Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik heb je leren kennen via Willem-Jan Kitslaar. Hij raadde jou aan als nieuwe vogelarts voor Apple, mijn PBFD papegaai, toen hij zelf in de dierentuin ging werken en stopte als vogelarts..

We hadden meteen een klik. Ik kan mij nog goed herinneren dat je een röntgenfoto van mijn kleine teentje ging nemen omdat ik dacht dat hij gebroken was. Dat mocht natuurlijk niet en je selecteerde kleine kat of konijn in het röntgenapparaat. Dat rebelse vond ik heel leuk. Dat maakte jou ook goed in je werk. Je brak uit de gebaande paden en je probeerde daar nieuwe antwoorden te vinden voor onopgeloste vraagstukken.

Jij was ook degene die mij informeerde dat WJ was overleden en dat vond ik toen best lastig. Niet alleen omdat ook WJ te jong was maar ook omdat hij een vogelarts was met zoveel passie en kunde waar ik er maar twee van kende. En nu…nu moet de wereld jou ook missen. Jouw kennis, kunde, gedrevenheid, ondeugendheid en jouw luisterend oor. Ik heb je gelukkig een paar maanden geleden nog kort mogen zien en toen ging je er weer voor om Apple te helpen. Ik vertel dit verhaal omdat het reflecteert dat jij een hele aardige man was en dat je mij hebt geraakt.

Ik wens jouw familie het allerbeste en heel veel sterkte met dit alles een plekje geven. Apple en ik zullen je nooit vergeten.