Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Saskia Maas

07-11-196214-12-2003
      Haar hart lag bij het theater en bij radio. En wat kon ze stralen als ze er weer eens in geslaagd was een mooi stukje theater op de radio te brengen. Ze kon genieten van mooie teksten, poëtische vondsten en vooral van de mensen die die teksten schreven. Creatieve mensen die niet weglopen voor emoties, daar omringde ze zich graag mee.

      En toch viel Saskia het leven zwaar. Té zwaar. Ernstige migraine belemmerde haar in haar functioneren, om te zijn waar ze graag was: bij radio en in het theater. Jarenlang heeft ze geknokt om overeind te blijven, om zichzelf een perspectief te bieden. Maar het vechten werd haar te zwaar. Saskia heeft de strijd gestaakt. En de rust die ze zocht, moeten wij haar gunnen.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 32   |   niet OK
        Hallo lieve zus, wie het gezegde heeft uitgevonden dat de tijd alle wonden heelt, heeft niet verder gekeken dan zijn neus lang was. We missen je nog elke dag, er zijn zoveel nieuwe dingen in onze kleine familie die ik je zou willen vertellen en de leuke dingen met je willen delen. Maar dat is helaas niet mogelijk. Graag zou ik willen weten of je beslissing heeft gebracht wat je er van verwacht hebt, maar dat is ook moeilijk want ADSL is nog niet zo ver om de verbinding te leggen. We missen je maar dat weet je vast. 8 jaar is een lange tijd maar in ons hart ben je nog altijd aanwezig.
        Een dikke kus van je zus.

        Ingrid -
        14 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 31   |   niet OK
        Vandaag was je jarig, ik herinner me nog altijd hoe een feest dat altijd voor je was vooral in je "jonge" jaren. In speciaal je 18e verjaardag wij kunnen er nog altijd heel vrolijk om lachen als we aan je denken. Ik hoop dat daar waar je bent er ook zo´n schik in zult hebben. Wij denken aan je ook al zijn we met meer dan toen je ons verliet houden we de herinnering aan onze Saskia hoog.
        Een dikke kus van je zus

        Ingrid -
        7 november 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 30   |   niet OK
        Er zijn al weer 7 jaren voorbij en het went niet, maar goed daar valt nu toch niets meer aan te doen. Zou alleen graag weten dat je nu gelukkiger bent als hier. Wij vergeten je niet.
        Kus van je zus
        Ingrid

        Ingrid -
        14 december 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 29   |   niet OK
        Hai lieve Saskia, even een momentje om bij stil te staan, je 48ste verjaardag. Fysiek ben je er niet maar in onze gedachten zal je er altijd zijn. Wordt hoog tijd dat de communicatie op hogere levels gevoerd kan worden, zou zo graag met je overleggen, bij kletsen en je op de hoogte brengen van alle nieuwtjes maar ja dat is allemaal fictie. Men zegt dat alle wonden door de tijd geheeld worden, maar ja sinds papa weet ik dat dat niet waar is, en na jou vertrek is het alleen maar schrijnender geworden. Maar goed op je verjaardag steek ik een extra kaarsje voor je op, en in gedachten ben ik bij je . Ik mis je.
        Een kus van je zus.

        Ingrid -
        6 november 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 28   |   niet OK
        Gisteren was hier op de TV een mevrouw Anne Germaine genaamd die sprak met overledenen en dat doorgaf aan het familielid. Ik ben zeer onder de indruk van haar en Derek Ogilvie en zou zo graag met een van hen in contact komen om iets van jou en papa te horen. Ik leef op dit moment een nare periode, mede door jou overlijden. Ik ben vreselijk aan het dubben of ik er destijds goed aan gedaan heb. Ik mis je ontzettend, maar er is geen weg meer terug. Was er maar een email adres met het hiernamaals waardoor ik zou weten hoe het gaat met jou en papa. Maar dat is niet mogelijk, ondanks alles hoop ik dat goed heb gedaan in jouw overlijden, dat je trots op alles kan zijn zoals het is gelopen. Ik mis je

        Ingrid -
        11 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 27   |   niet OK
        Lieve Sas,
        Het is al weer 6 jaar geleden dat je ons vrijwillig verlaten hebt. Het doet nog steeds pijn om niet even met je te kunnen praten. Maar ik denk dat als er een mogelijkheid is dat jij naar ons kijkt, je kunt zien dat dat waar jij zo voor vocht, nl zelf het moment kiezen van je dood, dat je dat kan doen omringd door je naasten zonder dat die de kans lopen gecriminaliseerd te worden. En al mijn verdere goede nieuws weet je natuurlijk ook al lang.

