Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Maud en kinderen/kleinkinderen,

Ik zag Willem voor het eerst sinds vele jaren en ook voor het laatst tijdens de Nautalunch voor oudcompagnons in december.Hij was openhartig en kwetsbaar maar nog immer positief en dankbaar. Een mooi mens met een groot hart! Een dierbare herinnering die ik aan hem heb is de vaas bloemen die hij op mijn bureau op de Keizersgracht had gezet op de dag nadat ik met het Nederlands hockeyelftal in 1983 het Europees kampioenschap in Amstelveen had gewonnen. Ik was die ochtend natuurlijk nog euforisch maar vond dat ik toch gewoon op tijd op kantoor moest zijn. In het Nauta Van Haersolte van die tijd had men weinig met sport en bij binnenkomst op die maandag werd er in mijn herinnering door niemand aandacht besteed aan mijn wapenfeit. Gewoon weer aan het werk was het devies en dat was voor mij een behoorlijke domper .Maar toen ik op mijn kamer kwam stonden daar de bloemen van Willem met een lief briefje.Die kleine attentie maakte veel goed!

Ik wens jullie veel sterkte met dit grote verlies.

Hartelijke groet,
Job van der Have

Lieve familie Wiarda gecondoleerd met het overlijden van Willem. We hebben heel mooie herinneringen aan hem. Tijdens onze, meestal toevallige, ontmoetingen hebben we Willem gekend als een heel inspirerende, humorvolle man die altijd geïnteresseerd was en waarmee we fijne gesprekken hadden. We zullen hem niet snel vergeten!
Wij wensen jullie heel veel sterkte David & Marianne Ashkol-Hoek

Beste familie Wiarda,
Ik heb Willem leren kennen bij het ASC. Daarna zaten wij in dezelfde periode in de advocatuur.
Willem bij Nauta en ik bij B&M en Clifford Chance. Ik heb Willem leren kennen als een alleraardigste
man en een uitstekend advocaat. Ik wens zijn familie veel sterkte bij dit grote verlies.
René Citroen
Laren NH

Lieve mensen,
Gecondoleerd met het verlies van jullie iconische alleskunner...
We leven met jullie mee, koester de mooie herinneringen!
Dirk-Jan en Diane.

Geachte mevr Wiarda en kinderen,
Ik wil jullie condoleren met het overlijden van Willem, wat voor mij als onverwachts kwam. Zeker na de lunch die we een paar maanden geleden heb gehad met Willem op de Amsterdamse Golf Club met de vrijdagochtend groep. Alhoewel ik pas 2 jaar lid ben van de vriendengroep, blijft Willem in mijn geheugen als de grote stimulator en vriend van onze vriendengroep en zal zijn foto gehandhaafd blijven in onze app-groep tot in lengte van dagen.
Veel sterkte met het verdriet dat het heengaan van Willem met zich meebrengt.
Groet, Koos Brandenburg

Geachte mevrouw en kinderen Wiarda,
Graag wil ik u mijn deelneming met het overlijden van Willem betuigen.
Hoewel al even geleden heb ik met veel plezier deelgenomen aan het bestuur van de Vereniging van Reünisten van het A.S.S./A.V.S.V. waar Willem een lange periode een uitstekend en gezellige voorzitter van was. Hij bracht nieuw elan en veel initiatieven. Daaronder een prachtig lustrumboek en een boekje 50 jaar Vrij. In de laatste aandacht voor reünisten die ondergedoken waren of in een kamp zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog. En Willem wist goede mensen te vinden om die initiatieven te realiseren. De vereniging was en is hem daar dankbaar voor.
Graag wens ik u veel sterkte om zijn verlies te verwerken.
Met een hartelijke groet,
Rob Labadie

Gecondoleerd met het overlijden van Willem.
Maud, jij kent mij waarschijnlijk nog wel een beetje van het gedeelde tennisverleden, maar jullie, kinderen Wiarda, zullen mij niet of nauwelijks kennen. Toch voel ik de behoefte om als oud-Broeker (1952-2012) even stil te staan bij het heengaan van Willem. Ten eerste heb ik mooie herinneringen aan het spelen met en/of tegen de sportieve behendige linkshandige tennisser WW vanaf de oprichting van de ATV Broek en de opening van de tennisbanen aan de Van Disweg. Verder was Willem altijd belangstellend en bemoedigend bij een aantal procedures in vrom-zaken, die ik in de loop der jaren tegen plaatselijke of regionale overheden had aangespannen. Dat heb ik steeds als prettig ervaren. Ten slotte stond hij mijn kleinzoon en mij vorig jaar mei plotseling te fotograferen op het voetbalveld bij de afscheidswedstrijd van mijn zoon Boudewijn van de SDOB-selectie. We praatten wat en ik gaf Willem mijn telefoonnummer en verzocht hem mij die foto's toe te sturen. Dat had nogal wat voeten in de aarde, maar het kwam uiteindelijk voor elkaar. Ik zal mij Willem blijven herinneren als een vriendelijke beminnelijke vent.
Veel sterkte gewenst allemaal in deze moeilijke dagen.
Jaap Blakborn