Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Veel etappes heb je gefietst. Jammer dat je de laatste etappe niet meer kon halen.Rust nu in vrede Piet.Je was een geweldige persoon.Rust nu in vrede. In de hemel treffen we ons zeker weer.Je schoonzus Selma.

Als vaste bezoeker (en tafelgast) van het Brabants Wielercafé had Piet na afloop van weer een sfeervolle wieleravond altijd tijd voor een compliment of nog een prachtig wielerverhaal. Dat hebben wij altijd erg gewaardeerd. We gaan een groot wielerman en mooi mens missen. En wensen Henriette en het gezin, broers Jan en Fons en familie Van Katwijk veel sterkte toe.

Peet/Tom/Jos Brabants Wielercafé Oss

Dank, Piet, voor die keren dat je me vertelde over je wielerleven. Ik heb je gevolgd op Facebook, zoals je je steeds liet zien naar weer een chemokuur. Heel jammer dat je het niet gehaald hebt. Erg jammer!
Vriendelijke groet van een SurPlace-genoot, Guus van Holland

Lieve Familie
Gecondoleerd met het verlies van Piet.
Toen mijn man overleed heeft Piet mij foto's gestuurd waar hij en mijn man samen opstonden met wielrennen als wij hem tegen kwamen in Limburg maken wij altijd een praatje.
Ik wens jullie veel sterkte

Toen ik Piet de eerste keer interviewde was dat in het bedrijfspand van Havenco in Den Bosch. Na afloop zochten we een mooi plaatsje voor een foto. In de showroom met al zijn producten stond een menselijk skelet voor lesdoeleinden. Piet ging er naast staan en legde zijn arm om de schouder van het geraamte en zei lachend "Cheese". Toen ik wilde afdrukken dook hij ijlings weg, zodat de foto niet gemaakt werd. "Nee, dat wil ik niet," zei Piet, "dat is God verzoeken." We moesten er allebei om lachen, maar nu hij er niet meer is, moet ik eraan denken. Rust zacht, Piet.

Lieve familie,
Voor dit verlies schieten woorden ons tekort.
Te vroeg en te jong.
Wij wensen iedereen heel veel sterkte toe de komende tijd.
Liefs Piet en Dorothé van de Kruijs

Piet was de broer van onze buurman vroeger, en oom van mijn vriendje. Hij kon goed fietsen, net als andere broers. Mijn oudste en beste herinnering gaat terug naar 1980. Toen zat hij met TI Raleigh ploeggenoot Henk Lubberding en 2 andere renners in de kopgroep. Henk demarreerde en won, maar vooral doordat Piet er achter alle aanvallen van de twee anderen counterde. En zelf sprintte hij nog naar de derde plek. Rust zacht Piet!

Och Piet je bent te vroeg gegaan, we hadden je nog vele jaren gegunt. Rust zacht jongen. Veel sterkte met het afscheid en verwerken van jullie verlies voor Henriette, dochter en alle familie. Warme groet Henk en Corina Lubberding