Wat een verdrietig nieuws. Een van de meest inspirerende mensen die ik ooit ontmoet heb. Een vrolijk, nieuwsgierig jongetje, welke leeftijd hij ook had. Slim, grappig, vol verhalen, boeiend. Vasthoudend.

Ik was een trotse sponsor, en een kleine vriend. Je wist me altijd te raken, ook nu weer, want stiekem was je mijn held.

En ik heb van je geleerd dat je je helden moet eren. Net als jij deed bij Toon Hermans trouw op elke Pinc. Daar moest ik net aan denken. Bij deze een klein stukje van hem voor Nelleke, Minouk, Olivier en Karen


Gedichtje
hij schreef een klein gedichtje
het had niet veel om handen
maar het had iets van een lichtje
dat in het donker brandde

In 1995 stapte ik voor het eerst het kleine kantoor van vLSP binnen en maakte kennis met de leukste man die ik tot nu toe in dit leven heb ontmoet. Peter van Lindon, de verhalenverteller, bij wie je aan zijn lippen hing. Op zijn gele schrijfblokjes schreef hij zijn ruwe ideeën op en die werden onder zijn regie vertaald in een mooi jubileumboek en een reeks jaarverslagen. Ik zat bij Peter in de kleedkamer van Carrė toen hij als spreekstalmeester het kerstcircus presenteerde en mijn werkgever de hele voorstelling had uitgekocht. Hij bedacht voor de beroepsorganisatie waar ik nu werk het eerste inspiratiecongres voor kinderen en mocht bij die gelegenheid de koningin begroeten. En vanaf de eerste editie van PINC geniet ik van de reis waarop hij ons telkens meenam, vol verbazing, energie en inspiratie. Daarbij was er altijd die warmte, aandacht (dat kleine krantenknipsel met een kaartje in de post) en de twinkeling in zijn ogen. In 18 jaar werd hij van zakenrelatie tot mentor, goeroe en vriend. Rust zacht lieve Peter, ik ga je ontzettend missen. Veel sterkte voor Nelleke, Oliviier en Minouk.

Lieve Peter,

We maakten voor het eerst kennis toen je mij op kwam zoeken in 2000 toen ik hoofdredacteur was van NieuwsTribune. Je vroeg op zo'n charmante wijze of ik sponsor van PINC wilde worden, dat ik geen nee kon zeggen. Sindsdien ben ik verslaafd geraakt aan PINC en heb ik geen enkel jaar overgeslagen. Het was een feestje om erbij te mogen zijn.

En ik vond het een reuze eer dat jij mij eind 2006 vroeg of ik mee wilde werken aan een boekje over de cultuur van Fortis Bank. Ik weet nog goed dat we opeens niets meer hoorden van de opdrachtgever. Een paar weken later bleek waarom, ze hadden de bank over genomen en dat waar wij voor gevraagd waren was niet meer relevant om te publiceren. Het gaf niet, ik had genoten van onze samenwerking.

Ik heb ook genoten van de professionaliteit, enthousiasme, vindingrijkheid en overtuigingskracht die jij bezat om mensen te overtuigen. Je was een stijlvolle man van grote klasse die ergens voor stond. Je moet ze tegenwoordig met een zaklampje zoeken.

Ik ben er op 14 mei weer bij om in gedachten een stil saluut aan jou te brengen, waarschijnlijk velen met mij.

Bedankt voor je unieke geest, levenskracht en de inspiratie. Het gaat je goed daarboven. Ze zochten nog een spreekstalmeester. Jammer dat wij niet bij die voorstelling kunnen zijn.

dag. Rupert

Lieve Peter,
Ik zal nooit vergeten hoe je me 9 jaar geleden belde voor een afspraak, ik had je 3 jaar daarvoor gebeld en een brief geschreven in de hoop iets voor PINC te mogen doen. Je had deze brief bewaard, wilde nu toch eens komen kennismaken en me vooral in de ogen kijken, daar ging het je om. Ik vertelde dat ik hoogzwanger was, we spraken af dat we wel zouden zien hoe het liep. Ik wilde je dolgraag ontmoeten en we spraken een week later af. En zo stond je nietsvermoedend 4 dagen na de geboorte van Walter op de stoep, met een grote witte ijsbeer. De klik was er meteen, met Margit en mij. Dat was voor jou het belangrijkst. Een man die zo zijn intuïtie volgt, ik was diep onder de indruk. Door de jaren heen heb ik zo veel van je geleerd en ben ik zo anders naar zaken en dingen gaan kijken. Hoe je van een dag ècht iets heel bijzonders, inspirerends en onvergetelijks kan maken, hoe je mensen, natuur en creativiteit verbindt, dat liet je iedere keer weer zien met PINC. Je waardering ‘daar zijn jullie van’, je grapjes, je bescheidenheid of je driehoek van snel, goed en goedkoop en je mag er twee kiezen. Je unieke, attente, persoonlijke en doordachte cadeautjes. Origineel, inspirerend en onvergetelijk. Een heel dierbaar mensenmens. Het was een voorrecht en een eer om je te kennen en voor je te mogen werken.
Ik zal je heel erg missen!
Caroline

Lieve Peter,
Zo’n baas maak je maar een keer mee. Als afscheidskado kreeg ik ‘Kerstinkopen in Beijing’, samen met Ingrid natuurlijk. Maar er zijn ook zo veel kleine leuke en dierbare herinneringen.
Je hebt mij veel gegeven, veel ideeën en inspiratie, en vooral veel vertrouwen en warmte.
Dat blijft. Ik zal je nooit vergeten. Ik kan het nog steeds niet geloven.

