Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Rust zacht vriend we hebben veel gelachen op de bus jij op lijn 75 ik op de 68.

Sterkte familie en vrienden.

Marcel Wessel

Een ogenschijnlijke open en toegankelijke man was je voor velen, de man die zich openstelde en zijn maskerade liet vallen slechts voor weinigen. Je weet uit onze gesprekken samen dat ik juist die man, de kern van jouw zijn zo mooi vond. Je toneelspel, je act uit bescherming naar jezelf toe en tevens uit bescherming naar de ander camoufleerde veel van de diepzinnige man die schuil ging achter het masker. De grote, fysieke man die je was die een al kracht uitstraalde werd in mijn ogen pas echt onoverwinnelijk bij het tonen van zijn kwetsbaarheid.
Het was mij een genoegen om samen met jou te filosoferen op onze manier en je bent een wereldgozer.
Rust zacht, Lieve Rob.

lieve rob
Veel te vroeg heb jij ons verlaten
Voor ons was dit nog lang jouw tijd niet
Waarom nu en waarom jij
Man wat gaan wij jou missen
Nooit meer een grapje een dolletje een serieus gesprek en nooit meer dat super veilige gevoel als ik samen met je moest werken
Nu je er niet meer bent zie je pas hoe geliefd je eigenlijk was
Tuurlijk wisten we allemaal dat je een topper was maar dit gemis maakt zoveel los in iedereen
Ik ga je missen mafkees
Tot ooit daarboven💋💋

Hey maat je ik zal je missen onze gesprekken over vechtsporten en boedisme en de serieuze gesprekken je was top persoon bedank voor alles osu/kida.
Ik wens de familie vrienden collega's van Rob heel veel sterkte kom de tijd en gecondoleerd

Mijn collega Rob, ik zal je missen!
We hadden dezelfde interesse voor oosterse vechtkunsten en maakte veel referentie grapjes op film De Karate Kid en onder weg als we elkaar passeerde maakte we de Wax on en Wax off bewegingen om elkaar te groeten.
Zal missen maat!

Lieve Rob,
Het was een eer om jou te mogen leren kennen, zo'n vriend zoals jij is mega schaars.
Helaas veel te vroeg heen gegaan😢
Always on mij mind, forever in mij ❤️

Rust zacht kanjer💋💋

Nou nee joh hoe kan dat nou.. dat is wat ik zei toen ik zaterdag gebeld werd.wij hebben je leren kennen via mijn beste vriendinnetje jeannet.. helemaal blij was ze toen ze vertelde ik heb iemand ontmoet..nou de eerste keer dat je bij ons binnenkwam kwam daar een hele grote vent binnen en ik zei gelijk zo dat heb je goed geregeld jeannet. Later hebben we nog hele leuke dingen gedaan Zoals Vakantie en gezellige avonden dagen.. diergaarde Blijdorp met onze kleine Dylan Haha
Het verhaal over een bloemkool zal ik nooit vergeten en komt ook nog regelmatig terug.
Ook al zagen we elkaar niet zoveel meer we hebben het nog regelmatig over je ..
veel te vroeg veel te jong maak er maar een feestje van boven . Veel sterkte voor de nabestaanden

Ook ik ken Rob, ik noemde hem.altijd 'Robbie' al heel veel jaartjes. In het begin dacht ik echt, wat is dat voor een 'mafkees', maar naar mate je hem leerde kennen besefte je dat het een man met een klein hartje was, maar wel een van puur goud. Hij stond echt voor iedereen klaar en zoals Debby hiervoor al beschreef, je had met Robbie altijd een extra teamlid als je in zijn tram stond. Maar niet alleen voor ons, maar zeker voor zijn conducteurs was hij een soort 'Guardian Angel'. Als hij het centraal station op kwam rijden en hij zag mij staan dan zwaaide hij niet gewoon, maar salueerde naar ons als een 'Generaal' naar zijn manschappen. Hij zette zijn tram stil op centraal station, vol met mensen, stapte uit en zei tegen mij, 'Ruudje', ga eens even koffie voor mij halen. Hij was de enige dit dit kon maken, en geen passagier zei hier iets van. Nog steeds met ongeloof dat je er niet meer bent, koester ik de herinneren aan jou Robbie, ik zal je nooit vergeten. Een markant man is er helaas niet meer. Rust zacht en nogmaals, we zullen je nooit vergeten.😘

Eindelijk is het je dan gelukt om mij de mond te snoeren, maar moest dat nou op deze manier?
Dank je wel voor al je wijze woorden en levenslessen.
Rust zacht lieve vriend.
Ik ga je missen.

....Dat was mijn reactie toen ik het berichtje zag op de Facebook site RET-collega's.
Ik ken je vanaf dat je kwam werken bij de RET, we waren collega's op de bus. Allebei het hart op onze tong.
Nu ben je plotseling uit het leven gerukt, kan me niet indenken wat een klap dat is voor je nabestaanden.
Maar ook voor al je collega's bij de RET, je bent, tot ons groot verdriet, het gesprek van de dag.
Reactie van mijn vrouw: "Nu kan ik , helaas, weer rustig over straat lopen zonder dat er uit een tram galmt, hallo mevrouw Pouwe.
We willen de nabestaanden alle sterkte wensen met dit verlies en ik hoop dat ik vrijdag erbij kan zijn voor de erehaag.