Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Tjaarda Weber

04-12-195023-09-2017

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Lieve Tjaarda
        reactie 34   |   niet OK
        10 jaar was je toen ik in je leven kwam, waardoor jij op die jonge leeftijd al oom werd. Het heeft altijd meer gevoeld als een broer dan een oom. Ik was 4 toen wij ook in Zwolle kwamen wonen. Regelmatig kwamen wij bij opa en oma, dus ook bij jou en speelden dan op de zolder, waar ook jouw slaapkamer was. Vaak sliep je dan uit en maakten we je wakker, wat je nooit erg vond.
        Toen je ging studeren in Leiden logeerde ik met Jaap in je studentenhuis en ’s avonds gingen we samen naar de bioscoop. Wij verbaasden ons over de rommel daar, maar leerden jaren later dat dit heel gewoon is als je studeert.
        Nadat je afgestudeerd was, ging ik zelf studeren. Ieder ging zijn eigen richting op. Jij ging in het zuiden van het land wonen, ik verhuisde na mijn studie naar Groningen. Er kwamen kinderen, bij jou iets eerder dan bij mij. We zagen elkaar minder, maar als we elkaar zagen was het alsof er geen tijd tussen zat. Altijd was ik even welkom en werd even hartelijk ontvangen. Ook door Ingrid en de kinderen. Soms kwamen we langs als tussenstop na een vakantie in Frankrijk. Ook al voelde je je ziek, toch probeerde je ons even te spreken. Al was het vorig jaar maar 10 minuten, je wilde de afspraak niet afzeggen. De laatste keer dat we elkaar zagen was tijdens het hockeytoernooi in Geldrop tweede Paasdag 2017. Wat was dat gezellig. En wat goed om de hele familie bij elkaar te zien.
        Ik zal jou, je gezelligheid, je enthousiasme, je doorzettingsvermogen, je humor en je gastvrijheid zo missen!
        Lieve Hans, Derk, Renée en Ingrid, veel liefs en sterkte,
        Annelien

        Annelien - Bedum
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      • Coupe kolonel en meer...
        reactie 33   |   niet OK
        Lieve Tjaarda
        Graag hadden we je nog een tijdje bij ons gehad om te genieten van jouw altijd positieve en optimistische kijk op het leven. Je klets, je humor, je lach en tegelijkertijd je visie en discussie als we serieuze zaken bespraken. Er zijn veel memorabele momenten met jou om over te vertellen. Er zijn er 3 die er uit springen. Allereerst was een Coupe Kolonel een bijzonder geliefd nagerecht voor jou. We hebben het meegemaakt dat jij na het genieten van coupe Kolonel 1 zei, die was zo lekker, ik bestel er gewoon nog een. En zo geschiedde!!!
        Het 2e memorabele moment gebeurde in Italië tijdens de wintersportvakantie met de wintersportclub. Het was slecht weer en het sneeuwde enorm. Een aantal vrouwen besloot om te gaan wandelen in plaats van te gaan skiën. Tijdens deze wandeling viel ik en het resultaat was een zeer gecompliceerde polsbreuk. Jij kwam samen met Eric naar het ziekenhuis om po(o)lshoogte te nemen en, zoals je was, te kijken of je iets kon doen. Echter voordat de behandelend arts in Italië geloofde dat jij chirurg was, werd je onderworpen aan een ultieme test. Hij toonde je een röntgenfoto van een pols van een kind. Echter toen jij aangaf dat het niet de pols van Mw . Bakker betrof maar dat dit de foto van een pols van een kind betrof, werd je geloofd. Je hebt er voor gezorgd dat ik meteen in Italië geopereerd werd en daardoor functioneert tot op de dag van vandaag, mijn pols nog steeds zonder problemen.
        Het derde memorabele moment was echt hilarisch. We kwamen op het feestje van Ingrid´s vijftigste verjaardag. Jullie tuin was omgebouwd tot een prachtige feestomgeving met het zwembad als middelpunt. Wij kwamen binnen en na tien seconden struikelde Eric over een opstapje en ging kopje onder in het zwembad. Heel verbouwereerd kwam hij boven. We kwamen niet meer bij van het lachen en hadden samen de slappe lach...
        Zo zijn er nog veel meer memorabele momenten momenten die maken dat jij altijd bij ons zal blijven. Dikke kus Eric en Monique

