Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik voor het eerst een dagje met jou en Julia mocht komen optrekken. Mama legde alles even uit en vertelde dat ze je elke avond vertelde dat jij je pyjama aan moest doen en je nooit naar haar luisterde. Door haar woorden wist ik meteen: Tim is een kanjer. Dat eerste dagje moest je overgeven en je hele T-shirt was nat. Dus ik, hup, een nieuw T-shirt uit de kast en mijn best doen om je om te kleden. Je had wel door dat ik er nog niet zo handig in was, maar het enige dat je deed was lachen. Mama was achteraf wel verbaasd dat ik haar niet had gebeld om om hulp te vragen.
Een andere keer waren Julia en ik koekjes aan het bakken, toen ineens het rookalarm afging. Wat een hels lawaai was dat zeg! Het systeem werkte perfect, de eerste rookmelder begon te biepen en meteen de tweede en derde ook. Julia heb ik bij jou neergezet, de deur dicht en één voor één die rookmelders weer uit gedaan. Toen het gebiep klaar was moesten we er wel om lachen!
Dolfje het weerwolfje voorlezen. Ik was zelf geen fan van Dolfje, maar jij wel en dus lazen we Dolfje. Jij genoot daar zo van, dat ik zelf stiekem de verhalen ook leuk begon te vinden.
Dat beschrijft precies wat voor een karakter je had. Je glimlach en enthousiasme waren aanstekelijk en je was altijd in voor een grapje. Je zorgde ervoor dat anderen dingen gingen zien die zij niet eerder gezien hadden.
Ik ga je missen en zal voor altijd die momenten blijven koesteren,
Knuffel, Evianne
