We knew each other less than a year, and it is incredible how much of an impact you made on my life. When we first met at the Utrecht New Mama Cafe Meetups, you helped me feel welcomed and listened to even though I couldn't speak Dutch. You were always so genuine to yourself, and your energy, kindness, and humor stood out. You befriended Tracy and I, and we walked the ropes of early motherhood together. Over playdates with our three boys, we chatted about life and travel and careers and parenting, and you reassured me I was doing a great job, even when I didn’t feel like it or it all felt too overwhelming. This photo was from our last playdate - Our boys have grown so much. Your stories about Jonas' birth made it clear how strong you were - And how strong you and Sander were together. Your strength and kindness will live on in Jonas. You were a great friend and an amazing mother. I am grateful to have known you for the past year and to share the stresses and joys of new babies together. My heart aches for Sander and for Jonas, and I pray for strength and support for them. Your funeral service was beautiful and it all felt very much like "you", with the bright colors and beautiful music and so many remembering and celebrating your life. You leave such a meaningful legacy for Jonas and for all of us. You are gone too soon, and you will not be forgotten.

With love,
Kaitlyn (and Watson)

Twee en een half jaar geleden spendeerden we een hele leuke avond met z’n vieren in Kaapstad. We kenden elkaar via de Hofman-familie. Ik herinner me je vasthoudendheid in je gesprekken met Sander over veiligheid in Zuid-Afrika. Ondanks zijn herhaaldelijk afraden wilde je perse wél in het donker daar over straat lopen. Je was niet bang en voelde je in een stad als Johannesburg thuis. Het jaar daarna gingen jullie weer en appte je me blij dat jullie op dag 1 al meteen leuke gesprekken hadden met locals. Dit soort herinneringen tekenen je: je was eigenwijs en op zoek naar echte ervaringen/ authenticiteit. We spraken elkaar een aantal keer sinds Kaapstad, je stuurde me vorige week nog een filmpje van Jonas. Het was zo helder dat je heel gek op hem was. Afgelopen december kwamen Sander, jij en Jonas op kraambezoek bij mij en Louise. Daar is de foto van die hier bij zit. Je maakte een grapje dat Louise ook best jouw baby zou kunnen zijn. Volgende week zouden jullie langskomen, onvoorstelbaar dat we jullie gisteren gezien hebben met als akelige reden dat we ineens nu afscheid van jou moesten nemen. Dat Sander en Jonas je nooit meer gaan zien. Het voelt helemaal verkeerd en tegennatuurlijk. Wat had ik het jullie gegund om met z’n drieën nog meer mooie herinneringen te maken en wat is het onverteerbaar dat dat niet gaat gebeuren. Het voelt zo machteloos om niets te kunnen doen aan dit immense verdriet. Het vuur wat je overduidelijk in je had zit ook in Jonas en geeft Sander hopelijk de kracht om door te gaan zonder jou. Dag energieke Wietske