Sinds ik gisteren het bericht van het overlijden van dr. Klomp las, loop ik, ondanks dat het erg verdrietig is dat ze er niet meer is, met een glimlach rond. Zoveel dingen komen weer naar boven die we meemaakten tjidens onze tijd als leerling-vroedvrouw (\'84-\'87). Haar verhalen, de lessen, haar gele vingers, de manier waarop ze over de verloskamer-gang liep. Ik zal nooit de bevalling vergeten van een alleenstaande vrouw die op de kruk wilde bevallen. Het was ontzettend druk en er was geen verloskundige beschhikbaar om mij te begeleiden toen ze persdrang kreeg. Maar dr. Klomp was er, ging achter de mevrouw zitten, mevrouw tussen haar knieën, en tikte mij ondertussen op de vingers omdat ik iets aanpakte met m\'n steriele handschoenen aan. Ja, zei ze later, ik was gynaecoloog want ik hield het CTG in de gaten, ik was partner en ik was opleider en kraamverzorgster tegelijk. Of de keer dat we op haar kamer spraken over het NTVG-artikel dat de perinatale sterfte in Nederland niet net zo snel daalde als in de rest van Europa.
Ze zit nog regellmatig als het ware op mijn schouder als ik een bevalling begeleid. Ik ben er trots op dat ik een van haar leerlingen was.

Geschokt heb ik het bericht vernomen, geschokt omdat sommige mensen onsterflijk lijken maar toch niet zijn.
In mijn herinnering zal Dr. Klomp wel onsterfellijk blijven, zij heeft als opleider en rolmodel een grote invloed gehad op mijn manier van denken. Blij verrast was ik toen ik twee jaar geleden haar zag bij de Kennispoort en zij mij direct herkende met naam en toenaam. We hadden elkaar zeker 20 jaar niet gezien.
Prachtig als je zo oud kan worden.

Verdrietig het bericht van overlijden te lezen van dr.Nettie Klomp. Zij was mijn opleider bij de tropenstage verloskunde in de Camperstraat (1972). Ik herinner me de spannende nacht van de tangverlossing. Ze gaf mij vertrouwen door me de volgende ochtend een sectio te laten doen waarbij zij assisteerde.
Het vriendelijke contact, de gelijkwaardigheid. Een prettig mens om mee te werken.

Gister had ik het met mijn (in Heerlen opgeleide) collega\'s nog met grote trots over \"dokter Klomp\". In mijn herinnering en mijn verhaal leefde ze nog. Nu ben ik verdrietig verrast met de boodschap dat dr. Klomp dood is. Ik voel me zeer bevoorrecht dat ik een van de club ben die door Nettie is opgeleid.
Zij was een opleider \"pur sang\".
Nuchter, strijdend, confronterend, prikkelend, duidelijk, eerlijk, bekrachtigend; een geweldig mens. Vele uitspraken en beelden zijn blijven hangen. De fantoomlessen waren uniek.
Leuk vond ik dat zij haar eigen was niet opvouwde, maar dat zij de boel gewoon de kast in duwde (of gooide).
Nettie vond andere dingen veel belangrijker. Wat fantastisch dat zij haar leven zo zinvol heeft besteed.

Lieve Nettie,
Ver familie van elkaar maar nog meer een lieve vriendin. Ook al zagen wij elkaar zelden. Naar de telefoontjes en kaartjes keek ik altijd uit.

Liefs Corrie

Gecondoleerd met het overlijden van Nettie. Ik was onder haar leiding leerling vroedvrouw van 1970-1972.
Nettie was een voorbeeld van goed liberaal denken. In mijn eerste jaar kreeg ik toestemming om in de vroedvrouwenschool een avond over abortus te organiseren. Een unicum daar.
Ik wens ieder die bij Nettie betrokken is/was, dat naast het verdriet, mooie herinneringen een troost zijn.
Dieneke Plompen

Lieve Nettie,

Je was niet alleen pleitbezorger voor verloskundige zorg, maar onder andere als bestuurlid van de Stichting MR 70 ook van \\\"baas in eigen buik\\\". Vrolijk dampend kon jij je hevig opwinden over al die farizeers die meenden dat zij konden belissen over wat wel en niet goed was voor vrouwen. Triest dat jij nog net de teloorgang van goede abortushulpverlening in Amsterdam hebt moeten meemaken.

Nettie, Our family has lost a very special person who has touched each one of us in the most amazing ways. You inspired us all. Our memories of our times together, the phone calls and emails, your wonderful laugh that filled the room, the stories you told and the legasy you have left -- it will never be forgotten. Thank you so much!

Als een van haar vele leerling vroedvrouwen mocht ik lang gelden genieten al die wijze woorden en prachtige anekdotes.
Dank voor de goede herinneringen.

Lieve Dr Klomp.
U hebt mij geleerd hoe het is om een echte vroedvrouw te zijn ( een titel waar ik nog steeds trots op ben!). Dank voor al uw wijze lessen en verfrissende humor. Rust zacht