Op een mooie zomerdag stond ik samen met Henri naast je bed in het ziekenhuis. We hebben zo gelachen... Je was zo blij...

We praatten op andere momenten over kleding, over make-up, over je relatie met Nicole, over jullie nieuwe huisje, over dat je weer piano speelde. Je liet dat me horen toen ik naar jullie nieuwe huisje kwam kijken. We raakten niet uitgesproken... Je deed mee met spelletjes met Pasen.

Maar je toonde ook interesse in mij en mijn gezin, was betrokken bij onze kinderen. Je zou op ons feest voor de muziek zorgen (ook al moesten we dit uitstellen), we zouden nog gaan shoppen. Ook praatten we over moeilijke dingen, dingen die we beiden lastig vonden. Ik ga je missen lief mooi meisje... mijn nichtje...