We wilden na onze vakantie weer naar Mineke, onze trouwe buurvrouw , nog van heel vroeger, van de Wijnbergseweg. Ze
was jarig op dezelfde dag als onze jongste broer Joop. Dus vergaten we haar verjaardag nooit en zij de onze ook niet!
Wij waardeerden haar optimisme, humor en haar altijd positieve kijk op het leven.
Corrie en ik waren 2 weekjes aan de Costa del Sol. Op de laatste dag zijn we lang bezig geweest om een mooie kaart te kopen voor haar. Eerst een kaart, geen postzegel erbij, toen naar de tabaco, postzegels op, toen weer een andere kaart gekocht in een winkel met postzegels. Eindelijk de kaart geschreven , met de belofte volgende week op de thee te komen.........
Thuis lazen we dat Mineke was verleden.......
We houden een fijne herinnering aan haar en aan haar lieve belangstelling voor ons.
Ze had het moeilijk de laatste tijd. Ze zei altijd: ik heur hier niet!!!
We gunnen haar de rust, die ze nu ongetwijfeld heeft gekregen.
Mineke, je hebt ons leven verrijkt.
Corrie, Miep

Tante Mieneke was een tante zoals je die als kind niet beter kon wensen.
Vroeger gingen we een maal per jaar in de vakantie met de trein naar ome Jan en tante Mieneke, eerst naar de markt en daarna de hele dag in de wattten worden gelegd door tante Mieneke bij hun thuis.
Het dagtripje naar het Dolfinarium is mij ook altijd bij gebleven.
In 2014 zijn we samen met onze kinderen Jaimy en Indy bij haar op bezoek geweest in het Weertje, de kinderen werden net zo in de watten gelegd zoals wij vroeger, de kinderen hebben het er nog lang over gehad.
Ze vroegen of tante Mieneke niet een oma van hun kon worden, dit zegt voldoende.
Rust zacht, tante Mieneke.

Lieve allemaal,
We zullen aan jullie lieve, gezellige en goedlachse moeder blijven denken! Wat was ze gek op jullie allemaal!! En dankbaar voor alles wat jullie deden. Koester de vele mooie herinneringen!

Liefs!
José en Jan ("Jan, een naam van een goeie man" zei ze altijd :-))=

Lieve Rini en beste Wim,
Als ik aan jullie (schoon)moeder denk, dan zie ik haar lachende gezicht voor me.

Doordat jullie al vroeg "uit huis" gingen ken ik het huis aan de Wijnbergseweg niet zo goed. Wel heb ik voor mijn zus Mieke twee Hollanders gekocht bij pa Derksen. Wat me, behalve het knusse huis opviel, was de mooie achtertuin. Een gedeelte was bestemd voor bloemen en een gedeelte was de moestuin. Daar ontbrak het niet aan planten, die bestemd waren voor de konijnen. Alles ademde een sfeer uit van gezelligheid en door de belangstelling van met name jullie (schoon)moeder was het onthaal warm. Die belangstelling bleef, als we elkaar ontmoetten tijdens jullie verjaardagen in Eindhoven. Leuk, dat ze me steevast "Dicky" noemde.

Lieve Rini en Wim,
ik kende jullie (schoon-)moeder niet persoonlijk, maar heb wel begrepen dat jij, Rini, een zeer liefdevolle en zorgzame dochter voor haar was, die zo vaak als mogelijk naar Doetinchem reed om moeder te bezoeken. Je zult haar dan ook ongetwijfeld ontzettend gaan missen. Ik wens je hierbij veel sterkte en hoop dat alle mooie herinneringen aan haar dit gemis zullen verzachten . Ook voor Wim en verdere familie: veel sterkte gewenst.
liefs Marry

door mijn moeder Annie Versteeg leerde ik jullie ouders kennen, mijn moeder zat samen met jullie moeder in het bestuur van de vrouwenbond. Toen ik mijn man leerde kennen kwam ik jullie vader (en moeder) vaak tegen op de kleindieren-tentoonstellingen. Ik heb ze in de tijd toen jullie vader nog leefde nog een aantal keren in Varsseveld op de show mogen begroeten, we maakten dan altijd een praatje, ook over hoe leuk het was elkaar op die manier af en toe te zien. voor nu en voor de komende tijd wil ik jullie veel sterkte wensen.
Dinie Bosch-Versteeg (wij woonden vroeger aan de Kuilenweg in Dichteren

Mimi heb ik leren kennen, toen ik lid werd van de Vrouwenbond, toen nog
St. Ludwina.
Ze was er voorzitster........
We hebben heel wat samen beleefd op de bijeenkomsten, waarna we ook vaak samen richting huis fietsten, al moesten Agnes en ik op de Wijnbergseweg de andere kant op.
Op een bepaald moment werd ik ook Mimi's naaister. Lange tijd kwam ze het naaiwerk zelf bij mij aan huis brengen en ophalen tot het fietsen niet meer ging.
Ik herinner mij Mimi als een heel warme vrouw, die altijd klaar stond met raad en daad.
Mimi, bedankt voor alles!
Kinderen en kleinkinderen en andere familieleden: heel veel sterkte gewenst met het verlies van Mimi.
Ook namens mijn man Martin en zoon Maarten.

Hoewel je al een aantal jaren bij ons weg bent blijf je mijn buurvrouw.
Zittend op de bank naast het huis dronken we regelmatig een kopje thee.
Aan gespreksstof geen gebrek.
Humor, een ondeugende reactie, een welgeplaatste kwinkslag, je bleef jong.
Mooie herinneringen, mijn dank.

Willem van Beek