Lieve ome Wim,
O ja, dat mocht ik niet zeggen ‘oom’ Wim. Dit (oude) beeld krijg ik altijd gelijk voor ogen als het over jou gaat. En blijkbaar was dat wederzijds. In mijn zoektocht naar deze foto vond ik ‘m uiteindelijk in mijn bruiloftsboek.
Van jou hebben we afscheid moeten nemen. Mooie herinneringen blijven voor altijd bij ons..

Liefs, Hilde Ruud Marit Jelmer

Vanaf de ochtend dat we kwamen kennismaken in augustus 2001 als nieuwe bovenburen voelden we ons welkom. Welkom in Rotterdam en welkom in ons huis. We herinneren ons nog levendig je mooie verhalen over je geliefde stad tijdens een van de stadswandelingen, je reisverslagen van trektochten in de Pyreneeën bij een zorgvuldig gezette espresso en je gepassioneerde gesprekken over tekenen en architectuur bij een goed glas wijn.
Ook na onze verhuizing waren jullie nog regelmatig op de verjaardagen van Klaas en Jet. Dan kwamen jullie met de trein of samen met de tandem. Altijd even enthousiast en altijd vol energie.
Al hebben we elkaar de laatste jaren minder vaak gezien, jouw prachtige havenprenten herinneren nog ons iedere dag aan jou en aan Rotterdam.

Dag lieve Wim, vaarwel!

Daan Peggy Klaas Jet

Lieve Ann en familie,

Bijna 18 jaar geleden kwamen we schuin boven jullie te wonen op de Claes de Vrieselaan. Met name vanaf Geertje’s geboorte werd het contact steeds intensiever met Ann en Mim (zoals Geertje Wim toen noemde). 10 jaar geleden zijn we verhuisd, maar we hebben altijd contact gehouden. En vanaf dat Dirk naar school ging, werden jullie onze vaste vrijdagmiddag-oppas. Met zeer veel plezier fietsten ze met jullie mee uit school naar huis. En kregen we ze nauwelijks weer mee terug.

Jullie waren zo lief, creatief en geduldig. Niets was te gek. Met ze op stap naar het Natuurhistorisch museum, naar Boymans van Beuningen of naar de Gruffalo in de Donner. Hutten bouwen in huis, zwemmen in een kuip in de tuin, koekjes bakken, warme chocolademelk maken, spelletjes spelen en vooral tekenen, tekenen, en tekenen. En als de kinderen iets bijzonders hadden, waren jullie van de partij. Geertje die een herdenkingsgedicht voordraagt, Dirk die meedoet aan de familievoorstelling van het RO theater, Sjoerd of Winnie die de marathon loopt. Jullie zijn zo ontzettend betrokken altijd!

Wim was graag van de partij als we iets actiefs gingen ondernemen. Bijv. een wandeling in het park, maar voorals als we naar de schaatsbaan gingen, had Wim niet veel overredingskracht nodig om mee te gaan. En slijpte dan ook meteen even Sjoerd’s schaatsen.

En dan legde Wim alles altijd graag vast, en stuurde ons achteraf de foto’s of het filmpje. Ook maakte hij de prachtigste tekeningen voor de kinderen. Van boten (uiteraard) en van de kinderen zelf. En voor Dirk’s verjaardag versierde Wim een tekendoos met speciale tekeningen, die Dirk na al die jaren nog steeds heel intensief gebruikt.

En vorig jaar op ons feestje in het Vroesenpaviljoen, was het Wim die samen met Ann tot het einde op de dansvloer te vinden was. Inspirerend, zo veel levensvreugde en energie! Hoe ongelooflijk, als je er nu op terugkijkt, dat hij er dan nu niet meer is.

We gaan Wim heel erg missen.

Veel sterkte.

Liefs,
Sjoerd, Winnie, Geertje en Dirk.