Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Sarina Segers

06-01-198511-08-2008
      nooit meer...
      nooit meer bellen
      hoe het met je gaat.
      Nooit meer geheimpjes delen
      en vragen om goede raad.
      nooit meer op bezoek of een uitstap met ons twee,
      het gemis dat je er niet meer bent
      draag ik altijd met me mee.
      Ik had nog zoveel willen vragen en
      leuke dingen met je willen doen,
      het kan helaas niet meer,
      het wordt nooit meer zoals toen.
      Het ging allemaal sneller dan we ooit hadden gedacht,
      maar ik troost me nu met de gedachte
      dat jij boven op me wacht.

      je mamieke
      zoals je me altijd noemde

      Overige informatie
      Sarina was een geweldige lieve en moedige dochter.Drie jaar is ze ziek geweest.
      De ziekte die sterker was dan zijzelf was HUS/TTP.Ze heeft tot drie maal toe gevochten voor haar leven ,2 keer is het haar gelukt om weer beter te worden en dan zei ze dat hierboven voor haar nog geen plaats vrij was.De derde keer heeft ze 9weken in coma gelegen en gevochten maar deze keer was er wel plaats en hebben we haar moeten afgeven
      Ze heeft een hele lijdensweg afgelegd ,ze heeft een heel zwaar kruis gedragen en toch heb ik haar nooit horen klagen.De dag dat ze gestorven is,zou indien haar ziekte het toegelaten had,haar trouwdatum geweest zijn in 2007 alles was toen al geregeld maar ze heeft toen een herseninfarct gehad en alles moest worden uitgesteld
      Ze heeft haar trouwkleed dan ook gedragen als ze overleden is en de enige bloemen die er waren was haar trouwboeketje en een witte roos die haar vriend haar meegaf.
      Sarina we missen u heel erg

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 108   |   niet OK
        Je was zo een sterke madam waar we mee konden lachen maar ook serieuze gesprekken mee voeren. Ik mis je heel hard en vergeet je nooit.

        Groetjes
        Melissa
        Melissa -
        13 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 107   |   niet OK
        Sarina,

        als de enige plaats ,
        waar ik je kan zien ,
        mijn dromen zouden zijn,
        dan wil ik eeuwig blijven slapen !!!
        mamieke -
        12 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 106   |   niet OK
        Als niemand meer over je praat...
        Als niemand meer aan je denkt...
        Dan ben je pas echt dood.
        Juist daarom wil ik over je praten... om je lachen... om je huilen..
        WANT IK WIL JE NIET VERGETEN !!!
        Tranen van verdriet
        om jou men kind
        die ons verliet...
        ik blijf je zo erg missen
        weet dat ik van je hou !!!
        mamieke -
        9 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 105   |   niet OK
        lieve sarina,ik heb je nooit gekend,maar door de maanden heen leerde ik je kennen.In mijn gedachten voel ik zoveel warmte voor jou want je was en bent zo'n moedig en lief kind,daarom doet dit afscheid zo' pijn!Ik heb ook mijn meisje moeten afgeven,maar dat zal jij wel al weten?En je kent zeker ook al de Tom en de Corre !Het is fijn te weten dat jullie nu vrienden zijn.Al doet dit gemis zo ontzetten pijn.Weet sarina dat jij,en je vriendjes iedere seconde van de dag in onze gedachten zijn.Tot weerziens Sarina Romina,Tom,Corre......WE MISSEN JE !!!!!!!
        yvette -
        6 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 104   |   niet OK
        Lieste Rientje

