Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoorde net van Anneke dat Willem is overleden . En vandaag het afscheid is,wij wensen jullie alle een mooi afscheid en sterkte met dit grote verlies!
Wat ik me het meest herinnerde was zijn warme stemgeluid!

Heel veel liefs Willem en Lynette Hendriksen- Heukensfeldt Jansen

Lieve Maud en familie,
Willem was onze reisleider tijdens de Barlaeusreis naar Venetië, in 2001. Dat deed hij deskundig en vooral vanuit zijn hart, met veel geduld en met humor. We zijn daarna, terug van de reis, samengekomen bij ons op de Keizersgracht, geanimeerd en gezellig. Later zo nu een dan een ontmoeting in het Concertgebouw, laatstelijk afgelopen najaar. Willem was ziek maar net zo geïnteresseerd in ons wel en wee als altijd.
We wensen jullie alle sterkte toe, en troost in de herinneringen aan een bijzondere man!
Gonny en Willem Hendriksen

Lieverds,
Heel veel sterkte met dit verdriet.
Wens jullie mooie en warme gezin heel veel liefde en sterkte toe.
Knuffel van Boaz en Fran.

Willen was een begenadigd spreker in het openbaar. Als waarnemend deken van de Amsterdamse Orde heeft hij vele honderden pas beëdigden moet en trouw ingesproken, steeds welbespraakt, met tal van mooie verwijzigingen en levenslessen. In meer besloten kring waren zijn toespraken natuurlijk ook fenomenaal, maar dan altijd met de bijbehorende tranen. Altijd, en voor iedereen. Bijvoorbeeld ook voor mijn vijftigste verjaardag weer met een uniek verhaal. Met die tranen leek hij ontzettend op zijn vader, Jan. Zijn allermooiste rede was dan ook toen we in 1993 in de Remonstrante Kerk aan de Coehoornsingel in Groningen afscheid namen van Willem's vader. Met prachtig luide stem, en dit keer haast zonder tranen, predikte hij - oudste overlevende zoon - het feest van het leven van die lieve en unieke man.
Toen mijn eigen vader drie jaar later overleed, heb ik die woorden, maar vooral ook de geest van Willem's rede, als uitgangspunt voor mijn eulogie genomen. En zo kond gedaan van het feest dat het leven van mijn vader was geweest, en dit - afscheid in de Kloosterkerk in Den Haag - wel het grootste feest van allemaal. Nu, bijna dertig jaar later, zeggen mensen mij nog wel eens hoe ze door die toespraak van destijds geroerd waren. Ik weet hoe dat komt: door Willem.
Rust zacht lieve, ontroerende, geestige, wijze Willem. Vale!

Lieve familie, Ik wens jullie alle sterkte met het verlies van jullie lieve man, (schoon) papa en opa. Sinds Sab en Duc elkaar kennen kwam ik ook geregeld bij jullie in Broek. De deur stond altijd open en Willem toonde altijd interesse. De familie Wiarda voelt als een warm bad…
Heel veel liefs en ik denk vandaag extra veel aan jullie. Liefs Marloes

Ik leerde Willem kennen toen ik wethouder in Diemen was en hij onze huisadvocaat. De eerste keer dat we samen een rechtszaak hadden liet hij mij in de voorbereiding alle hoeken van de B&W kamer zien. Maar wat leerde ik veel die dag. We hebben nooit een rechtszaak verloren. Jaren later zaten we samen in de Raad van Toezicht van de Openbare Bibliotheek in Amsterdam. We vergaderden eens per maand en daarna dronken we een aantal glazen. Ook in die tijd hadden we heel plezierig contact. Daarna zag ik hem af en toe in de Stadsschouwburg, het contact verwaterde, maar ik gedenk hem met veel respect.

Steven Dijk

Lieve lieve Willem,
Gek genoeg heb ik je pas goed leren kennen in, wat nu blijkt te zijn geweest, jouw laatste levensjaar. Het was veel te kort. De herinnering aan jou en onze gezamenlijke poëtische toneelcreatie en - optreden zit voor altijd in mijn hart. Ik ga je missen!
Goede reis en rust in vrede!
Heel veel sterkte en kracht voor de familie met het dragen van het verlies van Willem.
Liefs, Margot ❤️