Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

thea egelmeer

20-05-195608-08-1996
      We wisten het allemaal,we wisten dat je heel erg ziek was.
      maar je was zo ontzettend sterk geweest al die tijd,je wilde zo graag verder in het leven.
      verder met papa ,mark en mij waar je zo trots op was.
      je genoot zo elke dag van de kleine dingen om je heen,je tuin,en je vijver waar je de laatste tijd erg van genoten hebt.
      en vooral je orchideen die je altijd met liefde verzorgde.

      ons mam heeft ondanks haar ziekte toch de zonnige kanten van het leven willen zien.ze was altijd van de partij,ze sloeg geen feestje over.
      ze was vooral te porren voor als er iets te organiseren was of voor te dragen.

      de natuur,daar hield ons mam erg van,ze ging vaak wandelen,ook de laatste weken ,samen met ons pap.

      voetbal was haar favoriete sport.
      nulandia was voor ons mam de club waar ze 25 jaar met liefde en plezier gevoetbald heeft.
      mede dankzij de dames van nulandia heeft ze samen met ons pap,mark en mij een onvergetelijke ballonvaart gehad.(dat was ook haar laatste wens)

      vijf jaar geleden begon haar ziekte zich te openbaren,daar heeft ze zich zo met veel moed door heen gevochten.
      en juist de laatste weken ging het zo goed.
      dus waarom nu al,maar daar krijg je geen antwoord op.

      Overige informatie
      mama,

      haar ogen waren blauw,
      haar haren blond, ze zei dat ze maar weinig dingen wist,
      maar wat ze zei,was zo gerijpt..... zo wijs.
      wel duizendmaal heb ik gedacht dat is het!

      de hogere dingen speelde met haar mee,
      zij zag het leven in een ander licht,
      zo stond ze ook te kijken naar haar lievelings bloem de orchidee.

      zo kunnen bomen in het landschap staan in volle rust en helemaal compleet,
      zo is ze ook die avond van ons heen gegaan.
      maar nooit vergeten wij wat zij allemaal voor ons deed.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 97   |   niet OK
        Lieve Mam,

        Al een tijdje geleden.
        Sliep jij voor altijd in.
        Het was voor jouw het einde
        en voor mij een moeilijk begin.
        Een begin van een periode
        waarin ik ook de weg ben kwijt geweest,
        Soms angstig om me heen kijken,
        Onzeker en bevreest.
        Ik wou het graag goed doen
        op de manier zoals jij het had gewild,
        bang voor het oordeel van andere,en vergetend was jij daarin mild.
        Ik mis je soms nog steeds,
        Ik kan maar niet begrijpen waarom dit moest gebeuren
        Het antwoord krijg ik nooit
        Ik kan het verlies alleen maar betreuren
        Ik zal altijd van je blijven houden,
        zoals alleen een dochter kan
        Hoe kan het ook anders, jij was toch mijn Mam

        marloes -
        20 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 98   |   niet OK
        Zou je m'n naam nog weten
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Zou je nog hetzelfde voelen
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Ik moet sterk zijn en doorgaan
        omdat ik weet dat ik nog niet in de Hemel thuishoor

        Zou je m'n hand vasthouden
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Zou je me helpen me staande te houden
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Ik vind m'n weg wel
        door de dagen en nachten heen,
        omdat ik weet dat ik hier gewoon niet kan blijven
        in de Hemel...

        Tijd kan je onderuithalen
        en je op de knieen krijgen,
        Tijd kan je hart breken
        en je laten smeken...alsjeblieft....
        Achter de deur
        is er vrede, daar ben ik zeker van
        En ik weet dat er geen
        tranen meer zijn in de Hemel...

        Zou je m'n naam nog weten
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Zou je nog hetzelfde voelen
        als ik je in de Hemel tegenkwam?
        Ik moet sterk zijn en doorgaan
        omdat ik weet dat ik nog niet
        in de Hemel thuishoor

        (nederlandse tekst van het nummer tears in heaven)

        marloes -
        20 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 95   |   niet OK
        Ook al ben je ver van ons vandaan,
        er is 1 ding dat je moet weten,
        In ons hart blijf je altijd voortbestaan,
        We zullen je nooit vergeten.

        marloes -
        19 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 96   |   niet OK
        Als degene om wie je veel geeft
        er plotseling niet meer is,
        wordt je leven een stukje leger
        en voel je een groot gemis.
        Een vertrouwelijk gesprek,
        soms een standje hier en daar.
        Ja, mijn moeder wist echt alles,
        was je hier nog even maar.
        Uit je lijden nu verlost,
        je grootste strijd gestreden.
        Heel veel pijn heb je doorstaan,
        die pijn behoort nu tot het verleden.
        Ik heb geschopt,gekrijst,gesmeten
        toen je daar lag,levenloos en stil,
        met tranen in mijn ogen.

        Mijn handen nog een keer door je haar.
        Ik heb je een laatste kus gegeven,
        zonder pijn lag je nu daar.
        Missen zal ik je elke dag
        je kunt nu niet meer bij ons zijn,
        toch liet ik je met liefde sterven,
        voor een nieuw leven zonder pijn.
        Ik zie je terug in mijn gedachten,
        met een lach op je gezicht.
        Je bent verlost van al het kwade
        en omringd nu door het licht.

        marloes -
        19 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 94   |   niet OK
        De wereld draait door,
        we leven ons leven
        Maar alles is anders,
        ...zonder jou..
        We missen je zo.
        We weten dat het leven verder gaat
        Soms met een lach, soms met een traan.
        Maar jou luisterd oor en wijze raad,
        Missen we nog elke dag.
        9 jaar geleden lieve Mam,
        Moest jij je leven loslaten
        Maar jou te moeten missen,
        Is voor ons een leegte die nooit meer opgevuld kan worden.
        We missen jouw nog elke dag.
        We blijven aan je denken.
        en je hebt een speciaal plekje in ons hart

        marloes -
        17 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 92   |   niet OK
        Wij willen je rust gunnen,
        al is vol droefheid ons hart.
        Je lijden zien en niet kunnen
        helpen dat was onze grootste
        smart.Zwijgzaam......stil en
        zonder vragen,wilde jij je ziekte
        dragen.Je vocht met al je levens-
        kracht,voor elke nieuwe dag en
        nacht.Zo ben je langzaam......
        moegestreden,uit ons midden
        weggegleden.En na een dappere,
        maar ongelijke strijd,uit je lijden
        nu bevrijd.

        marloes -
        15 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 93   |   niet OK
        Haar werk,haar kracht
        haar intresse voor het leven
        haar moed zo sterk
        ze heeft er alles voor gegeven

        marloes -
        15 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 91   |   niet OK
        het is heimwee dat zo'n zeer doet,
        dat me doet terug verlangen.
        dat de dagen van je zieke vaak zwaar waren,ben ik niet vergeten.
        maar mijn heimwee doet me zeggen:
        je was er nog,ik kon nog met je praten.

        het is heimwee wat me terugvoert,
        naar de dagen van geborgenheid en de dagen die gewoon waren,
        de dagen die overvol van geluk waren,
        ook al hadden we onze misverstanden en woordewisselingen.

        het is dat heimwee dat me telkens weer doet overlopen van verdriet.
        kon ik je nog maar eenmaal zien en bij je geborgen zijn.

        marloes -
        10 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 89   |   niet OK
        dank je wel trudy.

        groetjes marloes

        marloes -
        23 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 90   |   niet OK
        mama ik mis je zo....

        marloes -
        23 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.