Lieve allemaal,
Wij hebben Sandra op ons pad gekregen toen zij ziek werd. Zij was strijdlustig en wilde er met 100% voor gaan. Jammer genoeg is zij door de ziekte ingehaald. Zij wilde heel graag naar huis om daar te overlijden en dat hebben wij voor haar kunnen regelen.
Ondanks haar grote verdriet had zij voor het team een mooi kerststuk en heel veel drop geregeld. Sandra, wij zullen je niet vergeten!
Voor de familie wensen wij veel kracht toe de komende tijd...
Team Oncologie/Hematologie, afd. D3 Spaarne Gasthuis Hoofddorp

Wanneer ik aan Sandra terug denk dan zie ik haar zo voor me. Ze zit schuin tegenover mij in de koffiekamer van De Meerbrug. Ze heeft een kop koffie vast in haar ene hand (zelf gezet want die uit het apparaat op school was niet te drinken) en met haar andere hand probeert ze haar slappe lach te verbergen. Ik weet niet meer wát er gezegd is dat zo grappig is, maar ik weet nog dat ik ook moest lachen alleen door haar gegiechel.
Zo herinner ik me haar het liefst.
Vrolijk, positief, behulpzaam, altijd bereid de handen uit de mouwen te steken. Toen ik vlak na ons kamp bij haar kwam om te kletsen en te vertellen hoe het was geweest zei ze vol overtuiging volgende kamp gewoon weer in de keuken te staan en de kampcommissie te leiden.

Lieve San, wat zal ik je missen! Natuurlijk niet alleen omdat je gewoon onmisbaar bent voor onze school-dingen, maar vooral jou, als mens. Ik heb zo veel van je geleerd en ik vind het een voorrecht je gekend te hebben. Rust zacht.

Lieve Nick en Mark (en andere familie), gecondoleerd met jullie verlies. Jullie moeder heeft een speciaal plekje in ons hart. We zullen haar nooit vergeten.

Danielle Gelaudie (en Marcel, Melanie en Joey)

Ik vind het heel jammer dat u er niet meer bent. Ik vond het leuk als u voor de klas stond...
Rust zacht lieve juf

Liefs, Senna Klijn groep 5

En herinneringen heb ik zeer zeker aan Sandra....
Ik kwam toen op de L.T.S terecht in Hillegom waar vader Graas Directeur was in die tijd.
Ik had Sandra al diverse keren ontmoet in het toenmalige jeugdhonk in het nog oude Dorpshuis Vogelenzang. Mooi en gezellig was het met Han en vele andere vrienden.... We kregen verkering samen en beleefde een hele mooie en fijne tijd samen.....
Ik was best op school wel eens ondeugend, zo kwam het voor dat vader Graas mijn naar huis moest sturen...en ik later in het weekend met hem thuis zat te Barbecuen in de achter tuin aan de Teylingerweg....
Op school was het ook lastig uit te leggen aan mijn vrienden dat ik met de dochter ging van de directeur.....
Ik stond in de Keukenhoftijd met bloemen en slingers langs de zilkerduinweg en dan kwam ze altijd even langs fietsen met haar witte mandje voorop...
zij werkte toen in de zorg...
We gingen samen met mijn ouders mee op Wintersport iets wat voor Sandra heel nieuw was toen....
En wat was zij enthousiast....en genoot ze van het skieen en de natuur in Ruhpolding te Beieren.
Later ging ik in de bloemen werken in Duitsland...en was lang van huis....
Dit was niet meer te combineren en hebben toen besloten om er een punt achter te zetten.
Maar de vriendschap is gelukkig altijd gebleven.....
Boven de kaart staat Zo oneerlijk....en daar is alles mee gezegd.....
En zo herinner ik me Sandra als een zuiver iemand, met het hart op de juiste plaats.....
Rust in lieve vrede San.
Jaap de Groot.