Ik heb jou gekend vanaf de oprichting van MR\'70, eerst als opleider om te leren aborteren en daarna als bestuurslid. Nog heel vaak denk ik terug aan die bewogen tijd waarin jij ook zo betrokken was. Nog kort geleden maakten we een verhaal over het ontstaan van de abortuskliniek.

Deze week spraken mijn man en ik over Dr. Klomp,want, op 4 maart werd onze zoon 23 jaar. Gehaald in 1987 door Dr. Klomp d.m.v. een keizersnede waaraan een ziekenhuisopname van 5 weken aan vooraf ging.
Enkele jaren later begeleidde Dr. Klomp ons bij een zwangerschap die mis ging. In 1992 kwam ik bij haar i.v.m. een derde zwangerschap. Dr. Klomp vertelde dat ik de eerste patiënte was waarbij ze de zwangerschap niet tot het einde toe zou kunnen begeleiden omdat ze met pensioen ging die zomer. Wat ik natuurlijk fijn vond voor haar, maar heel erg jammer voor mezelf. Ik vond haar een lieve, zorgzame, toegewijde arts en bewaar heel goede herinneringen aan haar.

Lieve Nettie, Ik wil je bedanken dat ik mede door jou de vroedvrouw geworden ben, die ik nu ben. Je wijsheid, je humor en anecdotes, je visie op 1e lijnsverloskunde. Je kende iedere oud-leerling en had belangstelling tot ver na je pensioen in ieders wel en wee. Ik ga je missen. Rust in Vrede.

Lieve tante Nettie,

Veel contact was er niet tussen ons maar u was mijn vader\\\'s enige nicht en heb
goede en lieve herinneringen aan u.

Adieu Nettie, we zullen je missen.
Ik denk met veel plezier en respect terug aan je enorme kennis over de gynaecologie, je wijze lessen, je humor, legendarische verhalen en je sigaretten tijdens de les (!). Van jou heb ik als van geen ander geleerd hoe onderscheid te maken tussen fysiologie en pathologie: verloskunst met liefde voor vrouwen! Heel veel dank!
Brigitte Tebbe

Onvergetelijk waren de lessen van Nettie in de Camperstraat. Je werd als leerling naar voren geroepen bij het fantoom en dan kwamen de vragen. Nettie wist de vragen zo te stellen dat je als leerling vanzelf de goede kant op ging; een vroedvrouwelijke manier om de kennis die je had naar boven te halen. Ook na 35 jaar kan ik me nog steeds allerlei uitspraken, lessen, waarschuwingen van Nettie Klomp herinneren.
In de loop de jaren kwam ik Nettie af en toe weer tegen. Altijd wist ze precies wie ik was en wat ik deed.
Vorig jaar was Nettie, samen met \\\\\\\'zuster Truus\\\\\\\', bij mijn promotie. Een heel bijzonder weerzin.
Nettie, adieu.

Ik heb Nettie meegemaakt toen ze voorzitter was van de klachtencommissie van de KNOV. Ze maakte een diepe indruk door haar kennis, haar verhalen en anecdotes. Nadat ze was afgetreden bleef ze belangstelling houden. Ik zal haar missen.

Wat ben je nog aanwezig! Zo veel herinneringen komen naar boven: december 1975, stage op de Veluwe, koorts en rode vlekken, je haalde me \\\' s avonds op van het station, bracht me \\\' s ochtends naar de GGD op de Achtergracht 1 dag later weer en wat we al vreesden was waar: rode hond! Later de weekendjes naar Londen,, koffers vol boeken en borduurpakketten uit de Deense handwerkwinkel, de etentjes met dr Swager en zijn vrouw. Zo betrokken, een opleider pur sang, maar ook mentor en inspirator. Een, gelukkig, onuitwisbare schat aan verhalen, anecdotes en wijsheid maakt nog steeds deel uit van mijn (verloskundig) leven en in de verhalen die ik op mijn beurt weer doorgeef. Je blijft aanwezig in hoofd en hart! Rust zacht!

Je was een bijzonder mens, Nettie. Vol humor en fijn om mee samen te werken. De nachten die ik kwam opdraven om narcose te geven in jouw vroedvrouwenschool zal ik nooit vergeten. En gelukkig bleven we elkaar zien bij MR\'70. Ja, kruissteekjes borduren \'smorgens vroeg voor je aan het werk ging. Dat gaf je energie, zei je!
Je neemt in het leven van velen een heel bijzondere plaats in en dat zal blijven.

Beste Nettie,
Met respect en vriedschap denk ik terug aan mijn opleidingsjaren Verloskunde in het WG, met jouw als Hoofd van de afdeling, aan de stage in de Kweekschool voor Vroedvrouwen met jou als Directeur, en vooral aan alle prettige contacten sindsdien tot op heden.