        Al bijna 2 jaar dat ik je mis,...
        Die lege plek in mijn hart geraakt niet opgevuld !
        Vele tranen heb ik al voor je gelaten !
        Tot mijn ogen bijna geen traanvocht meer bezaten.
        Maar telkens als ik terug denk
        aan DIE mooie momenten ,
        dan,
        rollen ze over mijn wangen.
        En terwijl ze rollen ,
        flitsen de beelden door mijn hoofd.
        Dan moet ik even op adem komen,
        even tot rust .
        Mijn liefste Rientje
        wat mis ik je !!!
        Er is geen enkele dag in die 2 jaar dat ik niet aan je dacht.
        En nog steeds vloeien er tranen ,
        tranen van onverwerkt verdriet.
        Kusjes
        mamieke -
        3 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 103   |   niet OK
        Dag Sarina,

        Je bent nog lang niet vergeten. Je bent nog steeds een inspiratiebron voor zij die achterbleven. Begeleid hen verder in hun leven. Help hun verder te leven in een leven waar jij in geloofde en hard voor gevochten hebt. Jij hebt ons getoond welk waardevol gegeven 'het leven' is. Je hebt ons getoond dat je in het nu moet leven zodat je later geen spijt krijgt van dingen die je wou doen maar op dat moment niet deed omdat je dacht nog tijd te hebben of omdat het toen niet belangrijk leek. Alleen nu kunnen wij nog dingen veranderen, aanpassen en beleven onder bescherming van jou ziel. Een ziel omringd door gouden stralen.Een ziel die het licht kan zijn wanneer wij weer op pad willen gaan.
        Annick -
        1 juli 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 102   |   niet OK
        dag Martine,
        Je Sarina wordt nooit vergeten. En zij zal jou ook nooit vergeten.
        Mirèse
        Mirèse -
        30 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 101   |   niet OK
        Sarina lieveke, ik heb je jammer genoeg nooit persoonlijk gekend.
        Dit betekent echter niet dat ik niet aan je denk.
        Integendeel en tevens aan alles wat je hier bij ons moet missen.
        Het is de zoveelste nacht op rij, rusteloos en slapeloos.
        Het leven blijft een mysterie en voor velen is het regelrechte miserie.
        Jij bent verlost van alle zorgen en pijn, hiervoor ben ik blij.
        Heb je mama onlangs nog gesproken, ze mist je enorm maar ook andersom.
        Ik weet dat je nog heel dicht bij haar bent, aai haar, praat met haar.
        In mijn dromen en diep in mijn hart weet ik dat je het goed hebt.
        Spreid je vleugels en verken andere horizonten.
        Geniet van je tocht, vergeten doe we je niet maar we laten je los zodat je af en toe naar ons kunt komen.

        ? xxxx ?
        Karina -
        20 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 100   |   niet OK
        Rientje waarom ben jij zo vroeg van ons heengegaan ?
        Het doet zo'n pijn ,hoelang kan ik dit nog aan ?
        De periode dat je vocht voor je leven
        ben ik dag en nacht bij je gebleven.
        Ik probeerde je te steunen en er voor je te zijn
        je zag af en verbeet je pijn
        Doch nooit heb ik je horen klagen
        je hebt je karig gedragen.
        En dan na drie jaar lijden,
        was het tijd en is men je komen bevrijden
        Je bleef vechten tot de laatste seconde
        ik fluisterde je toe,laat je maar gaan
        dit is geen zonde
        Het was als een kaars die stilaan doofde
        en nog vlug sprak ik je toe en beloofde
        dat ik je zou meenemen naar huis
        want daar hoor je nog altijd thuis.
        Je urne heeft in de living een plaatsje gekregen
        en zijn we toch nog dicht bij elkaar gebleven.
        Toch had ik gewild dat alles anders ging gaan
        zodat jij nu hier nog aan mijn zijde zou staan.
        Sarina ,ik mis je !!!!!
        mamieke -
        18 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 99   |   niet OK
        Lieve Rina,
        Ik weet dat rouwen tijd vraagt,
        tijd om terug te leren leven,
        en leven met verlies.
        Ik weet dat er bepaalde periodes zijn in het rouwen.
        Ik weet ...,dat ik je heel erg mis !!!
        mamieke -
        9 juni 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende