Niels was een vriend van een vriend maar het laatste half jaar meer dan dat.

Ik heb Niels ontmoet op de verjaardag van Gerbert, enkele jaren terug. We hadden een klik. Altijd even een praatje en nooit ontbrak zijn lach en humor.

Niels vertrouwde op mijn expertise en ik heb hem mogen helpen bij zijn vertrek bij Telfort. Hij sloot daarmee vooral ook een moeilijke periode af.
Hij zou iets nieuws gaan beginnen of er zou wel wat op zijn pad komen maar Niels wilde eerst gaan genieten van jou Jim en van de rest van zijn gezin.
We zouden op zijn toekomst gaan proosten in Serfaus met de krokusvakantie.
In Serfaus - jij was er ook bij Jim - hebben we "maar" één avond een paar biertjes bij de Patschi's samen mogen drinken. Niels had helaas de helft van de tijd in het ziekenhuis gelegen, iets verkeerds gegeten en een zenuw in zijn rug zat zo bekneld dat hij niks kon. Het laatste biertje was op 1 maart 2018.

In Nederland enkele dagen later hebben we nog geappt over de veilige thuiskomst.
We zouden gauw weer een biertje doen ....

Ongelofelijk dat Niels er niet meer is. Onrechtvaardig bovenal!!!
Waarom jij en waarom nu?

Midden in het leven, sterker: aan het begin van het leven van Jim en het mooie gezin dat ik bij de uitvaart van Niels heb mogen bewonderen. Kim, Guusje en Sophie alle drie (en de andere sprekers): jullie hebben het leven, jullie liefde, zijn liefde voor jullie en passie voor zijn hobby's en zijn humor, treffend onder woorden gebracht. Ik weet zeker dat hij glunderde van boven!

Lieve Kim, Sophie, Guusje en Jim: moge de prachtige herinneringen aan Niels, zijn humor en zijn liefde jullie kracht geven deze moeilijke tijd goed door te komen en ik weet zeker dat Niels trots op jullie is hoe jullie je hier door heen gaan slaan! We blijven op hem proosten!
Liefs, Metin

Beste Kim, Sophie, Guusje en met name Jim

Ik heb Niels, jou vader, voor het eerst ontmoet in Serfaus. Het was voor mij en één van de kameraden, Raymond Ruiter, de eerste keer dat wij gezamenlijk op wintersport gingen in Serfaus. Daar stonden wij op de camping in Ried. De familie Alberda stond daar ook op de camping met een ander stel en het wintercamperen hadden zij blijkbaar al wel vaker gedaan. Wij leerden jouw vader en Timco daar voor het eerst kennen. Hij was toen al en grote goedlachse kerel. We hebben die week erg veel lol met elkaar gehad. Hij maakte toen al met iedereen contact en lol. Voor zover ze hem nog niet kenden, zorgde hij er wel voor dat ze hem leerden kennen. Met en in zijn gekkigheid stelde hij zich ook wel eens voor als Willem Alexander (nu onze koning) Na dit eerste jaar, wat geweldige gezellige week was, volgden er meerdere Wintersport avonturen. Deze begonnen in het begin met een te kleine gehuurde auto met te grote kerels aan boord. Op dat moment waren we goede kameraden die veel lol hadden op en buiten de piste. In deze “jonge” jaren gingen wij dan ook vaak uit met een grotere groep gezamenlijk uit en uiteraard kwamen wij ook bij elkaar thuis. Veelal kwam Niels dan wel naar Almelo en vooral wanneer onze ouders op vakantie waren hadden wij de nodige feestjes. Dit was ook de periode dat jou vader bij ons op school in Almelo zat, Het Van Rhijncollege.
Vanaf 1999 had ik mijn studie afgerond en wanneer ik mij het goed kan herinneren zijn we toen nog 2x keer in Frankrijk op wintersport geweest. Het contact werd daarna minder omdat iedereen zo zijn eigen kant op ging. Soms loopt dit zo.
Op vrijdag 8 juni 2018 hebben wij afscheid genomen van jou vader. Afscheid genomen van in mijn ogen een geweldige sociale kerel, met humor en plezier in het leven die dit ook uitstraalde en waarin hij juist ook mensen mee trok.

