In onze kinderjaren kwam Carl met zijn gezin veel bij ons thuis, niet alleen doordat oma bij ons woonde maar ook door de vriendschap tussen Carl met pa en ma. Ik vond het altijd super gezellig als Carl er was. Hij bracht veel energie en aanwezigheid met zich mee. De eerste keer dat wij thuis met vakantie naar het buitenland gingen, was naar Finland en Carl en zijn gezin (Veroni was nog een paar maanden) gingen met ons mee. Carl heeft mij toen de beginselen van het schaken geleerd: het spel van tactiek, inzicht, kennis en uitdaging. Een spel voor altijd.

Als familiemens gaf Carl (èn Mun Ying) het gevoel van zeer welkom te zijn als ik (onverwachts) bij hem langs kwam en zo stond ik afgelopen december ('23) nog, tijdens een weekendje Amsterdam met Maartje en Toontje, voor zijn deur en werden we zeer hartelijk ontvangen. Ons bezoekje werd helemaal een feestje toen we uitgenodigd werden om samen uit eten te gaan: een verrassende wending van onze avond (leven op het moment!) waar we met heel veel plezier aan terugdenken.

Carl blijft voor altijd in ons voortleven. Heel veel liefs van Monique, Joep, Maartje en Toontje.