Hi lieverd
De dagen, weken vliegen voorbij. Maar elke dag denk ik wel even aan je. Het blijft onwerkelijk jou nooit meer te zullen zien of te horen. Ja op filmpjes wel natuurlijk maar dat is anders.
Over de anekdotes van "vroeger" kon je bulderen van het lachen. Al was hij al tig keer verteld... Elke keer was het opnieuw leuk.
Ik ga hem hier ook neerzetten:
Het was namelijk zo dat vroeger bij jullie thuis regelmatig de frituurpan aanging, zo een die heerlijk rook met grote blokken ossewit er in. Je moeder controleerde altijd of het vet heet genoeg was door er een aan haar vinger hangend water druppeltje in te gooien. Dan ging het vet een beetje knetteren en wist je dat de temperatuur goed was.
Op een dag, je moeder was er niet , ging je vader frituren. Maar de beste man werd altijd helemaal verzorgd door je moeder en was niet echt thuis in de keuken.
Hij had wel iets opgevangen met temperatuur en water maar verder geen benul.
Dus de fituurpan stond al te dampen maar die ouwe moest toch even weten of het vet al heet genoeg was. Dus die pakte een kopje vol water en gooide dat in de pan hahaha ( ik hoor je lachen) tja de spetters zaten tot in de badkamer. Dat was echt een stunt van je vader maar wel een hilarisch verhaal. Na 100 keer vertellen nog steeds leuk.
Mijn vader woont nog steeds op de stresemannlaan. Altijd als ik bij hem weg rijd kijk ik even naar jullie oude woning aan de overkant en komen er warme gevoelens boven en mooie herinneringen. Daar was dit er weer een van.
Mis je Hoopie!
