lieve pieter,wat moet ik veel aan jou denken deze dagen.drie jaar geleden was je nog wel bij ons maar gleed je steeds dieper weg.Ik herinner mij de een na laatste zondag dat ik even op jou ging passen om je papa en mama even er tussen uit te laten gaan. jij lag op het grote bed met je ogen dicht en ik vertelde wat de dominee die morgen gepreekt had: bedenk toch hoe groot de liefde is die God ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd,en dat zijn wij ook.Ik zei tegen jou:Jij weet dat God jou Vader is he, en ik ook.Eigenlijk reageerde je nergens meer op maar ik was zo verbaasd en blij dat je een glimlach op je gezicht kreeg en ging knikken met je hoofd. Wat een kostbaar moment was dit voor mij.Wat hadden wij het even heerlijk samen.een ruime week later ben je naar je hemelse Vader gegaan.
Wat een leegte liet je achter,wat missen wij je nog elke dag.Maar wij hebben genoeg herinneringen om een heel lang leven aan jou te denken.
in liefde denken wij aan jou hoor lieve jongen!
Oma
