Ynske,

Ons contact is verwaterd, al jaren heb ik je niet gesproken.
In mijn herinneringen zijn jouw meiden daarom nog klein.
En opeens is daar het vreselijke bericht dat jij er niet meer bent,
zal ik je werkelijk nooit meer spontaan tegen kunnen komen.
of ook maar ooit nog met je kunnen kletsen.
Je meiden blijken niet meer zo klein als in mijn herinneringen,
maar bijna volwassen mooie dames.
Wat vreselijk oneerlijk en onmenselijk dat jouw meiden, ouders en zus je nu moeten missen.
Ik wens al jouw geliefden sterkte en kracht om dit verlies te dragen.

Judith Brand

Dear family of Ynske,
Please accept my deepest condolences for the loss of your dear Ynske. She was a bright star in the sky. She was a formidable and loving ally. She was a supportive and confident colleague. She was a loving and trusted friend to me and so many others. Last summer, I was fortunate enough to spend time with Ynske and Isabelle and Annique -- those are joyous and lasting memories. Please know my thoughts and prayers are with you always, especially to you, Isabelle and Annique -- her most beloved daughters. xo Gretchen Weimer

Lieve Isabelle, Annique, ouders van Ynske en Rixt,
Wat waren we stil toen we hoorden dat Ynske zo ziek was en zo snel kwam te overlijden. Het verdriet en gemis zal zo groot zijn voor jullie en iedereen die haar lief heeft. De eerste keer dat we haar zagen was op het afstuderen van Rixt in Maastricht. Ze kwam binnen met Benjamin en de pasgeboren Isabelle. Prachtige trotse ouders met een ogenschijnlijk mooi leven voor de boeg. Maar wat sloeg het noodlot hard toe. En wat wist Ynske haar leven met haar meisjes mooi op te pakken. De laatste keer dat we haar uitgebreid gesproken hebben was op de verjaardag van Rixt, in een restaurant, in den Bosch vorig jaar. Ze vertelde trots over haar dochters, haar werk en zat vol energie. Een hele gezellige avond, waar we met een mooie herinnering op terugkijken. Toen kwam de verhuizing van haar ouders. Rixt en ik werden In Frankrijk bijgepraat over de verhuisperikelen. Linkjes met zwemwedstrijden werden opgestuurd en bij het ontbijt zaten we te kijken hoe Annique zwom. Drie maanden geleden nog maar, maar het lijkt wel 3 jaar. Liefdevolle herinneringen zullen in jullie harten zitten. We kunnen niets anders dan hopen dat deze mooie herinneringen jullie kracht zullen geven. Heel veel sterkte en liefs van Ben, Carolien, Paul en Maarten Doekhie

Lieve Anniique en Isabelle, ouders en zus van Ynske.
Heel veel sterkte met het verlies van een geweldige moeder, dochter en zus.
Een schok, zo onverwachts, zo triest.
Gecondoleerd.
Ynske, Wat heb ik mooie herinneringen om met jou samen gewerkt te hebben. Bij Puma maar vooral bij Deckers met TEVA. De reizen naar de US met Bart en soms met Rob voor product/sales meetings. De discussies en soms ook jouw koppigheid maar ook de kennis die jij had. Die tijd zal ik echt nooit vergeten. Wat een team waren we met z’n allen. Ook april 2018 de dag dat Teva EMEA werd opgeheven en jij inmiddels bij HOKA zat. De teleurstelling en het verdriet dat ieder z’n eigen weg ging.
Toch nog daarna contact gehouden, eigenlijk te weinig maar we waren allemaal te druk, wat nu eigenlijk geen excuses is. Ynske bedankt voor de geweldige gezellige samenwerking als collega maar ook als vriend. Rust zacht en ik/wij zullen jou nooit vergeten. Het gemis gaat nu beginnen maar ooit zal het ook een plekje krijgen.
Lieve groet
Frans