Lieve kanjer, 365 dagen zijn verstreken. Ik had niet gedacht dat ik dat zou redden zo zonder jou. Maar gelukkig ben je 24 uur per dag bij me. In m'n hart, in m'n gedachten en zo geef je me kracht om door te gaan. Maar toch, jongen, wat mis ik je. Het is zo stil, zo leeg zonder jou. Zonder je kusjes, je aanstekelijke lach; zonder je verhalen over alles en niets; zonder je avonturen. Zonder je knuffels, je armpjes om me heen. Ik hoop zo dat je het naar je zin hebt in de hemel. Met ome Nick die over je waakt, met je nieuwe vriendjes en vriendinnetjes waarvan we sommige papa's en mama's hebben leren kennen. Geniet Pieter. Je hebt het zo verdiend. Wij redden ons wel. We hebben jou als voorbeeld en knokken ons dwars door ons verdriet heen, zoals jij je knokte door de behandelingen en alles wat daar mee samenhing.
Vandaag gun ik mezelf een kusje uit de voorraadpot die je hebt gegeven voordat je naar de hemel ging. Dag kanjer, ik hou van je, tot later
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
