebben we draad met jou en Nico weer opgepakt. We hebben dat met veel passie, enthousiasme en voorzichtigheid aangepakt. Om te zorgen met jouw drive dat je niet te snel wilde en je lichaam(schouders) het vol bleven houden. Ik kan je vertellen dat ging echt super. Daarna met Nico een afspraak gemaakt om een training te gaan doen met jou en Karen daarbij.
Dat moest lukken omdat Karen op vrijdag altijd bij Nico was. Samen met Nico de afspraak gemaakt om te kijken of we binnen een afzienbare tijd een dubbel zouden kunnen spelen. Met de inzet voor sport die jullie met de paplepel is ingegoten moest dat geen probleem zijn. Als we de belasting maar goed in de gaten bleven houden en dat hebben we gedaan. We hebben met veel plezier met elkaar gespeeld. Helaas ging het later met de rug van Karen niet goed en zijn we gestopt in deze samenstelling. Je kent Nico, altijd in om te leren en te trainen en zo zijn we samen met hem verder gegaan. Heerlijk om te doen en daarna een koffie en theetje en lekker kletsen. Ik heb dat al een tijd moeten missen, maar had in gedachten dat we dat samen met Nico weer zouden gaan oppakken. Lieve Mik wat heb je me laten schrikken. Ik ga je een ding beloven en dat is dat ik er altijd voor jouw mannen op en naast de tennisbaan zal zijn.
Lieve Mik rust zacht.

Xander

Van harte gecondoleerd met dit grote verlies.
We kunnen ons nog goed herinneren hoe jullie de eerste keer bij ons kwamen om ervaringen van ons te horen en plannen te maken voor jullie vakantie, al dromend over mooie bestemmingen om samen heen te gaan.
Ondanks deze moeilijke en zeer verdrietige periode lukt het hopelijk over een tijdje om alle mooie herinneringen en dromen een plaatsje te geven en Mikkie op deze wijze voor altijd bij jullie te houden.
Heel veel liefde en sterkte gewenst.
Ellen en Louis van Dijk

Lieve familie van Mikkie,
Vandaag hoorde ik via Judith het afschuwelijke bericht. Ongelofelijk dat jullie afscheid hebben moeten nemen van Mikkie. Ik ken Mikkie nog van vroeger, tijdens de montessori tijd en later weer op de Middelbare School. Mikkie was altijd vrolijk en haar lach zal ik nooit vergeten! Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht.

Debbie Janssen

Als eerste gaan onze condoleances uit naar Ferry, Trinca, Daniek, Nico en Karen. Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe bij dit enorme verlies.

Lieve Mikkie… woorden schieten tekort. Het voelt heel onwerkelijk dat je niet meer onder ons bent. Dat het leven voor jou zo kort geduurd heeft, voelt heel oneerlijk.
Wij hebben mooie herinneringen aan jou als een warme, lieve vrouw en moeder die altijd klaar stond. Je was altijd heel attent, positief en vrolijk.
Afgelopen december hebben we samen nog genoten van een kop thee en een wandeling in het bos. Het waren fijne uurtjes met goede gesprekken en zoveel positiviteit! Zo dankbaar hiervoor 🙏🏼
Lieve Mikkie, we zullen je missen.
Liefs,
Lennaert, Leonie, Isabel en Sara

Lieve Mik,
Alle uurtjes die wij samen buiten hebben gelopen tijdens onze lunchpauzes zijn niet te tellen en houden hierbij definitief op.
Mijn liefste maatje met je grote glimlach en nog groter hart.
Ik ga je zo enorm missen.
Mars

Ben geschokt. Weet niet hoe te reageren. Ongeloof.
Ik heb ooit bij je ouders voor de deur gestaan als klein meisje, omdat ik moest vertellen dat ik niet naar school zou komen omdat mijn moeder overleden was. Ik werd toen ontzettend lief opgevangen door je ouders maar ook aan jou als vriendin heb ik zoveel gehad. Zwemmen bij jou in de tuin, kruisbessen plukken. Ik voelde me er altijd welkom. Blijven "slapen" en dan in een slaapzak wakker worden met één van jullie lieve poezen onderin :). Herinneringen te over. Mikkie woorden schieten hoe dan ook tekort. Mijn intens medeleven gaat uit naar Ferry, Trinca en Daniek. Heel veel sterkte en een virtuele knuffel. Judith

Allereerst gaan mijn condoleances uit naar de echtgenoot van Mikkie, Ferry en hun kinderen Trinca en Daniek, en in het bijzonder naar de vader van Mikkie, Nico en haar zus Karen omdat ik die nu eenmaal beter ken. Wat een vreselijk nieuws, een ongelooflijk verlies, een niet te bevatten gemis. Ik was niet op de hoogte van haar ziekte dus dit bericht kwam hard aan.

Omdat ik in Frankrijk woon heb ik Mikkie helaas al heel erg lang niet meer gezien maar via mijn zusje Frederique werd ik op de hoogte gehouden van alle ontwikkelingen en nieuwtjes op het gebied van neefjes en nichtjes le Nobel omdat zij gelukkig wel braaf alle reünies afging. Zo was ik op de hoogte van het bestaan van Trinca en Daniek maar ik heb ze geloof nooit ontmoet. Of toch wel, heel lang geleden op een le Nobel reünie waar ze nog baby'tje waren?

Ik herinner me Mikkie vooral als het nichtje met die bijzondere ontspannen glimlach. Het zorgde voor een open blik en heel naturel. Zeer zelfverzekerd, wist waar ze het over had en wist wat ze wilde. Zo kwam ze altijd op me over. Deze mooie glimlach blijft in ieders geheugen gegrift en zal enorm gemist worden.

In Aerdenhout speelden we met lekke plastic ballen in de hal van opa en oma. Ik herinner me een paarse, een gele en een rode. Karen weet dat vast ook nog wel. Alhoewel mijn nichtjes wel wat jonger waren speelden we graag met alle neefjes en nichtjes in die gang. Ik weet niet of opa en oma dat nou fijn vonden want daar hingen ook de kunstwerken gemaakt door de kinderen, een klok, de telefoon en nog wat schilderijen geloof ik. Het rook er lekker naar hout, jassen, kelder en fruit. Ook speelden we graag verstoppertje door het hele huis. genoeg verstopplekken voor alle neefjes en nichtjes. En met 18 neefjes en nichtjes heb je een groot huis nodig kan ik je vertellen!

Ik wens alle nabestaanden veel sterkte en moed!

Liefs,
Willem le Nobel (en Paula Ingelse, Finne, Daan, Lisa le Nobel)