Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heel veel goede herinneringen aan Piet Hopelijk hebben ze ook hierboven een fiets voor Piet
Voor de ganse Familie veel sterkte

ERIK EN LISETTE DE SMIT uit BELGIË

De wielersport is een topper en vooral fijn mens verloren. Heel veel sterkte aan alle nabestaanden…

Herold Dat

De wielersport is een topper en vooral fijn mens verloren. Heel veel sterkte aan alle nabestaanden…

Velen van ons kennen Piet als de wielrenner.
Voor ons was je veel meer!!! Ik kon Piet de wielrenner uiteraard ook, maar ik heb Piet privé leren kennen in Ellmau (Oostenrijk).
Eerst gezellig aan de bar, later als skimaat op de piste. Ook hier zocht Piet altijd uitdaging! Samen huurden we bigfoots om te proberen, later een skifiets om te proberen, samen naar de sauna, dit was voor mij om te proberen!!! Wij genoten daarvan. Na een dag vol met uitdagingen, altijd weer ontspannen bij Franzl. Daar is het altijd een weerzien van bekenden en het uitwisselen van ervaringen van de dag. Na de dag van het uitproberen met de skifiets werden wij geconfronteerd met verhalen over ons zelf.
Mensen hadden op de berg twee idioten op de berg gezien met skifietsen......levensgevaarlijk.......
Eerst maar een beetje onschuldig meepraten. Ohja......nee, dat hebben we niet gezien....sterker, dat waren wij. Eerst was de reactie ongeloof, later werd er enorm om gelachen....
Dat was Piet ten voeten uit....avontuurlijk, en bovenal een warm en liefdevol persoon. Bedankt voor wie je was!!!!
We wensen alle nabestaanden heel veel sterkte.
Xxx Karel & Lies

Onze leeftijd was dezelfde, onze wielercarriere liep gelijkopgaand, onze functie in een team als knecht voor een kopman was ook dezelfde.
Als lid van de Tacxvrienden konden we bij de vele ontmoetingen gemakkelijk vele verhalen van vroeger delen.
Piet we gaan je missen en wensen Henriette en de ganse familie veel sterkte.
fam. Ludo Delcroix - Lambrechts

Piet was de pap van schoolvriendinnetje Sylvia en zo kwam ik als jong meisje in Oploo op het Mulderserf vaak over de vloer. Ik zag jou dan regelmatig op de wielrenfiets, als je juist wegging of thuis kwam van een trainingsrit, of je was in de schuur in de weer met fietsen.

Je oogde vaak een beetje nors en dat vond ik als kind best spannend. Nu begrijp ik het.. volledige!! focus. Je wordt niet zomaar prof. Maar, als je me eenmaal in het vizier kreeg, was er een vriendelijk woord of blik.

Vreselijk dat deze rotziekte een einde maakte aan jouw leven. Je wilde nog zoveel doen.

Lieve Piet, rust zacht!

Heel veel sterkte voor de achterblijvers. Wat zullen jullie hem missen. 🧡

Een leegte laat hij achter.
Elkaar niet meer treffen.
Even bellen kan niet meer.
Meer dan 50 jaar herinneringen.
We koesteren deze mooie herinneringen en
laten deze een steun zijn voor het verwerken van het verdriet.
Liefs Aad en Annette.
Sterkte voor een ieder die hem in hun hart draagt.

RIP Piet
It was a honour to be your friend hearing all your stories and most of all spending with you on a bike making memories you will be sadly missed.
your friend
Laurence
Rip my friend

Ik heb met Piet veel mooie momenten meegemaakt.
Hier een anekdote tijdens mijn debuut als professional bij de TI. Ralegh wielerploeg.
Ik werd 1 juni 1980 professional bij TI Raleigh en moest voor Post, amper één week prof, de zware ronde van Zwitzerland rijden. Ik moest helemaal uitgeput in de laatste etappe opgeven. Dit was vrijdag en op zondag was het NK in Geulle. Op zaterdag sliepen we in het Crest Hotel in Born. Piet was mijn kamergenoot en zag dat ik het niet meer zag zitten. Hij zei de volgende twee zinnen:
Wijnands je moet eerst modder happen voordat mag plaatsnemen aan de wielertafel....
In Zwitzerland heb je de modder gehapt en morgen neem je plaats aan de wielertafel....en vlieg je erin !
R.IP. vriend Piet, we zien ons later🙏