Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

thea egelmeer

20-05-195608-08-1996
      We wisten het allemaal,we wisten dat je heel erg ziek was.
      maar je was zo ontzettend sterk geweest al die tijd,je wilde zo graag verder in het leven.
      verder met papa ,mark en mij waar je zo trots op was.
      je genoot zo elke dag van de kleine dingen om je heen,je tuin,en je vijver waar je de laatste tijd erg van genoten hebt.
      en vooral je orchideen die je altijd met liefde verzorgde.

      ons mam heeft ondanks haar ziekte toch de zonnige kanten van het leven willen zien.ze was altijd van de partij,ze sloeg geen feestje over.
      ze was vooral te porren voor als er iets te organiseren was of voor te dragen.

      de natuur,daar hield ons mam erg van,ze ging vaak wandelen,ook de laatste weken ,samen met ons pap.

      voetbal was haar favoriete sport.
      nulandia was voor ons mam de club waar ze 25 jaar met liefde en plezier gevoetbald heeft.
      mede dankzij de dames van nulandia heeft ze samen met ons pap,mark en mij een onvergetelijke ballonvaart gehad.(dat was ook haar laatste wens)

      vijf jaar geleden begon haar ziekte zich te openbaren,daar heeft ze zich zo met veel moed door heen gevochten.
      en juist de laatste weken ging het zo goed.
      dus waarom nu al,maar daar krijg je geen antwoord op.

      Overige informatie
      mama,

      haar ogen waren blauw,
      haar haren blond, ze zei dat ze maar weinig dingen wist,
      maar wat ze zei,was zo gerijpt..... zo wijs.
      wel duizendmaal heb ik gedacht dat is het!

      de hogere dingen speelde met haar mee,
      zij zag het leven in een ander licht,
      zo stond ze ook te kijken naar haar lievelings bloem de orchidee.

      zo kunnen bomen in het landschap staan in volle rust en helemaal compleet,
      zo is ze ook die avond van ons heen gegaan.
      maar nooit vergeten wij wat zij allemaal voor ons deed.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 107   |   niet OK
        mama , ik voel niets meer.
        mijn hart is leeg.
        het doet zo'n pijn.
        is dit wat ik verdien.

        mama waar ben je,
        denk,fluister en roep ik!
        ik moet me gaan bezinnen,
        maar weer vloek en huil ik.

        waarom moest ze weg,
        mama was van mij!!!
        niemand die het me zegt.
        niemand die me bevrijdt.

        mama wilde niet,
        mama wilde leven.
        ik hoop dat ze me ziet,
        al is het maar voor even.

        mama ik mis je xxxxjes

        marloes - oss
        29 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 108   |   niet OK
        ik heb angst gekend diep en intens.
        ben vaak weggerend ,
        was een heel ander mens.

        je gaat rare keuzes maken
        als angst je regeert.
        niemand die je aan mag raken ,
        band dat je je bezeert.

        zoveel tegenstrijdigheden,
        in 1 persoon gevangen.
        nergens een reden,
        geen doel en geen verlangen.

        het wenteld zich in onzekerheid,
        gebrek aan zelfvertrouwen.
        zo raak je de weg kwijt,
        de wil om vol te houden.

        marloes - oss
        29 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 106   |   niet OK
        van binnen huil ik.
        ik mis je zo,
        kan gewoon niet zonder jou mama.

        marloes -
        27 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 105   |   niet OK
        beste thea

        ik heb je mischien dan wel nooit gekend maar kom toch een kaarsje aansteken omdat marloes mn beste vriendin is en altijd zal blijven nomather what! en als ze me nodig heeft kan ze me altijd bellen en als ze over jou wil praten of der hart wil luchten ben ik er voor haar maar daar zijn vriendinnen voor! marloes love ya girl dikke kus liefs brigitte

        brigitte -
        26 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 104   |   niet OK
        de plek waar ik me thuis voel is er binnekort niet meer.
        de plek waar ik me dicht bij jou voel is dan weg. ik kan er dan niet meer heen. dat doet me pijn en veel verdriet! nu ga ik er zo vaak als ik kan heen,wetend dat het de laatste keer kan zijn.mama jij weet toch wel wat ik bedoel.........
        de plek waar we samen hebben gewoont,geknuffeld,gegeten, de plek waar we elkaar voor het laatst in de ogen hebben gekeken. de plek waar wij afscheid van je hebben moeten nemen.
        die plek is me dierbaar,daar heb ik het gevoel dat ik het dichtst bij je ben,dat ik je aanwezigheid kan voelen.
        dat ga ik zo missen.
        bijf je bij me mama???
        ik vind het zo moeilijk,
        het doet zo'n pijn,

        ik mis je mama. kon je nog maar hier zijn.

        marloes -
        22 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 99   |   niet OK
        Opeens uit het leven gegrepen
        opeens uit je gezin gerukt
        opeens uit
        Ons leven is veranderd
        Ons leven is anders
        ons leven
        Het is en blijft nog steeds onbegrijpelijk
        het is en blijft pijnlijk
        het is en blijft een groot gemis
        Mam het is zo moeilijk zonder jouw
        Mam het is zo leeg zonder jou
        Mam het is..
        Ik zal je nooit maar ook nooit vergeten
        Ik zal je nooit maar ook nooit verliezen
        Ik zal je nooit maar ook nooit
        En toen was alles anders...

        marloes -
        21 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 100   |   niet OK
        Op de dag dat je stierf
        ben ik ook een beetje gestorven
        ik beseftte toen pas goed
        wat je allemaal voor me hebt gedaan
        dat je altijd voor me hebt klaargestaan
        gepraat hebben we misschien nooit veel
        maar toch begrepen we elkaar
        soms hebben we ons voor elkaar geschaamd
        ik weet niet of je me nog kan horen
        mam
        maar nooit zal ik je vergeten
        je bent een goed voorbeeld voor me geweest
        een fijne moeder
        en daarmee een voorbeeld dat ik uit dankbaarheid zal proberen te volgen

        marloes -
        21 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 101   |   niet OK
        Met jouw handen in de mijne
        sliep jij voor eeuwig in
        met jouw wang tegen de mijne
        geen einde, geen begin
        een geluk om dit te delen,
        een laatste kus als afscheid
        je wordt nu alleen nog zo erg gemist
        door zo velen

        marloes -
        21 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 102   |   niet OK
        Ik staar omhoog en denk aan jou,
        In het zwarte gat van de nacht.
        Ik stel me voor dat jij daar bent.
        En gewoon tegen me lacht.

        Ik zie je niet, ik hoor je niet,
        Maar doordat ik je zo mis,
        Ben ik van het feit doordrongen,
        dat daarboven mij 'iets' is.

        Ik sluit mijn ogen en beleef,
        een intens moment
        ik weet gewoon, ik voel gewoon
        dat jij er bent.

        jeroen -
        21 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 103   |   niet OK
        mama ik mis je zo!
        het doet zo'n pijn,
        ik wil bij je zijn.
        ik wil je vasthouden.
        je armen om me heen.
        ik mis je zo!

        xxx

        marloes -
        21 september 2005

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.