Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Wij leerden elkaar kennen in Antwerpen, op het Ieieft (HIVT) zoals we gekscherend altijd zeiden. Wat hadden we daar altijd lol! De TD’s, de internationale week, de kroegen… maar ik herinner me vooral de avondjes bij iemand op kot. Waar we met z’n allen in de kring op de grond zaten en diepgaande gesprekken hadden over relaties, vriendschappen, over het leven, waar we moppen vertelden, de slappe lach hadden, veel te veel dronken, spel met de fles… jouw vader overleed in die tijd net zo plotseling als jij nu. Dat was heftig en je had er veel verdriet van. Maar was ook sterk. Ik wens ook Zoë die kracht toe. Jij bleef positief in het leven staan en de zonnige kant van dingen zien en benoemen. Na Antwerpen bleef de band en het contact. We bleven elkaar volgen: bruiloft, geboortes van de kids, verjaardagen. Toch werd het contact minder frequent, maar gelukkig was er Facebook. Zo konden we elkaar goed blijven volgen. We zouden weer wat afspreken om bij te kletsen… en ik weet zeker dat het weer meteen vertrouwd zou zijn als we elkaar zouden hebben gezien. Dat gevoel blijft als ik aan je denk. Ik wens Cato en Zoë heel veel sterkte toe. En ook de familie en vrienden waar je er veel van hebt. Rust zacht lieve Steph.

Wat een schokkend bericht... En wat zal ze gemist worden.

Ik herinner me nog goed mijn sollicitatiegesprek met Steph bij HP Sloterdijk. Vanaf het eerste moment dacht ik: wat een geweldig mens is dit!

We hebben samen nog een aantal jaren bij HP gewerkt en veel plezier gehad. Samen vonden we de Far Side-comics hilarisch en wisselden we deze vaak uit. Steph was altijd liefdevol en als een moederkloek voor ons team.

Later, toen ze bij Microsoft werkte, kwamen we elkaar nog wel eens tegen en het was altijd fijn om even bij te kletsen. Via de updates op Facebook zagen we van alles voorbij komen. Wat heb jij geleefd en wat een impact heb je gehad op iedereen.

Rust zacht, Steph. Je zal altijd in onze harten blijven.

Middelbare school: mijn vriendschap met Hanneke, de oudere zus van Stef, begon. Regelmatig over de vloer komen op Tulpenburg. Gek genoeg het jongere zusje nooit echt meegemaakt. 6 jaar leeftijdsverschil is ook echt mega als je 15/16 bent.
43 jaar later hoor ik verschrikkelijke bericht van Steffie’s overlijden en mijn gedachten gaan uit naar haar dochter en haar man. Ik wens jullie ontiegelijk veel sterkte en ik hoop dat de herinneringen op den duur een warm bad zullen zijn waarin het goed toeven is. Lieve Has, heel veel sterkte voor jou ook. Je vroegste vroeger is nu weg. ❤️🙏🏻
Liefs, Nettie

Wat een verschrikkelijk nieuws.
Vanuit Hogeschool Inholland, hebben wij jou in korte tijd leren kennen als een warm en sterke vrouw die hield van samenwerken en verbinden.
Ieder overleg en gesprek toonde je betrokkenheid met een glimlach op je gezicht, dat zullen we enorm gaan missen.

Beste, lieve Stephanie,
Mijn eerste ontmoeting met jou was toen je samen met William ging studeren in Antwerpen, lang geleden, in 1990. Het was al vrij snel duidelijk dat er een hechte vriendschap ontstond die dan ook nooit over zou gaan. Dat was ook de reden dat Will naar Amstelveen vertrok en bij jouw moeder in huis kwam, en met open armen werd ontvangen. Hij ging in haar winkel werken en jullie band werd alleen maar sterker. Al die jaren ben je een rots in de branding geweest en steun en toeverlaat voor velen, en al helemaal voor Will. Je was ook altijd héél trots op Zoë die zeker zal opgroeien als een sterke vrouw, net zoals jij altijd was. Voor velen zal het gemis groot zijn, vooral natuurlijk voor Cato en Zoë, die ik héél veel sterkte wens in de komende tijd.
Steph, ik kan alleen nog maar zeggen: dankje, dankjewel voor àlles!!
Mama Rupsert

Veel te vroeg ben je heengegaan en er zijn geen woorden voor dit plotselinge verlies.
Ik zal je altijd herinneren door je positieve instelling, je gedrevenheid, je deskundigheid maar vooral je warme uitstraling met een bijzonder lach.