Tips over condoleren of herinneringen delen?
Nog twee foto's naast mijn eerdere bericht. "Gelukkig hebben we de foto's nog" krijgt nu een veel diepere betekenis.
Liefste Steph,
Waarom denken we pas bewust na over onze geliefden als die niet meer in ons midden zijn? Ik lees alle berichtjes & herken alles wat er over je geschreven wordt. Energiek, positief, verbindend, gezellig, gul. Zo was, ben, jij als mens. Uiteraard heb ik je wel eens verteld hoe geweldig ik je vind. Maar niet uitgebreid genoeg. Toch hoop ik dat je het wist, hoe we allemaal over je dachten & hoe belangrijk je voor je vrienden was.
Er wordt me gevraagd hoe we elkaar kennen, als ik deel dat ik zo verdrietig ben over je onverwachte overlijden. Van Microsoft. Maar dat doet geen recht aan onze vriendschap. Ja, beginnend als collegae, samenwerkend aan MS University. Maar al snel vriendinnen, vooral door jouw hartelijkheid. Altijd stond jullie thuis voor me open, nam je een persoonlijke attentie mee, nodigde je me uit voor etentjes & feestjes met anderen, stuurde je me een berichtje om weer te gaan wandelen samen, deelde je je laatste avonturen. Ik ken niemand, echt niemand, die zoveel gaf als jij. En die zoveel wilde uitproberen, het leven ten volste wilde leven. Een opstarter, altijd vol nieuwe ideeën.
Gelukkig hebben we twee weken geleden nog uitgebreid met elkaar geluncht. Op drie verschillende plekken gezeten in dezelfde kroeg, omdat de zon scheen & toch niet & toen weer wel. Achteraf was het tekenend voor jou, altijd in beweging, op zoek naar nog leuker/beter. Je moest lachen om je natte billen van de buitenstoel die nog niet opgedroogd was, ieder ander was er chagrijnig van geworden, jij niet. We hebben heel veel besproken, en daar ben ik nu zo blij mee - een prachtige herinnering. We hebben naar elkaar gezwaaid bij het afscheid, ieder met een grote glimlach, beloofd dat we elkaar op de hoogte zouden houden van de laatste ontwikkelingen. Hebben nog geappt vanaf jullie vakantie adres: goed aangekomen, mooi uitzicht. En daarna geen verhalen meer van jouw kant, nooit meer.
Ik wil je nog niet missen. Kan je nog niet missen. Maar ik moet, met jou in mijn gedachten: energiek, positief, verbindend, gezellig, gul. Ik ga proberen deze fantastische eigenschappen uit te dragen en schreeuw daarbij van de daken dat ik die van jou geleerd heb.
Dank je wel liefste Steph.
Nicolette
PS De toegevoegde foto's doen geen recht aan onze vele momenten van samen zijn, blijkbaar vergaten we altijd foto's te maken - liever herinnerden we ons het samen zijn 'live'.
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Chawa - Amstelveen
4 augustus 2024
Samen oud worden en je kind zien opgroeien naar een volwassen individu. Dat is wat we iedereen toch gunnen. Ik kan natuurlijk niets toevoegen wat niet al is gezegd. Wat hebben we veel gedaan en gelachen en wat was het leuk om samen met al die vrienden om ons heen de eerste voorzichtige stappen richting ons eigen volwassen leven te mogen zetten. Met de trein naar Sestri Levante, slapen in een rommelig achterkamertje van het veilinghuis van je oom en tante (want dat was gratis natuurlijk). De Antwerpen groep, veel in Antwerpen stappen natuurlijk. Het elfde gebod, de zangles en het koor, de feestjes. Ik mijn eerste woning en onze poesjes Mino en Sabi. Rondreizen met mijn werk busje en een tentje door Europa, dan weer met zijn allen in Altea, de winkels en de hond van je moeder die, als je heel even niet oplette, keihard de andere kant op rende. Zelfs na al die jaren toch nog af en toe checken bij elkaar hoe het nou gaat. "Een heerlijk puberende dochter" was één van de laatste updates van dit jaar. En dat was het dan... zo hoort het gewoon niet te gaan.
Ik wens iedereen ontzettend veel sterkte toe
Rust zacht Steph
https://photos.app.goo.gl/4rhkumH1wbCu3GUJA
Lieve lieve Stephanie,
Wat een verschrikkelijk verdrietig nieuws. Ik kon het nieuws nauwelijks geloven of bevatten toen ik de post op LinkedIn las. Wat een shock toen ik het bericht las. Ik ben gewend dat je geregeld dingen post op LinkedIn over interessante en relevante onderwerpen die jou aan het hart gaan en waarvan jij vindt dat jouw netwerk dit ook zou moeten weten. Want een ding werd duidelijk nadat ik jou vorig jaar had leren kennen; ‘impact matters’. Jij was, naast je werk, altijd bezig om impact te maken. Zo organiseerde jij met en bij het Rijksmuseum een accessibility event, sprak je jaarlijks internationale studenten toe die nieuwsgierig waren naar Microsoft (zie foto’s) en was je een ware inclusiviteitschampion bij initiatieven die wij op kantoor hadden. Waar andere hier geen ‘tijd voor hadden’, maakte jij hier tijd voor, omdat je het ontzettend belangrijk vond. Ook was je een lief en gewoon een goed mens, je toonde waardering en gaf je collega’s complimenten als zijn/haar werk dat verdiende. Ook niet onbelangrijk, je was altijd goed gezind en vrolijk. Heerlijk om zo’n collega te hebben, met jou was het altijd een feestje. Ik ga je oprecht enorm missen op kantoor. Je hebt mij geraakt, geïnspireerd en een zeer positieve impact gehad op mijn leven. Rest in peace lieve Steph 💛!
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.