Augustus 2002; ik weet het nog zo goed (en ook Sandra bracht het nog regelmatig ter sprake), ik kwam solliciteren op de Meerbrug. De eerste persoon die voor mij de deur open deed was jij San. Fijn zo'n vriendelijk gezicht bij toch wel een spannend moment voor mij.
Gesprek was goed gegaan en diezelfde dag hoorde ik dat ik mocht komen werken op deze school. Ruim 10 jaar heb ik me daar fantastisch en thuis gevoeld en dat kwam mede door de vriendelijkheid, de gezelligheid en het samenwerken en samen lachen met jou!

Sandra was in het begin van mijn Meerbrugcarrière moeder van Mark en Nick natuurlijk en voorzitter van de OV, maar op een gegeven moment begon het toch te kriebelen bij haar en ze vertelde dat ze de opleiding tot onderwijsassistent wilde gaan volgen. Je kwam stage bij me lopen en ik had het voorrecht om jouw eindstage te mogen begeleiden en je diplomauitreiking bij te wonen.
En wat was die beslissing een goede zet van Sandra! Als een vis in het water voelde ze zich op school en in de groepen. Niets was teveel voor San en als je iets niet wist dan liep je automatisch naar Sandra toe want die wist zo'n beetje alles!!
Tussen de middag heerlijk even pauze houden in de patio, onder de "ClemaRixt", van de zon genieten en even kletsen. Als we 's avonds nog naar school moesten mocht ik altijd met je mee om bij jou thuis wat te eten. Zo fijn!
Ik zou pagina's vol kunnen schrijven met nog meer van deze herinneringen.

Vele jaren heb je mij gesteund in de klas en ook daar buiten. Altijd een vriendelijk woord, een arm om me heen óf één van je zelfgemaakte kaarten in de bus.
Ook konden we nog vaak smakelijk lachen om het feit dat Nick de enige jongen was die van mij was weggelopen uit de klas (en dat is tot op heden nog steeds zo). Tja zei je dan Nick had wel eens vaker last van een "voor de vakantiedip" maar dat komt wel weer goed. En gelijk had je!
Ook nadat onze wegen op school scheidden verloren we elkaar niet uit het oog en bleef het contact bestaan. We hebben nog regelmatig met elkaar gelachen, een lekker wijntje gedronken en gegeten. Echt iets om naar uit te kijken die momenten van elkaar weer zien.

Ook het meenemen, naar mijn nieuwe school, van jouw idee voor het houden van een creamiddag doet me aan je denken. Met Sint Maarten en met Kerst gebruik ik nog altijd jouw map met ideeën en voorbeelden. Ik zal ze koesteren.

Het was een voorrecht om je te mogen kennen Sandra. Je hebt een speciaal plekje in mijn hart. Ik zal je missen.
Veel liefs, Rixt

Lieve San,

Dat we je op school gaan missen is overduidelijk..
Maar niet alleen op school is je gemis groot. De gezelligheid die we naast de schoolse zaken met elkaar deelden koester ik. Samen de avondvierdaagse regelen, waar jij als een BZ'er (Bekende Zwanenburger) iedereen in de speeltuin kende en begroette, het bezoek aan jou op de camping en de gezellige etentjes waar we heerlijk konden lachen met elkaar.

Ik ga aanwezigheid missen.
Liefs,
Noor

Wij kennen Sandra als een hele lieve juf, die altijd voor onze kinderen klaarstond.
Het laatste jaar van onze oudste op de meerbrug (gr 5) was niet makkelijk voor hem .
Juf Sandra stond altijd voor hem klaar en was de enige juf waar Ryan zich nog veilig voelde.
Zelfs dat Ryan van school was het regelen van een shirt voor de avond vierdaagse, want daar dacht ze dan weer aan , niets was te veel.
Ook de jongste was dol op haar.
Vorig jaar menig extra leesuurtjes met Sandra doorgebracht.
Jordy was zo dol op Sandra dat tijdens de avond vierdaagse Jordy naar Sandra rende (die lekker in de tuin zat ) om haar een dikke x en knuffel te geven. (waarop weer vele kinderen volgde) Juf Sandra was geliefd onder de kinderen en dat kon je zien.
Lieve juf Sandra we gaan je missen.
Irving Suzette Ryan en Jordy Veldt