Nelleke, Minouk, Olivier en Karen ik denk aan jullie!
Liefs Marleen

In 1999 op een receptie in Tuschinksi, waar ik me even onwennig voelde als hij, ben ik hem tegengekomen. We raakten aan de praat en een paar maanden later zaten we aan tafel om voor AH "het boek met de radio in de cover" te maken. De rest is geschiedenis. Zelden zo snel met iemand in zaken gestapt als met hem. Want zijn verhaal was verleidelijk, zijn stem indrukwekkend en zijn glimlach innemend. Een vat vol passie met wie het fantastisch vertoeven was. We bleven elkaar zien, met tussen pozen. Met hem aan tafel, of een keer thuis in Breukelen, had je het idee dat de wereld groter was dan Amsterdam. Hij was van alle markten thuis: food, kunst, literatuur, politiek, marketing, sport: hij kende geen grenzen. Oud denken.
Ik zat me altijd weer te verbazen hoe veel energie hij had. Zoals afgelopen zomer nog: hoe PINC toch net weer iets anders of succesvoller kon worden dan voorheen. Veel energie, veel lach en charme. Ik dacht niet dat er een man van ver boven de 70 tegenover me zat, maar een verdomd aardige en fijne vent. Iemand die je kon vertrouwen. Nelleke gecondoleerd met dit grote verlies. Rene

Lieve familie,
Het is lente je voelt het en je ziet mensen weer blijer zijn. Met dat gevoel sla ik s'avonds het Parool open en zie het mooie hoofd van Peter. Benieuwd wat Peter nu weer voor bijzonders in petto heeft? De schrik slaat toe, ongeloof. Peter de man vol inspiratie, energie, humor, kwaliteit en gezelligheid is niet meer onder ons. Dat doet pijn heel veel pijn zeker voor zijn lieve vrouw Nelleke en zijn familie waar hij zoveel om gaf. Je denkt terug aan die mooie belevingen die je samen met Peter en zijn team mee mocht maken. Het eerste boek dat we samen deden en dat meteen een ADCN nominatie kreeg. De shoppersgids voor Unilever bracht ons snel weer samen. Daarna volgende 'Scoren bovenop en onder de lijn" met alle succesvolle activatie campagnes van de afgelopen 80 jaar. Een cadeau voor het vak dat was het idee. Vermakelijk de film die we maakten voor de vernissage waarbij we alle belangrijke bobo's uit het vak het eerste exemplaar aanboden. Niemand had argwaan en de zaal lag plat van het lachen. Af en toe als we geen gezamenlijk project hadden wel contact houden en even lekker eten. Met de kids naar kerstcircus in Carré waar Peter de show maakte. Je eerste PINC waar iedereen sprakeloos over was zo bijzonder was dit inspirerende event. De afgelopen tijd zagen we elkaar minder maar heel bijzonder op vakantie belde je plotseling op. Bijzonder omdat we net op weg waren naar the Eden Project in Zuid Engeland een gouden tip van jou! Onlangs gaf ik je een tip terug voor een bijzondere artiest voor op PINC. Het was Mike Scott van de Waterboys die schreef en zong:
man gets tired spirit don't,
man surrenders spirit won't,
man crawls spirit flies,
spirit live when man dies

Lieve Nelleke, Minouk,Olivier en Karen,
Het telefoontje zaterdag, een schok, dit is niet waar, maar toch wel.
Wie komt nu de tas brengen, wie zwaait er nu uitbundig op de parkeer plek. Wie vertelt nu de mooiste verhalen in dat piep kleine keukentje, wie zit nu onze "vergadering" voor.
Peter de man van woorden en niet van de cijfers. ( daar heb ik u voor mevrouw). Peter die mij opzocht via de busbaan. ( ik maakte een wereldreis door Almere, mevrouw)
Als dit gemis voor ons al zo groot is. Hoe moet het dan met jullie zijn.
Heel veel sterkte, een dikke knuffel.
Astrid

Ik leerde Peter pas afgelopen Januari kennen op de BID13. Hij keek me aan stelde zich aan me voor en vroeg of hij mijn buurman mocht zijn tijdens het congres want dat leek hem leuk omdat hij mij nog niet kende :). We hadden direct pret om alles, van de leuke pakjes met boodschap van de hostessen en over wat wel en niet inspireert. HIj vroeg me om mijn adres, gewoon omdat hij me iets wilde sturen om te inspireren. En hoe leuk is het als die belofte dan ook nog wordt ingelost. Die brief ligt nog klaar om te beantwoorden, het boek heb ik verslonden. Wat het begin had kunnen worden van een serie ontmoetingen is abrupt gebleven bij 1 lastig impression. Ik had graag nog met hem gesproken over de krijtcrisis :). Jammer dat het maar zo kort was...

Ik leerde Peter pas afgelopen Januari kennen op de BID13. Hij keek me aan stelde zich aan me voor en vroeg of hij mijn buurman mocht zijn tijdens het congres want dat leek hem leuk omdat hij mij nog niet kende :). We hadden direct pret om alles, van de leuke pakjes met boodschap van de hostessen en over wat wel en niet inspireert. HIj vroeg me om mijn adres, gewoon omdat hij me iets wilde sturen om te inspireren. En hoe leuk is het als die belofte dan ook nog wordt ingelost. Die brief ligt nog klaar om te beantwoorden, het boek heb ik verslonden. Wat het begin had kunnen worden van een serie ontmoetingen is abrupt gebleven bij 1 lastig impression. Ik had graag nog met hem gesproken over de krijtcrisis :). Jammer dat het maar zo kort was...