Ik wens jullie heel veel sterkte, geluk,wijsheid en gezondheid voor de toekomst.

Groeten

Michiel Rijssemus

Lieve Jim, Kim, Sophie en Guusje,

Papa en mama nog zo kort verbonden met elkaar. Wauw wat waren ze intens verliefd op elkaar. Ze straalden er heel wat af als ik ze samen zag. De hartjes vlogen als het ware om hen heen. En daar kwam jij, uit zo veel liefde geboren. Ik kon het eerst niet geloven dat mama in verwachting was van jou. Haha en moest het echt van haar zelf horen. Bij ons in de babyvilla kom je elke dinsdag en donderdag. Papa kwam je brengen en oohhhh wat was hij gek op je. Hij zei dan; pas goed op mien keerlke he.; Je kreeg een dikke knuffel en hij ging. Samen donderjagen in de groep daar houd je zo van. En dat kon papa zo goed met je. Als hij je dan weer op kwam halen zei hij; aaahhh daar is mijn vriendje, hebben ze goed op je gepast? en zijn ze lief geweest voor je?; En dan kreeg je een dikke knuffel en kuste hij je helemaal plat.
Ook rond de Villa zag ik papa vaak freubelen.
Als de schaduwdoeken aan de voorkant niet goed hingen moest hij er toch nog even bij om ze goed vast te maken. Soms een grappige, maar toch ook wel een beetje menens, opmerking maken over iets, dat kon hij ook. En er zat dan toch wel een kern van waarheid in. Hij hoorde gewoon bij de Villa en bij ons team. Nee hij was net als Mama gewoon de Villa.

Ouwehoeren als we een feestje hadden of iemand in de maling nemen, dat vond hij geweldig en als diegene er dan tegenin ging dan had hij nog meer lol.
Nu is je grote sterke papa er niet meer
de grote liefde van mama
bonuspapa van Sophie en Guusje
We zullen hem en zijn karakter erg gaan missen. We zien veel van hem in jou terug en er zal altijd een plekje in ons hart aan hem denken.

Heb lief...❤

Lieve Jim,

Je vader en ik leerden elkaar in 1992 kennen op de camping in Oostenrijk (Ried im Oberinntal). Door de enorme hoeveelheid plezier die we hadden ontstond al snel een vriendschap waarbij er een aantal geweldige gezamenlijke wintersport- en zonvakanties volgden. Een van deze vakanties ging richting Mallorca ( 1996 als ik me niet vergis) Vol goede moed aangekomen bleek deze vakantie al snel voor mij afgelopen. Een potje voetbal op het strand was mijn knie fataal geworden.. Je lieve altijd sociale vader was het 2e ziekenhuis bezoekje met me meegegaan. Toen de daar aanwezige arts mijn knie met een blauw vel begon af te leggen en allerlei attributen tevoorschijn toverde werd ik toch wel erg nerveus en riep Niels!!! Waarop je vader zich met zijn imposante gestalte de behandelkamer in stortte... Al snel bleek een drukverbandje genoeg... Hier ben ik ‘m nog steeds erg dankbaar voor. Lieve Niels, hoewel we de afgelopen 10 - 15 jaar weinig contact meer hadden, blijf ik je herinneren als een fantastische kerel, wat hebben we gelachen! Rust zacht kerel.

Raymond Ruiter (Almelo)

Lieve Jim,
Jouw papa was altijd vrolijk, in voor een praatje of een geintje. Jaaaa, van geintjes hield jouw vader wel, dat kun jij allemaal teruglezen in jouw boekje van de babygroep. Wat moesten we altijd lachen om zijn verhalen!!!
Wat was jouw papa Trots op jou!!! Hij straalde altijd als hij de groep binnen kwam lopen met jou op zijn arm en vol trots vertelde hij dan verhalen over jou...
Nu moet jij hem gaan missen in jouw leven en dat is zooooo oneerlijk!!! Maar lieve Jim, door al deze mooie verhalen, foto’s en herinneringen zullen wij hem nooit vergeten en leeft hij voort in jou!!!!

Lieve Jim,Kim,Sophie en Guusje, heel veel sterkte en kracht gewenst en ik zal jullie altijd steunen daar waar het gewenst is!!

Veel liefs van Talitha X