Lieve Pat,

Samen groeide we op in Dreumel, op jonge leeftijd leerde jij me auto rijden en varen.

Later vaak op stap naar de lokale disco, we ontgroeide Dreumel en gingen naar Den Bosch, een hapje eten en op stap.

Onze ouders gingen vaak naar Italië op vakantie en ook daar zochten we elkaar op, later volgde Oostenrijk en Spanje, mijn eerste vakantie alleen zonder ouders mocht ik alleen mee als jij ook mee ging, wat hebben we lol gehad.

16 jaar geleden werden we allebei voor het eerst ouders, je kwam toen veel in mijn restaurant een pannenkoek eten en daarna nog even een borrel doen in Den Bosch, mooie tijd.

Maar waar ik je vooral erg dankbaar voor ben, is dat jij er ook voor mij was toen het slechter ging. Mijn auto ongeluk, liefdes verdriet, zaken die slecht gingen, ook dan was je er.

Toen je een tijdje terug belde dat je in het ziekenhuis lag, en dat het erg slecht ging wilde ik je helpen maar, jouw pijn, verdriet en onmacht was teveel.

Teveel Pat, en toen kwam het verschrikkelijke bericht dat je er niet meer was, intens verdrietig!

Je was voor mij een hele bijzondere, loyale vriend.

Ik ga je missen!

Liefs Danie ❤️❤️❤️