Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Silvan,

Wat hebben wij ontzettend veel avonturen beleefd samen!

Je was overal bij, mee naar boerdijk mee naar de paarden bij de ontginning, zelfs was je mee toen we stiekem een hondje hadden uitgezocht bij Marcel en Kim :) dit mocht Albert niet weten..



Toen ik bij jullie op stal kwam wonen vond ik het vreselijk gezellig! Vaak kwam je smorgens omdat je altijd vroeg wakker was even kijken in de kantine. Dan fluisterde je zacht 'Lobke slaap je nog?

Ik deed dan net of ik sliep en je sloop zachtjes naar boven. Als je dan heel dichtbij was liet ik je keihard schrikken en gierden we het allebei uit :)

Dan kwam je vaak even naast me liggen en klepte je aan een stuk door, heerlijk was dat.



Toen Albert er ook bij kwam, aten we tussen de middag warm en dan kwam jij ook vaak even kijken of er ook een bal gehakt of een worstje voor jou bij zat:) die at je dan snel op en zei 'niks zeggen he ik moet ook nog thuis eten '

Heerlijke lieve pure jongen ik kan wel een boek over jou schrijven.



Toen je met Albert een keer op pad was kwamen jullie een mooie dame tegen met een hond,

jullie 2 loerden de vrouw en de hond wel een minuut lang na.. ' mooie hond he' zei Albert en jij begon hard te lachen en zei ' ja mooie hond '



De humor van jou en de intelligentie was ongelooflijk jij snapte dat gewoon



Lieve Sil wij moeten verder, maar wat had ik je nog graag hier gehad. Af en toe schiet het me ineens weer aan, dan moet ik soms even huilen of juist om jou lachen.

gister viel Albert nog van een paard af en we zeiden beiden direct 'Sil had hier keihard om gelachen' en dan had hij gezegd wat een knikezel :)



Lieve Silvan, Bedankt voor je liefde en je vriendschap! Jij zit diep in ons hart en zullen je voor altijd meenemen in onze avonturen dankjewel Sil



Liefs Albert, Lobke & Timo