        Een dikke kus van je zus
        ingrid

        Ingrid -
        15 december 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 26   |   niet OK
        Waarom tik je een naam in, terwijl je weet dat iemand al bijna zes jaar geleden overleed. Misschien op zoek naar een nog tastbare heinnering? In ieder geval leverde de misschien wel bizarre zoekopdracht een mogelijkheid op voor een herinnering.
        De dood van Saskia schiet nog vaak door mn hoofd. Ieder jaar als we met de kinderen in De Efteling zijn, zeggen we tegen elkaar: wat was het leuk die keer met Saskia. Als we bij een leuke theatervoorstelling zijn geweest, komt Saskia ook weer ter sprake.
        Er is nog steeds een leegte die nooit zal wennen. We koesteren nog steeds de mooie momenten die we met Sas hebben gehad. En heel vaak hoor ik in gedachten de schaterlach van die lieve Saskia.

        Herman -
        5 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve Sas, het is triest maar waar, 5,5 jaar na je overlijden wordt bevestigd wat je de laatste 3 jaar van je leven ontkende maar wel wist. De groep van 5 van wie je dacht dat het je vrienden waren, hebben je de laatste jaren in de kou laten staan. Geen briefje van steun, geen antwoord op jou brieven mailtjes etc. Elke week lees ik deze pagina, en zie dat geen van hem ook maar een keer een reactie geplaatst heeft. Dus uit het oog en hart was je al lang, ook al hielden ze de schijn op bij je begravenis. Gelukkig is de laatste herrinnering aan je aardse leven, degene van wie je dacht dat het kennisen waren echte vrienden bleken, ook tot na je dood. Zij vergeten je niet, en zoals het gezegde luidt: Je bent pas echt dood als er niemand meer is die aan je denkt. Lieverd je bent geen dag uit mijn gedachten, mis je ook al was ons contact niet altijd even geweldig, gelukkig wel de laatste jaren, daar houdt ik mij aan vast. Je petekind heeft inmiddels een zoon een geweldig kereltje waar je zeker veel plezier mee gehad zou hebben maar dat mocht niet zo zijn. Maar maak je niet ongerust, wij zorgen er voor dat hij weet dat hij een tante had die een gezond gek was die voor ieder een plekje in haar hart had. Helaas was het omgekeerd niet altijd voor haar zo weg gelegd.
        Een dikke kus van je zus

        Ingrid -
        21 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Hai, al weer 5 jaar geleden, maar het lijkt nog of het gisteren was. Dat gezegde van tijd heelt alle woorden, is misschien wel waar maar niemand heeft er bij verteld hoeveel tijd dat dan wel zou kosten. Ik mis je nog steeds, onze mailtjes en telefoontjes over wat op dat moment actueel was wat ons bezig hield. Jou laatste jaren zijn wij eigenlijk steeds meer naar elkaar toe gegroeid ondanks de fysieke afstand. Soms voel ik enorme behoefte om dingen met je te overleggen, of van mij af te praten. Dingen die op dit moment spelen. Net een zelfdoding gezien op tv van een meneer in Zwitserland, en dan heb ik zo veel verdriet dat wij het zo niet hebben kunnen doen. Het idee dat je bent gestorven op jou manier en op jou moment maar zo alleen ook al was ik in gedachten bij je. Graag had ik naast je gezeten en je hand vast gehouden, maar dat wilde je niet om legale problemen te voorkomen. Zelfs in de tijd dat je met de voorbereidingen bezig was wilde je niet vertellen wat je precies van plan was want hoe minder ik wist hoe minder mij kwalijk genomen kon worden. Maar bij het zien van die beelden voel ik mij haast jaloers, je had nl meer verdient, een persoon die alleen zijn vreselijk vond en door de regeltjes alleen moest sterven, te gek voor woorden. Misschien dat het ooit nog eens veranderd.
        Maar goed 5 jaar zonder jouw, als je maar weet dat we je allemaal missen.
        Een dikke kus an je zus.

        Ingrid -
        13 december 2008

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        ik heb Saskia regelmatig behandeld als fysiotherapeut en haptonoom (het laatst in 2003). Ik heb dit jaar mijn praktijk beëindigd. Saskia kwam en komt regelmatig in mijn gedachten. Sinds ongeveer een half jaar weet ik van haar dood.ik ben blij dat ik een kaarsje heb kunnen opsteken vanavond.Ik kende haar lachend en huilend en vond haar een prachtig mens.
        Annet

        Annet -
        27 april 2008

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.