        Eric en Monique - Sint-Michielsgestel
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 31
        Kees en Mirjam

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Kees en Mirjam - Eindhoven

        28 september 2017

      • Lieve broer
        reactie 32   |   niet OK
        Tjaarda is op 4 december 1950 in Zwolle geboren als jongste van een gezin met vijf kinderen. Het leeftijdsverschil onderling was groot: hij scheelde 15 jaar met zijn oudste broer Flip. Daartussen zaten de drie zusters: Margot, Polly en Addy. Op 10 jarige leeftijd werd hij al oom, daarna werd hij in de familie vaak “oompje” genoemd.
        Tjaarda was een vrolijk gezellig en heel charmant kind. Samen met Addy, de kleintjes, verkende hij de wereld om zich heen en haalde veel kattenkwaad uit.
        Hij ondernam van alles, was niet super sportief, maar bleef toch altijd betrokken bij de sport. Op jonge leeftijd was hij al een bondscheidsrechter bij de hockey met een natuurlijk gezag. Hij was heel sociaal had een grote kring vrienden en vriendinnen om zich heen.
        Zijn middelbare schooltijd verliep niet helemaal smetteloos, met als dieptepunt het zakken voor zijn eindexamen, waardoor hij nog een jaar in Zwolle moest blijven. Maar echte leven had zoveel meer te bieden dan dat saaie schoolwerk. Samen met zijn vrienden waaronder Hendrik Quirijns maakte hij Zwolle onveilig. Bij de Bierton in Schelle was hij een veel geziene gast. Hij vond veel gezelligheid bij zus Margot en zwager Eddy die inmiddels ook in Zwolle waren komen wonen met hun groeiende kindertal.
        Medicijnen werd het, zoals ook broer Flip, zuster Addy en zwager Eddy. Flip en Eddy hadden gestudeerd in Utrecht, net zoals vader Ad. Maar net zoals Addy, 2 jr. eerder, moest Tjaarda bij de loting uitwijken naar Leiden. Tot verdriet van vader Ad, omdat deze zijn studie medicijnen ook in Utrecht had gedaan. Hij bereidde zich voor door het werken als broeder in het ziekenhuis en als helper bij verstandelijke gehandicapten. Hij wilde een dokter worden die niet vanaf de hoogte de patiënten benaderde.
        Ook in het studentenleven was hij heel actief maar liep vlot door zijn studie heen. Kenmerkend voor Tjaarda was dat hij bestuurslid was bij Semper, het muziekgezelschap van het Leidse Corps, zonder ooit zelf een muziekinstrument bespeeld te hebben. Wel, de triangel zei Tjaarda dan! Hij was praeses van het medisch genootschap Hippocrates en nam de leden mee naar Kos. Een foto van dat bezoek stond altijd bij onze ouders op een prominente plaats.
        Tjaarda koos voor de chirurgie maar wel in combinatie met sport. Zijn co- assistentschap chirurgie deed hij in het Rode Kruisziekenhuis in Den Haag, waar Addy assistent interne geneeskunde was. Bijzonder was voor hun beiden dat ze regelmatig samen diensten gedaan hebben.
        Eenmaal afgestudeerd in 1978, begon hij begon zijn chirurgen opleiding ook hier. In samenwerking met het Rode Kruisziekenhuis was in 1976 de medische dienst van de ANWB-alarmcentrale opgericht.
        Tjaarda werkte hier vol enthousiasme aan mee en hij heeft heel wat vluchten waarbij patiënten werden gerepatrieerd gemaakt, in heel Europa.
        In de zomer van 1982 was Addy met haar gezin en moeder Ans op vakantie in Frankrijk. In 1974 was bij haar de ziekte van Waldenstrom geconstateerd, de zelfde ziekte als waaraan Tjaarda leed...
        Ze werd tijdens deze vakantie zeer ernstig ziek en toen heeft Tjaarda haar direct kunnen halen, met een klein ambulance-vliegtuig van de ANWB.
        Ook in dit ziekenhuis heeft hij Joan ontmoet. Hun trouwdag, 26 november 1983, viel samen met de (grote, peracute) hersenbloeding van Addy. Daardoor werd dit niet meer een echt feestelijke dag......
        Na 2 jr. Den Haag vervolgde hij zijn opleiding in Enschede, daarna Maastricht en Geldrop.
        Bij Maastricht werkte hij ook al, als clubarts, bij MVV, in Geldrop kwam daar PSV bij. Hans, Derk en Renee werden geboren. Helaas kwam het tot een echtscheiding in 1992, waarbij Tjaarda het grootste deel van de zorg voor de kinderen op zich nam. Dit was wel natuurlijk heel zwaar in combinatie met de lange dagen werk en diensten draaien als chirurg, hoeveel hulp hij ook inschakelde.
        Tjaarda was een hartstochtelijk en goed zeiler. Addy en Nico en kinderen koesteren mooie herinneringen aan de zeiltocht in 2000, die ze maakten met hem en zijn 3 kinderen. Ze voeren een week lang op de Middellandse Zee op een grote catamaran.
        Tjaarda vond zijn thuis in het Brabantse land, dook helemaal onder in activiteiten en, net nadat hij ontdekte dat hij ziek was, nodigde hij Ingrid uit voor een zeiltocht. Dat was het beste dat hij had kunnen doen. Ingrid en hij, samen met de kinderen vormden een harmonieus geheel. Samen hebben ze veel lief en ook het leed gedeeld. Wij zijn heel dankbaar dat Tjaarda uiteindelijk zijn geluk bij Ingrid gevonden heeft.

