Iets ongrijpbaars
Kreeg jou in zijn greep
Waar wij licht zagen
Zag jij alleen donker, en
De voor ons allerzwartste rand
Werd voor jou een kier van licht,
Een sprankje hoop
De grip weer terug te krijgen
Je hebt de glazen schil van pijn
Die jou langzaam verpletterde
Met kracht weten te doorbreken
De vele scherven
Groot en klein
Dragen wij nu, voor jou
Diep in ons hart
Opdat jij er van bent bevrijd
Jouw splinter in mijn hart
Voelt nu nog
Als een open wond
Maar ik hoop ooit
De kaleidoscoop van licht
Er in te zien weerkaatsen
