Yo moossie, ik steek alweer een kaarsje voor je aan, op beide pagina's. Het is een gewoonte geworden, zodra ik mijn kranten gelezen heb ga ik effe buurten bij jouw pagina's. Ben ik gelijk op de hoogte van het wel en wee van nellepel en de kids. Lekker makkelijk eigelijk, scheelt ons allebei een hoge telefoonrekening. Nee dat valt wel mee hoor, maar soms heb je van die dagen dat je even niks te vertellen hebt, en dan is het fijn om toch nog iets van de ander te lezen, al is het maar een zin. Die is voor mij al genoeg, om te weten dat nellepel sterker uit de strijd komt. Maar ze is er nog lang niet, alles heeft zijn tijd nodig. En dat merk ik ook aan mezelf. Ik moet vanmiddag voor al die longtesten, ben bloednerveus, zit al een paar dagen te zeuren tegen clau, en zij natuurlijk tegen mij, we zijn een beetje bang allebei. Maar terwijl we nou lekker steun bij elkaar zoeken, nee lopen we te knorren tegen elkaar. Maar nel zag dat probleem wel. Ze heeft me uitgelegd dat het in het begin ook zo met jullie ging. Dat geeft mij weer de moed dat ik het toch een beetje anders moet doen. Nel heeft gewoon gelijk, zoiets moet je samen delen, samen aangaan. Want stel dat de uitslag wel kloten is voor ons, dan hebben we elkaar erg hard nodig. Maar ik ga uit van een goede uitslag. Maar dat sluit niet uit dat ik toch nog steeds de kriebels van angst heb. Dat gevoel heb jij en martha ook gehad, dat weet ik zeker. Alleen ik loop hier nog rond, en jullie zijn al boven. En ik hoop jullie nog wel te zien, maar mag ik nog wat jaartjes van mijn vrouw en restant van de familie genieten? Kun jij dat boven even voor je sussie regelen? Je regelde beneden ook vaak dingen voor mij, laten we afspreken dat je dat boven ook effe voor mij doet. Zeg maar dat ik nog hardstikke veel te doen heb in het voorjaar, en dat ik claudy nog niet alleen kan laten.die je best moos, dan doe ik mijn best beneden om een lieve vrouw te zijn voor de mijne, en niet zo'n chagrijnig typje als ik nou ben. Doen we allebei ons