        Margot, Polly, Addy

        Margot, Polly, Addy - Zwolle , Hoorn, Voorschoten
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      • noblesse oblige, supporter van PSV
        reactie 30   |   niet OK
        Deze quote van een zeer goede vriend laat de trots zien die ik dankzij jou kreeg. In een zeer moeilijke tijd bleef je me zien als een waardevolle vriend , mens en familielid :
        'Ah.... herinner me nog goed dat ik je een keer meenam naar Ajax - PSV en we zaten op de business tribune..... tussen allemaal zeer grote Ajax fans.... en jij doodleuk je jas uittrok en daaronder een Philips shirt naar voren kwam... je zei letterlijk vol trots: ‘mijn oom is sportarts bij PSV’....En wees naar hem op de bank!!!
        Heeft me 3 jaar gekost voor ik weer in de Arena mocht komen.'
        Wij wonnen daar wel met 0-2 trouwens.

        Gijs - Champagne au mont d'or
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      • Lieve Tjaarda
        reactie 29   |   niet OK
        Nooit vergeet ik de dag, dat je bij Bureau Opname binnen liep met de woorden: "Zeg al mijn patiënten maar af, want ik ga het niet redden."
        Je hebt de strijd gestreden op jouw manier. Ondanks jou ziekte hebben we nog veel gelachen en jouw vraag om nog een sigaretje bleef terug komen. Kon ik je nog maar eens een sigaretje aanbieden. Bedankt voor je vriendschap en luisterend oor.
        Sterkte Ingrid en kinderen,
        Jeanne Videler
        Els Schroevers

        Els - Geldrop
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 28
        Monique

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Monique - Dommelen

        28 september 2017

      • reactie 27
        Frans

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Frans - Geldrop

        28 september 2017

      • reactie 26
        Adrie

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Adrie - Middelburg

        28 september 2017

      • MAATJE!
        reactie 25   |   niet OK
        Tjaarda we zullen je enorm gaan missen! Wat was jij een mooi mens, denk niet dat er ergens op de wereld betere zijn!!!! Toen ik lang geleden van 010 naar 040 kwam was je mijn eerste maatje en dat ben en zal je altijd blijven! We zullen ervoor Renee, Derk, Hans en Ingrid zijn, want dat was je laatste verzoek!

        We hebben ook een "gezamenlijk" project bij PSV gedaan waar we veel tijd en inzet hebben getoond en met goed resultaat. Je ben pas nog in het ziekenhuis gebeld uit Japan door ons zorgenkind Jonathan Reis en ook hij wens Renee, Derk, Hans en Ingrid heel veel sterkte!!

        Aad - Eindhoven
        28 september 2017

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.