Lieve Opa Opa,

Wat bijzonder dat wij elkaar nog hebben mogen kennen. Ik vind het heel leuk dat we zoveel uitjes samen hebben gedaan. Zoals de laatste keer toen we onderweg even de Tesla op moesten laden en ik naast u mocht zitten op de armsteun om even Peppa Pig te kijken. En die keer dat ik met uw vergrootglas mocht spelen bij u thuis. We gingen altijd wel wat lekkers eten. Daar waren wij allebei gek op.

Uw tranen toen u hoorde dat ik naar Oma vernoemd was, waren heel speciaal. Met trots zal ik de naam van Oma dragen.
Bedankt voor al uw handkusjes, hier nog een laatste terug aan u.

Liefs,

Jolie Jannetje Boor

Mijn Opa was er altijd!
Verjaardagen, vakanties, etentjes, dagjes weg. Grote en kleine momenten in mijn leven en gelukkig ook nog dat van Laura en onze kleine Jolie.
Wat zal ik deze momenten gaan missen, maar ik koester dat we er zo vele hebben mogen beleven.
Veel liefs en een kus van uw enige kleinzoon.

Fam Boor,

We willen jullie hierbij condoleren met het verlies van jullie vader, schoonvader en opa.
We hebben hem leren kennen bij Henk en Nellie (als buren van Henk en Nellie zagen en spraken we hem op hun verjaardagen).
We leerden hem kennen als een altijd vriendelijke en betrokken man, hij was altijd vol belangstelling naar iedereen.
Hij heeft een zeer hoge leeftijd mogen bereiken maar wat zal het gemis groot zijn.
We wensen jullie heel veel sterkte toe en Gods troost in deze dagen en daarna.

Wim en Marjan van der Mooren

Afgelopen zaterdag was ik in het appartement van pa. Mijn oog viel op een mapje met een kopie uit een tijdschrift over de Furka-Oberalpbahn met stationnetje Muttbach-Belvedère. Ooit heb ik dat aan pa gegeven. Hij zei: “Weet je het nog?” Juli 1973 in Zwitserland, daar stonden we in de sneeuw in het verlaten landschap met ma, Jan, Gerbert en ik op weg naar de Rhône-gletsjer. In het mapje had pa het vakantieverslag gevoegd. Mooi om te lezen. Kijk maar bij de foto's, want daar heb ik het geplaatst. Dan kun je meegenieten hoe pa genoot tijdens onze vakanties in zijn geliefde Zwitserland. Hij maakte van elke vakantie een verslag. Ik heb Jan en Gerbert het mapje laten zien, zij herkenden meteen dit verhaal.

(uit In Memoriam dat 26 mei 2020 wordt gedeeld)

Tja, zo zijn we met z'n vijven vaak op vakantie gegaan in een Opel Kadett volgeladen naar Zwitserland. We leefden er met z'n allen naar toe. De auto werd door ma zorgvuldig ingepakt. Pa had natuurlijk alle tripjes al uitgedacht. Liefst elke dag op pad, genieten van de natuur en bezienswaardigheden. Gelukkig voor ons als kinderen wilde ma om de dag rust en picknicken (eitje bakken en knakworstjes) aan de Lukmanierpass. Een mooie tijd.
Waar mijn voorliefde voor treinen en Zwitserland vandaan komt laat zich raden.
Regelmatig werd het programma aangepast zodat ik mocht genieten van de de treinen.

Pa's interesses waren zeer veel. Waar je ook was op vakantie of onderweg als ik hem belde. Hij wist altijd er aan verhaal aan te koppelen.

Ik zal hem gaan missen. De herinneringen blijven aan zijn verhalen.

Dankbaar voor wat hij voor mij heeft betekend.

Je zoon Henk