24 Juli 1997 hield ik jou voor het eerst in mijn armen,
en ik was op slag verliefd op jou.
Mijn mooie meissie,
het eerste meissie in onze familie, want jouw tante Jolanda had alleen maar jongens.
Vanaf het allereerste moment dat ik wist dat ik zwanger was,
hield ik van jou en ik leefde ik voor jou.
Wat ben ik blij dat ik zo van jou genoten heb,
al die jaren.
We waren een heel sterk team saampies,
helemaal na de scheiding van jouw papa,
die jij helaas ook mee hebt moeten maken.
Gelukkig was je toen nog zo jong.
Jij en ik,
niemand kon tussen ons komen.
Na de scheiding hebben jij en ik een super sterkte band gekregen.
Wij konden ruzie maken als de beste,
maar wij hielden ook ontzettend veel van elkaar.
Meissie, meissie, wat ben ik blij dat wij zo genoten hebben.
En wat ben ik blij dat jij zo gelukkig was in jouw leventje.
24 Juli 2011, jij zou 14 jaar zijn geworden.
Ik heb er geen beeld bij hoe jij nu zou zijn.
Hoe zou jij er nu uit hebben gezien?
Wat zou je gedaan hebben in jouw leven?
Hoe zou jij in het leven staan?
6 Jaar of 14 jaar, dat is zo'n groot verschil.
Met 6 jaar was jij nog maar zo'n klein meissie,
en nu zou je 14 zijn geworden,
ik zou een puper dochter hebben.
Meis, ik zal jou nooit vergeten.
Ik dagdroom over hoe jij nu zou zijn.
Ik dagdroom hoe jij in het leven zou staan.
Ik dagdroom....en ik mis...en ik verlang....
Meis, 24 juli staan wij weer extra stil bij jou.
Want de lege plek, die blijft altijd voelbaar !
24 Juli aanstaande, gaat weer een dag worden met een lach en met een traan.
Een dag met dubbele gevoelens,
want jouw neefje Davey is ook jarig.
Dus feest en gemis,
en op een heel vreemde en fijne manier,
gaat het toch saampies met elkaar.
Dat hebben wij nu al jaren bewezen in onze familie.
Feest en gemis....
een lach en een traan.
Meis, jij bent er iedere dag....maar 24 juli weer even extra !
Maak jij er ook een klein feessie van waar jij bent..?